Ponieważ liczba możliwych tras jest stosunkowo ograniczona, dyrektorzy branży i inżynierowie przewidzieli ewentualne przeciążenie jednoczesnych połączeń od czasu stworzenia i wprowadzenia na rynek sieci komórkowych. Eksperci z branży RF coraz częściej stosują techniki rozwiązywania tych problemów. TDMA i CDMA to dwa przykłady takich technik.
Technika wielodostępu jest wybierana podczas projektowania i standaryzacji sieci komórkowych. Tak więc, aby zrozumieć te dwie techniki, ten artykuł jest tutaj, aby pomóc w zrozumieniu różnic i funkcji między TDMA i CDMA za pomocą ważnych wskazówek do zapamiętania i tabeli opisowej.
TDMA a CDMA
Różnica między TDMA i CDMA polega na tym, że TDMA oznacza „wielokrotny dostęp z podziałem czasu”, co oznacza, że ta technika ma możliwość przycięcia osi czasu na kilka mniejszych kanałów, podczas gdy CDMA oznacza „wielokrotny dostęp z podziałem kodu”, co oznacza, że ta technika umożliwia multipleksowanie w jednym kanale. Obie techniki są szeroko stosowane w branży połączeń telefonicznych i zarządzania siecią.
TDMA to skrót od Time Division Multiple Access. Zamiast dzielić główne pasmo RF na dwa lub więcej kanałów międzykanałowych, TDMA dzieli je na dwie ramki czasowe. Każde gniazdo ma takie samo widmo RF jak inne, ale jest w stanie prowadzić niezależne rozmowy. Jeśli kanał główny jest podzielony na przykład na cztery ramki, każda z nich zajmie jedną czwartą początkowego czasu, aby wysłać dane i zawartość.
CDMA nie dzieli całej szerokości pasma RF na kolejne przedziały czasowe lub międzykanałowe, ale zamiast tego zapewnia każdemu z nich specjalny identyfikator. W przeciwieństwie do techniki TDMA, CDMA nadaje na tych samych częstotliwościach w każdej pozycji. Ponadto, w przeciwieństwie do TDMA, CDMA przesyła jednocześnie pojedyncze szczeliny. CDMA łączy w sobie zalety obu metod (TDMA i FDMA), umożliwiając kilku użytkownikom korzystanie z tego samego zakresu częstotliwości przy jednoczesnym rozróżnieniu za pomocą kodu.
Tabela porównawcza między TDMA i CDMA
| Parametry porównania | TDMA | CDMA |
| Pełna forma | Wielokrotny dostęp z podziałem czasu | Wielodostęp z podziałem kodowym |
| Wymagania dotyczące synchronizacji i kodu | Kluczowa synchronizacja i żadne słowo kodowe nie są wymagane. | Synchronizacja nie jest wymagana i wymagane są słowa kodowe. |
| Koszt | Całkowity koszt jest niższy niż CDMA. | Koszt plantacji jest bardzo wysoki, ale miesięczny koszt utrzymania jest znacznie niższy. |
| Elastyczność i wydajność | Średnia elastyczność w działaniu i wykonaniu. | Bardzo elastyczny i bardzo wydajny w porównaniu do TDMA. |
| Tryb działania | TDMA udostępnia tylko czas transmisji przez satelitę, a nie strumień. | Nadając odrębny kod każdemu slocie, CDMA rozdziela przepustowość sieci między wiele stacji. |
Co to jest TDMA?
Termin TDMA jest akronimem od „Time-Division Multiple Access”. W tej technice kanał jest cięty lub dzielony na kolejne części czasowe przy użyciu podkanałów TDMA. Użytkownicy trasy będą na zmianę czytać i wysyłać dane w sposób okrężny.
Kiedy to rozwiążesz, kanał jest używany tylko przez jedną osobę w określonym czasie. Każdy użytkownik korzysta z kanału tylko przez krótki okres czasu, a jego prawo do korzystania z zasobów zostaje tymczasowo cofnięte, aby umożliwić poszczególnym osobom korzystanie ze strumienia.
Właściwie TDMA przez długi czas pozostawała częścią GSM, mimo że jest to technologia przestarzała, która szybko staje się przestarzała. FDMA była bardziej powszechna w konwencjonalnych systemach i była wykorzystywana w sieciach 2G, zanim została wyparta przez innowację TDMA. Połączenie użytkownika przechodzącego przez jedną komórkę do drugiej zostaje zerwane, a użytkownik uzyskuje natychmiastowy dostęp przez Internet, do którego migruje w TDMA.
FDMA była bardziej powszechna w konwencjonalnych systemach i była wykorzystywana w sieciach 2G, zanim została wyparta przez innowację TDMA. Połączenie użytkownika przechodzącego przez jedną komórkę do drugiej zostaje zerwane, a użytkownik uzyskuje natychmiastowy dostęp przez Internet, do którego migruje w TDMA.
Co to jest CDMA?
CDMA to skrót od Code Division Multiple-Access. To również rodzaj łączenia, w którym wiele sygnałów może dzielić jedną ścieżkę komunikacyjną. Z wyjątkiem TDMA, CDMA pozwala kilku użytkownikom na równoczesne współdzielenie tego samego kanału w tym samym czasie.
W rezultacie kilku użytkowników jednocześnie wysyła i odbiera dane. Multicast, forma modyfikacji, która pobiera ciąg cyfr binarnych każdego użytkownika i rozprowadza je w strumieniu w sposób pseudolosowy, jest jedynym sposobem, aby to zrobić. Odbiorca po prostu analizuje pomieszane fragmenty lub, inaczej mówiąc, odrandomizuje je, aby były zrozumiałe.
Główny kanał RF jest podzielony na cztery kodowane gniazda za pomocą CDMA. Każdy slot może prowadzić inną dyskusję. Ponieważ odbiorniki mogą ponownie składać zestawy danych tylko z nadajnika o tym samym kodowaniu, tak właśnie jest. Jednak z tą techniką jest pewien problem.
Chociaż odbiornik odbiera i dekoduje sygnały o różnych implementacjach i częstotliwościach, zaczynają one pojawiać się jako szum. Oznacza to, że wraz ze wzrostem ogólnej bazy użytkowników rośnie narażenie na hałas w każdym konkretnym systemie. W efekcie ma to wpływ na całkowite krycie.
Główne różnice między TDMA a CDMA
Wniosek
Wykonalność CDMA jest znacznie wyższa niż TDMA. CDMA wydaje się być bardziej niezawodny, odporny i obejmuje większy region; ale jeśli chodzi o pojemność baterii urządzenia, TDMA zapewnia dłuższą żywotność baterii, ponieważ nie wysyła danych w sposób ciągły, podczas gdy CDMA to robi.
Oba mają skrócone znaczenia, które rzucają światło na sposób, w jaki optymalizują kanały. Przeglądy wydajności przy użyciu CDMA i TDMA pokazują, że pogorszenie może być odwrotne do trzeciego lub czwartego stopnia, co sprawia, że właściwy wybór pożądanego limitu odbiornika jest znacznie bardziej krytyczny niż w przypadku tradycyjnych modeli dwukierunkowych radiotelefonów FM.
