W.P.F to termin zbiorczy dla Windows Presentation Foundation firmy Microsoft, podczas gdy WinForms to proste połączenie aplikacji Windows Forms. Są to oba graficzne interfejsy użytkownika aplikacji Windows firmy Microsoft, które programiści mogą wykorzystać do tworzenia aplikacji na komputery stacjonarne. Używamy Windows Forms od dłuższego czasu. Tymczasem WPF to nowa platforma programistyczna dla systemu Windows oparta na nowatorskiej koncepcji.
WPF a Windows Forms
Różnica między WPF a Windows Forms polega na tym, że WPF jest tworzony od podstaw i nie zależy od konwencjonalnych kontrolek systemu Windows w praktycznie wszystkich scenariuszach, podczas gdy Windows Forms jest jedynie nakładką na normalne kontrolki systemu Windows.
WPF to skrót od Windows Presentation Foundation. Jest to, jak sama nazwa wskazuje, struktura interfejsu użytkownika do projektowania programów aplikacji Windows lub desktopowych. Jest to najnowsza metoda frameworka GUI wykorzystywana z frameworkiem.NET. Został zaprojektowany w celu tworzenia programów klienckich Windows działających w wersji Windows, a także formularzy Windows nowej generacji.
Windows Forms to oparta na graficznym interfejsie użytkownika metoda uruchomiona z platformą.NET. Jeszcze przed WPF i Silverlight był to podstawowy interfejs API.NET do tworzenia GUI. Poza środowiskiem wykonawczym i systemem operacyjnym tworzenie samodzielnej aplikacji nie wymaga dodatkowego wsparcia. Programowanie WinForms jest niezwykle proste, ponieważ opiera się tylko na umieszczaniu elementów interfejsu użytkownika na kanwie metodą „przeciągnij i upuść”. Jest to tradycyjna platforma do tworzenia aplikacji desktopowych.
Tabela porównawcza między formularzami WPF i Windows
| Parametry porównania | WPF | Formularze Windows |
| Osiągnięcie | Współczesny pomysł na tworzenie aplikacji | Aplikacja komputerowa o ugruntowanej pozycji paradygmatu |
| Wygoda | Trudne do użycia | Prostszy w użyciu |
| Rozciągliwy | Elementy UI w programach są bardzo skalowalne | Formularze Windows są mniej rozszerzalne |
| Układ | Służy do projektowania interfejsu użytkownika (UI) | Niewykorzystywane tam, gdzie projekt jest konieczny |
| Bezpieczeństwo | Posiada bezpieczniejsze funkcje | Nabywa mniej bezpiecznych funkcji |
| Wydajność | Robi rzeczy w znacznie szybszym tempie, jednak jest to trudne, czasochłonne i skomplikowane w użyciu | Osiąga rzeczy wolniej, jest jednak łatwiejszy w obsłudze, mniej czasochłonny i mniej trudny |
Co to jest WPF?
Firma Microsoft ogłosiła w 2007 r., że Windows Presentation Foundation (WPF) ma zastąpić WinForms. Tworzenie aplikacji desktopowych z wykorzystaniem Net Framework. Ta sekwencja doprowadziła do kilku ulepszeń w aplikacjach programistycznych dla komputerów stacjonarnych. Dzięki wbudowanej funkcji „wirtualizacji interfejsu użytkownika” może zarządzać ogromnymi zestawami danych.
Struktura prezentacji, rdzeń prezentacji i centrum handlowe to trzy główne aspekty architektury WPF. Składniki interfejsu użytkownika w WPF są tworzone w języku XAML, podczas gdy akcje można wyrazić w proceduralnym języku programowania.
Dzięki XAML w WPF programiści i projektanci mogą współpracować w czasie rzeczywistym. WPF to solidna platforma do tworzenia aplikacji systemu Windows, w tym możliwości, takich jak aranżacja danych, usługi wideo, motywy, animacje, direct3D i alternatywne dane wejściowe.
Do tworzenia aplikacji WPF można używać technologii firmy Microsoft, takich jak Visual Studio i Expression Blend. Deweloper tworzy program WPF głównie za pomocą VS, podczas gdy projektanci tworzą aplikacje WPF głównie za pomocą Blend.
Projektanci mogą nadal klikać i przeciągać elementy na stronie Windows za pomocą panelu Canvas, dokładnie tak jak w WinForms. Główną różnicą między WPF a innymi platformami jest plik XAML i dostępność projektanta wizualnego, który jest dostarczany z plikiem XAML.
WPF jest uważany za skuteczny, gdy oprogramowanie wymaga szerokiej gamy typów multimediów, utworzenia interfejsu użytkownika ze skórą, powiązania z XML i opracowania aplikacji komputerowej ze stylem nawigacji podobnym do sieci Web.
Co to są formularze systemu Windows?
Windows Forms został wydany w lutym 2002 roku jako graficzna alternatywa interfejsu użytkownika dla platformy.Net Framework. Formularze systemu Windows często zapewniają powłokę złożoną z zestawu poddomen C++ do tworzenia oprogramowania aplikacji w programach systemu Windows, więc każde polecenie w programie formularza systemu Windows jest określoną reprezentacją systemu.
Ma wiele kontrolek, w tym pola wejściowe, ikony, etykiety i strony internetowe, a także możliwość konstruowania kontrolki niestandardowej. W Visual Studio istnieje narzędzie do projektowania formularzy Windows, które może zarządzać elementami na formularzach i organizować je w odpowiedni prototyp w celu dołączenia oprogramowania do zarządzania sygnałami
Ustawienia aplikacji to kolejna funkcja w formularzach systemu Windows, która umożliwia generowanie, zapisywanie i przechowywanie informacji. Aby opracować model aplikacji, klasę formularza Windows można rozszerzyć poprzez dziedziczenie, co umożliwia abstrakcję i ponowne wykorzystanie kodów. Formularze powinny być zwięzłe, z opcjami minimalizacji ich rozmiaru.
Formularze mogą być dzielone na części i pakowane jako komponenty z możliwością samoaktualizacji. Konstrukcja aplikacji zapewnia elastyczność i skalowalność, a także prostotę rozwiązywania problemów i konserwacji. Formularze systemu Windows nie mogą być przesyłane przez granicę domeny aplikacji.
Główne różnice między formularzami WPF i Windows
- WPF to współczesny lub zaawansowany pomysł na tworzenie aplikacji, podczas gdy Windows Forms to ustalony paradygmat tworzenia aplikacji komputerowych.
- WPF jest trudny w użyciu, ponieważ wymaga szczegółowego zrozumienia kontrolek, podczas gdy formularze systemu Windows są prostsze w użyciu podczas projektowania aplikacji.
- Elementy interfejsu użytkownika WPF w programach są bardzo skalowalne. Jeśli jednak element interfejsu użytkownika musi zostać później zmodyfikowany, formularze systemu Windows są mniej rozszerzalne.
- WPF ma bardziej bezpieczne funkcje, podczas gdy formularze systemu Windows mają mniej bezpieczne możliwości.
- WPF służy przede wszystkim do projektowania interfejsu użytkownika (UI) programów, a także do projektowania i tworzenia zarówno aplikacji systemu Windows, jak i aplikacji internetowych, podczas gdy formularze systemu Windows nie są wykorzystywane tam, gdzie projektowanie jest konieczne.
- WPF robi rzeczy z dużo większą szybkością niż Windows Forms, ponieważ umożliwia efektywne i w pełni obsługiwane powiązanie danych, podczas gdy Windows Forms osiąga rzeczy z mniejszą szybkością, ponieważ zapewnia powiązanie danych, ale w ograniczony sposób.
Wniosek
Formularze systemu Windows i WPF są używane głównie do projektowania i tworzenia programów systemu Windows, chociaż WPF może być również uwzględniony w tworzeniu aplikacji sieci Web. Główne różnice to skalowalność, szybkość (WPF może renderować się szybciej niż formularze systemu Windows), komplikacja i obsługa.
Windows Forms jest starszy, dlatego jest bardziej przetestowany i sprawdzony. Istnieje już mnóstwo kontrolek innych firm, które można kupić lub pobrać za darmo. Jest to zalecane, jeśli chcesz stworzyć aplikację z minimalnymi współczesnymi funkcjami i dostępem do dodatkowych zasobów sieciowych.
WPF to składnik graficzny, za pomocą którego użytkownicy mogą wchodzić w interakcje z aplikacjami opartymi na systemie Windows. Jest najczęściej używany, ponieważ jest najnowszy i zapewnia silne narzędzia do budowania interfejsu użytkownika do rozwoju.
Bibliografia
- https://books.google.co.in/books?hl=pl&lr=&id=558i6t1dKEAC&oi=fnd&pg=PR11&dq=WPF+and+windows+forms&ots=g1riEEEVIU&sig=C27YJSj6xd1E-rYIvJp5JiC
- G:
