Zasada to substancja, która reaguje z kwasami, dając sól i wodę. Jak zaproponował Arrhenius w 1884 r., zasada jest związkiem chemicznym, który rozpada się na jony wodorotlenkowe w roztworze wodnym. Inną definicją bazy jest to, że baza jest substancją, która przyjmuje protony i rozdaje elekcje.
Podczas reakcji kwasowo-zasadowej jon wodorotlenowy zasady łączy się z jonem wodorowym kwasu, tworząc wiązanie jonowe, dając sól i wodę jako produkty, to znaczy zasady mają tendencję do przyjmowania jonów wodorowych.
Zasady są klasyfikowane jako Silna zasada, Neutralna zasada i Słaba zasada w zależności od ich tendencji do dysocjacji na jony. Silna zasada ma zdolność dysocjacji jonów wodorowych lub protonów nawet od słabego kwasu. Słaba zasada to taka, która ma mniejszą tendencję do wyciągania jonów wodorowych lub protonów z kwasu podczas reakcji.
Silna baza kontra słaba baza
Różnica między silną zasadą a słabą zasadą polega na tym, że silna zasada jest zjonizowana całkowicie lub w 100% w reakcji kwasowo-zasadowej lub w wodzie lub roztworze, podczas gdy słaba zasada nie jest zdolna do całkowitej jonizacji w reakcji lub roztworze, może zjonizować 1 % lub 99%. nadal mówi się, że jest to słaba podstawa.
Tabela porównawcza między silną i słabą bazą
| Parametr porównania | Mocna baza | Słaba baza |
|---|---|---|
| Jonizacja | Całkowita jonizacja. | Niepełna jonizacja. |
| wartość PH | 10 do 14. | 7,3 do 10. |
| Reaktywność | Silne zasady są bardzo reaktywne. | Słabe podstawy są mniej reaktywne. |
| wartość pKb | Wysoka wartość pKb. | Niska wartość pKb. |
| Przewodzenie energii elektrycznej | Mocne podstawy są dobrym przewodnikiem elektryczności. | Słabe podstawy są słabymi przewodnikami elektryczności. |
Co to jest mocna baza?
Silna zasada to zasada, która ma zdolność usuwania protonów nawet z bardzo słabych kwasów lub silna zasada, która całkowicie jonizuje w roztworze wodnym lub wodzie. Wyciągają jony wodorowe z kwasów podczas reakcji kwasowo-zasadowej.
Silne bazy mają 100% zdolność dysocjacji. W skali pH mocne zasady mierzą od 10 do 14.
Mają wysoką stałą równowagi. Silne zasady mają wysoką wartość pKb i wartość ka większą niż 1. Ma ujemną wartość pka. Ogólnie mocne zasady są dobrze rozpuszczalne w wodzie i innych roztworach.
Silne zasady mają charakter wysoce reaktywny, dlatego gwałtownie reagują z kwasami w reakcji kwasowo-zasadowej. Są również dobrymi elektrolitami. Silne zasady są dobrym przewodnikiem elektryczności, ponieważ zdolność przewodzenia elektryczności zależy od liczby obecnych jonów, a zasady mają koncentrację jonów.
Przykładami mocnych zasad są: Wodorotlenek sodu (NaOH), Wodorotlenek potasu (KOH), Wodorotlenek litu (LiOH), Wodorotlenek wapnia (Ca(OH)2), Wodorotlenek rubidu (RbOH), Wodorotlenek baru (Ba(OH) 2), Guanidyna itp. Guanidyna jest przypadkiem wyjątkowym, ponieważ pozostaje bardzo stabilna podczas protonowania.
Co to jest słaba podstawa?
Słaba zasada to zasada, która nie ma silnej tendencji do usuwania protonów z kwasów. Są to zasady, które nie jonizują się całkowicie w wodzie lub roztworze wodnym. Nie są zdolne do usuwania jonów wodorowych z kwasów w reakcji kwasowo-zasadowej. Częściowo dysocjują w roztworze.
Słaba zasada może jonizować 1% lub 99%, ale nadal jest znana jako słaba zasada. W skali pH słabe zasady mierzą od 7,3 do 10. Mają niską stałą równowagi w porównaniu z mocnymi zasadami, im słabsza zasada, tym niższa jest stała równowagi. Słabe podstawy nie są dobrym przewodnikiem elektryczności. Mają też niską wartość pKb oraz mają wartość ka mniejszą niż 1. Charakteryzują się dodatnimi wartościami pka. Nie są dobrze rozpuszczalne w wodzie lub innych roztworach.
Słabe zasady są z natury mniej reaktywne i dlatego reagują łagodnie podczas reakcji kwasowo-zasadowej. Są słabymi elektrolitami i słabym przewodnikiem elektryczności, ponieważ mają mniejsze stężenie wolnych jonów.
Niektóre przykłady słabych zasad to amoniak (NH3), pirydyna (C5H5N), alanina, etyloamina, dimetyloamina, glicyna, hydrazyna itp. Woda działa jako słaba zasada.
Główne różnice między Silna podstawa i słaba podstawa
Wniosek
Tendencja do dysocjacji jonów określa siłę zasady. Każda mocna zasada ma sprzężony ze słabym kwasem, a słaba zasada ma sprzężony z mocnym kwasem.
Silne zasady działają silnie z kwasem, podczas gdy słabe zasady działają łagodnie z kwasami w reakcji kwasowo-zasadowej. Obie bazy mają swoje znaczenie i nie można ich zastąpić.
