Zarówno „ona”, jak i „ona” są zaimkami żeńskimi. „Ona” to zaimek używany w odniesieniu do rzeczownika, który wskazuje na podmiot żeński. „Ona” to również zaimek określający płeć żeńską, ale istnieje różnica w użytym kontekście. „Jej” jest powszechnie używane w odniesieniu do rzeczownika, który występuje w miejscu przedmiotu.
Ona kontra jej
Różnica między Oną a Jej polega na tym, że „Ona” jest zaimkiem, który zajmuje miejsce wspomnianego wcześniej w zdaniu rzeczownika rodzaju żeńskiego. Zaimek „ona” jest używany w miejscach, w których zaimek „ona” jest wspomniany wcześniej. „Jej” następuje po „ona” dla lepszego ułożenia zdania.
„Ona” to zaimek zastępowany w miejscu rzeczownika żeńskiego. Rzeczownik ten może być wspomniany wcześniej w kontekście. Kiedy ponownie ma się odnosić do tego rzeczownika, używa się zaimka ona. Ma to na celu zmniejszenie powtórzeń, które występują, gdy rzeczownik jest wielokrotnie używany. Również „Ona” jest używane do określenia postaci kobiecych i rzeczy nieożywionych.
„Ona” to zaimek, który wykonuje podobną pracę jak „Ona”. „Ona” jest używane w miejscach, w których temat jest już wspomniany. Rzeczownik jest przywoływany tylko raz w tekście, po czym zastępuje się „jej”. Ale aby to zastąpić, „ona” powinno albo zająć miejsce przedmiotu, albo następować po zaimku „ona”.
Tabela porównawcza między nią a nią (w formie tabeli)
| Parametr porównania | Ona | Jej |
|---|---|---|
| Klasyfikacja zaimków | „Ona” to zaimek subiektywny. Jest używany do ponownego wzmianki o kobiecym podmiocie w kontekście. | „Ona” to zaimek dzierżawczy. Służy do zaborczego wyjaśnienia szczegółów wspomnianego wcześniej rzeczownika. |
| Sprawa | „Ona” jest używany jako zaimek w mianowniku. Służy do nominowania nazwy w kontekście. | „Jej” jest używany jako zaimek w bierniku. Łączy rzeczownik z czasownikiem, do którego odnosi się kontekst. |
| Obecność | „Ona” pojawia się w miejscu podmiotu w zdaniu. | „Ona” pojawia się w miejscu dopełnienia w zdaniu. |
| Formularze | „Ona” odnosi się do samego zaimka. | „Jej” odnosi się zarówno do przymiotnika, jak i zaimka. |
| Pozycja | „Ona” pojawia się jako temat. Więc zdanie może się od tego zacząć. | „Ona” występuje zarówno jako przymiotnik, jak i zaimek. Dlatego jest zwykle umieszczany po przyimku lub słowie łączącym. |
Kiedy jej używać?
„Ona” to angielski zaimek używany w literaturze w celu zrekompensowania powtórzenia rzeczownika. Za każdym razem, gdy używany jest rzeczownik rodzaju żeńskiego, aby to wyjaśnić, używamy zaimka „ona”. „Ona” jest używane na początku zdania, a nie w jego pośrednich częściach. Zwykle słowo „ona” jest używane do wzmianki o czymś, co dotyczy wcześniejszego pomysłu.
„Ona” jest używany jako zaimek subiektywny. Oznacza to, że zajmuje miejsce podmiotu w zdaniu. Zdanie może mieć dowolny kontekst, a jedynym wymogiem jest to, że mowa o płci żeńskiej. Może dotyczyć wszystkiego, od kobiety do samicy zwierzęcia. Tak więc „jest wykorzystywana do identyfikowania rzeczy zbiorowych.
Czasami „Ona” może być również używane do wzmianki o przedmiotach nieożywionych. Istnieją pewne przedmioty, dla których płeć jest ustalona jako żeńska. Przykładem takiej sytuacji jest kraj. Antonimem „ona” jest „on”. Tak więc w miejscach, gdzie „ona; nie może być używany jako zaimek, „on” należy zastąpić.
Na przykład: „Neena pochodzi z Indii. Jest absolwentką”.
Kiedy jej używać?
„Ona” jest znane jako przysłowie, które zastępuje wzmiankę o drugorzędnych szczegółach rzeczownika. Po wymienieniu nazwy podmiotu żeńskiego, używamy „ona” w miejscach, w których wymienia się rzeczownik. Jeśli ponownie interesuje nas wzmianka o dodatkowych szczegółach na ten temat, używamy jej zamiast rzeczownika.
„Jej” może być użyty jako zaimek obiektywny. Ponieważ zaimek ten jest częścią drugorzędną, czasami możemy go również nazwać dopełnieniem. Może być również używany jako przymiotnik opisujący temat. Forma, w jakiej się pojawia, zmienia się w zależności od kontekstu zdania. Jest również używany jako określnik do opisania pewnego tytułu.
Podobnie do „ona”, „ona” może być również użyte do wyjaśnienia czegoś związanego z płcią żeńską. Może być również używany do łączenia czegoś, co należy do nieożywionej rzeczy, która jest powszechnie kojarzona jako kobieca. Przykładem takiej konsekwencji jest pojazd. Antonimem „jej” jest „on”.
Na przykład: jest bystra. Jej postawa jest dobra.
Główne różnice między nią a nią
Wniosek
„Ona” to zaimek, który w literaturze angielskiej określa coś związanego z postacią kobiecą. Używa się jej w miejscach przedmiotów, w których rzeczownik nie musi być powtarzany. Takie użycie daje nam dokładne informacje na temat i pozwala uniknąć niedogodności związanych z powtarzaniem się tematu.
„Ona” jest również zaimkiem używanym do wyjaśnienia rodzaju żeńskiego. Zajmuje pozycję po zaimku „ona” w zdaniu. Gdy dodatkowa informacja ma zostać dodana po wymienieniu zaimka „ona”, używa się „jej”. Jest to zaimek obiektywny, ponieważ zajmuje miejsce dopełnienia. Może być również używany jako przymiotnik w niektórych sytuacjach.
