W dzisiejszych czasach karty pamięci to oszałamiająca mieszanina żargonu geeków, ale jeśli zrozumiesz najważniejsze, może to stać się łatwe do zrozumienia. Technologie przechowywania multimediów zawsze ewoluowały w dziedzinie informatyki i cyfryzacji, od ogromnych dysków twardych po dyski flash i karty micro SD.
Ten artykuł koncentruje się na tym, w jaki sposób standard SDHC został wprowadzony na początku 2006 roku i stopniowo utorował drogę dzisiejszym bardziej popularnym kartom SD. W tym artykule podkreślono różnice między narzędziami cyfrowymi, a także ich unikalne zastosowania i cele.
Karty SDHC a karty SD
Różnica między kartami SDHC i SD polega na tym, że SDHC oznacza Secure Digital High Capacity i został opracowany w celu pokonania limitu 4 GB, z jakim boryka się karta SD, podczas gdy SD oznacza Secure Digital, który jest obecnie najpopularniejszym nośnikiem pamięci dla używanych obecnie urządzeń mobilnych. Karty SD mogą osiągnąć do 4 GB przestrzeni dyskowej i mogą mieć 3 różne formy; rozmiar standardowy, mini i mikro, każdy większy niż następny.
SDHC została uruchomiona w 2006 roku dla określonych urządzeń, takich jak laptopy, aparaty fotograficzne i inne urządzenia multimedialne. Chip SDHC nie będzie działał w nowej generacji. aparat lub skaner akceptujący karty SD. Karty SDHC są dostępne w rozmiarach 4 GB, 8 GB, 16 GB i 32 GB. SDHC miało na celu zaspokojenie rosnącego zapotrzebowania na lepszą transmisję wideo i obrazu w różnych urządzeniach obsługujących SD.
Zamiast adresowania bajtowego, SDHC używa przestrzeni adresowej sektora. Każdy sektor ma 512 bajtów, co daje potencjalny limit pojemności 2 terabajtów. Jednak obecnie jest on ograniczony do maksymalnie 32 GB na kartę, który najprawdopodobniej zostanie podniesiony, jeśli ten limit zostanie osiągnięty.
Z drugiej strony karta SD została ograniczona ze względu na metodę odwoływania się do bajtów używaną w SD, która ogranicza pojemność pamięci. Nie wynika to z modelu wywodzącego się z przedmiotu, chociaż możesz łatwo dodać więcej; wynika to z techniki odwoływania się do bajtów, która została zastosowana w SD. Fat32, jeden z najbardziej rozpowszechnionych głównych systemów plików w smartfonach, może przydzielić tylko 232 adresy, czyli nieco mniej niż 4,3 miliarda. Obecnie jest tylko 4,3 miliarda bajtów (lub 4 GB), jeśli każda lokalizacja jest porównywalna z jednym bajtem.
Tabela porównawcza kart SDHC i kart SD
| Parametry porównania | Karty SDHC | Karty SD |
| Pełny formularz i data wydania | SDHC to skrót od Secure Digital High Capacity. Został wydany w 2006 roku. | SD oznacza Secure Digital. Został stworzony w 1999 roku przez Matsushita, SanDisk i Toshiba. |
| Prędkość | Prędkość podstawowa to 12,5 MB/s; maksymalna prędkość to 25 MB/s; a z UHS-I maksymalna prędkość wynosi 104 MB/s. | Karty SD nie są tak szybkie jak karty SDHC. Zwykle waha się od prędkości zapisu 4 Mb/s do prędkości odczytu 8 Mb/s. |
| Zgodność | Karty pamięci SDHC nie są akceptowane przez urządzenia, które nie obsługują SDHC. Poprzednie karty SD będą obsługiwane przez urządzenia hosta obsługujące SDHC. | Kompatybilny z domyślnymi urządzeniami hosta SD. |
| System plików i wymiary | System FAT-32. Wymiary: 24 mm × 32 mm × 2,1 mm. | System FAT-16. Wymiary: 24 mm × 32 mm × 2,1 mm |
| Pojemność | Od 4 do 32 GB | Kiedyś był ograniczony do 2 GB. Jednak najnowsze karty Micro SD mogą go ograniczyć do 512 GB. |
Co to są karty SDHC?
SDHC to skrót od Secure Digital High Capacity i został wprowadzony przez stowarzyszenie SD Card Association w 2006 roku. Karty SDHC zwykle nie są szybsze niż karty SD, jednak wymuszenie minimalnych szybkości zapisu może skutkować znacznie szybszym dostępem do odszyfrowania. Najnowszy standard SDHC obejmuje sektor lub adresowanie fraz, które potencjalnie pozwala na przechowywanie o wielkości do 2 TB (2048 GB).
Obecna technologia SDHC ogranicza limit znamionowy karty SDHC do 32 GB, jednak przewiduje się, że protokół zostanie zaktualizowany, aby umożliwić karty o rozmiarze większym niż 32 GB. Firma SanDisk wprowadziła kartę SDHC o pojemności 64 GB na początku 2010 roku. Karty SDHC nie współpracują ze zwykłymi urządzeniami SD, dlatego mogą nadal nie działać ze starszymi kamerami, kamerami podręcznymi lub czytnikami kart Memory Stick.
Symbol SDHC będzie widoczny na sprzęcie (np. nadruk na boku obudowy obiektywu) i/lub instrukcji obsługi większości nowoczesnych urządzeń wymagających do działania nowych formatów SDHC. Karty SDHC (o dużej pojemności) mieszczą do 32 GB treści.
Karty SD mogą być używane w większości urządzeń, które akceptują dyski flash SDHC. Ze względu na ich rozmiary, większość kart pamięci jest bardzo łatwa do zidentyfikowania jako SD lub SDHC, jednak karty o pojemności 4 GB powinny być dokładnie sprawdzone, ponieważ mogą być albo.
Co to są karty SD?
Karta SD, znana również jako karta Security Digital, to karta pamięci, która pomaga przechowywać większe ilości danych. Jest używany w gadżetach mobilnych, takich jak aparaty fotograficzne i telefony komórkowe, i może być bardzo pomocny w dzisiejszych czasach. Został stworzony w 1999 roku przez Matsushita, SanDisk i Toshiba.
Karta SD to prosty sposób przesyłania i przechowywania danych, który jest bardzo lekki i mobilny, a standardowa karta micro SD będzie działać z szeroką gamą inteligentnych urządzeń obsługujących karty SD. Pojemność pamięci SD była ograniczona nie przez model wywodzący się z urządzenia, ponieważ można stale dodawać dodatkowe; był raczej ograniczony przez metodę indeksowania bajtów zastosowaną w SD.
Fat32, najbardziej rozpowszechniony system plików w urządzeniach przenośnych, mógł wygenerować tylko 232 adresy, czyli nieco mniej niż 4,3 miliarda. Istnieje tylko 5 miliardów bajtów (lub 4 GB), jeśli każda lokalizacja jest porównywalna z jednym bajtem. Urządzenia pamięci SD mają pełną pojemność 4 GB i są zwykle używane w urządzeniach SDHC (niższa wydajność na poziomie podstawowym). Karty SD są dostępne w różnych rozmiarach, takich jak 256 – 512 MB, 1 GB i 2 GB. Obecnie największą popularnością cieszą się karty SD o pojemności 2 GB.
Główne różnice między kartami SDHC a kartami SD
Wniosek
Oba urządzenia pamięci masowej są dość popularne wśród użytkowników urządzeń inteligentnych, ponieważ karty pamięci często ratują życie, gdy w smartfonach, laptopach i aparatach wyczerpie się wbudowana pamięć masowa. SDHC jest powszechnie używany w aparatach DSLR i Mirrorless, podczas gdy w kategorii SD; Karty Micro SD kradną sprzedaż użytkownikom telefonów komórkowych i smartfonów ze względu na ich ogromny zakres kompatybilności, a także przenośność.
Struktura danych używana do przechowywania informacji wyznaczonych przez typ karty określa moc elementu pamięci. Karty SD (secure digital) są najczęstsze, ale przechowują tylko 2 GB danych, podczas gdy chipy SDHC mogą pomieścić do 32 GB danych.
