Wejścia lub informacje są odbierane przez tysiące neuronów z innych neuronów otaczających je lub wokół nich. Jednak Sumowanie to proces, który upewnia się, czy otrzymane dane wejściowe mają potencjał do wywołania działania, czy nie. Sygnały hamujące i pobudzające są wystarczająco zdolne do generowania potencjału czynnościowego. Proces ten jest jednak określany jako Sumowanie.
Proces sumowania można podzielić na dwa typy, sumowanie czasowe i sumowanie przestrzenne. Sumowanie czasowe jest generowane z powtarzających się danych wejściowych, a sumowanie przestrzenne jest obliczane na podstawie jednocześnie występujących wielu danych wejściowych. Na ogół osiąga się napięcie progowe, aby uzyskać potencjał czynnościowy. Wyznaczenie napięcia progowego odbywa się poprzez dodanie poszczególnych wejść pochodzących z sumowania przestrzennego i sumowania czasowego.
Sumowanie czasowe a przestrzenne
Różnica między sumowaniem czasowym a sumowaniem przestrzennym polega na tym, że sumowanie czasowe obejmuje pojedynczy neuron presynaptyczny, podczas gdy sumowanie przestrzenne obejmuje wiele neuronów presynaptycznych. W sumowaniu czasowym generowanie potencjału czynnościowego jest wykonywane przez pojedynczy neuron presynaptyczny, podczas gdy w sumowaniu przestrzennym generowanie potencjału czynnościowego jest wykonywane przez wiele neuronów presynaptycznych.
Sumowanie czasowe odnosi się do sumowania, w którym postsynaptyczne potencjały czynnościowe są wyzwalane przez potencjały czynnościowe dużej liczby neuronów presynaptycznych. W przypadku sumowania czasowego czas trwania postsynaptycznego potencjału czynnościowego jest wyższy niż odstęp między potencjałami czynnościowymi.
Sumowanie przestrzenne powstaje, gdy potencjał czynnościowy jest wyzwalany przez dane wejściowe i informacje z wielu neuronów. Potencjał czynnościowy pochodzi głównie z dendrytów, a dodanie informacji i danych wejściowych daje podsumowanie przestrzenne. Mechanizm lub proces, w którym potencjały czynnościowe są wyciągane z wielu komórek presynaptycznych wewnątrz neuronu, nazywa się sumowaniem przestrzennym.
Tabela porównawcza między sumowaniem czasowym i przestrzennym
| Parametry porównania | Sumowanie czasowe | Sumowanie przestrzenne |
| Definicja | Sumowanie czasowe jest rodzajem podsumowania sensorycznego, które obejmuje włączenie pojedynczych bodźców w krótkim okresie. | Sumowanie przestrzenne jest rodzajem sumowania sensorycznego, które jednocześnie obejmuje kilka neuronów oddzielonych przestrzennie podczas stymulacji. |
| Neuron presynaptyczny | Obejmuje pojedynczy neuron presynaptyczny. | Obejmuje wiele neuronów presynaptycznych. |
| Mechanizm | Generowanie podprogu jest wykonywane tylko przez jeden neuron presynaptyczny. | Generowanie podprogu jest wykonywane przez wiele neuronów presynaptycznych. |
| Efektywność | Sumowanie czasowe jest mniej wydajne. | Sumowanie przestrzenne jest bardziej wydajne. |
| Częstotliwość | Sumowanie czasowe występuje z dużą częstotliwością. | Sumowanie przestrzenne następuje jako równoczesna stymulacja. |
Co to jest sumowanie czasowe?
Sumowanie czasowe jest rodzajem podsumowania sensorycznego, które w krótkim okresie obejmuje włączenie pojedynczych bodźców. Proces ten zachodzi, gdy potencjały czynnościowe, które sumują się w wysokiej częstotliwości, wywołują potencjały postsynaptyczne. Proces sumowania czasowego zachodzi wewnątrz układu nerwowego. Jeśli stała czasowa błony komórkowej jest wystarczająco długa, można zwiększyć rozpiętość sumowania.
Aby osiągnąć potencjał progowy, poprzedni potencjał postsynaptyczny sumuje się z następnym potencjałem postsynaptycznym, co daje coraz większy potencjał. Tutaj na przestrzeni czasu następuje produkcja wielu podprogów wykonywanych przez pojedynczy neuron presynaptyczny. Dodanie podprogu jest wystarczające, aby neuron postsynaptyczny wystrzelił potencjał czynnościowy lub wygenerował potencjał czynnościowy.
Przez neuron presynaptyczny neuroprzekaźniki są uwalniane do szczeliny synaptycznej i następuje generowanie każdego podprogu. EPSP lub pobudzający potencjał postsynaptyczny to kolejny sposób na rozważenie podprogu. Jeżeli suma podprogu i podprogu staje się równa, następuje generowanie potencjału czynnościowego.
Co to jest sumowanie przestrzenne?
Sumowanie przestrzenne to rodzaj sumowania sensorycznego, które jednocześnie angażuje kilka neuronów rozdzielonych przestrzennie podczas stymulacji. Ten proces sumowania przestrzennego zachodzi w układzie nerwowym, w którym na neuronie postsynaptycznym generowanie potencjału czynnościowego jest wykonywane przez wiele neuronów presynaptycznych. Sumowanie przestrzenne to także odmiana jednoczesnego sumowania. W podsumowaniu przestrzennym odpowiedzialność za generowanie potencjału czynnościowego spoczywa na wielu EPSP.
Gdy szanse na osiągnięcie potencjału progowego wzrastają, ilość pobudzających potencjałów postsynaptycznych również wzrasta ilościowo, aby wywołać potencjał czynnościowy. Jednak szansa osiągnięcia potencjału progowego jest mniejsza, gdy ilość hamujących potencjałów postsynaptycznych jest wysoka, w kolejności generowania potencjału czynnościowego.
W procesie algebraicznego dodawania potencjałów jest on przenoszony z różnych obszarów pobierania informacji lub danych wejściowych, w szczególności na dendrytach. Hamujące potencjały postsynaptyczne i pobudzające potencjały postsynaptyczne mogą być sumowane podczas sumowania przestrzennego. Na neuronie postsynaptycznym proces ten zapobiega generowaniu potencjału czynnościowego. Hamowanie postsynaptyczne to nazwa powyższego procesu.
Główne różnice między sumowaniem czasowym i przestrzennym
Wniosek
Sumowanie czasowe różni się od sumowania przestrzennego zaangażowaniem wielu bodźców w typie i procesie sumowania. W podsumowaniu czasowym jeden neuron presynaptyczny generuje podpróg przez pewien czas. Dlatego neuron presynaptyczny jest odpowiedzialny za generowanie potencjału czynnościowego. W podsumowaniu przestrzennym wiele neuronów presynaptycznych generuje podprog i są one wyłącznie odpowiedzialne za generowanie potencjału czynnościowego.
