Włochy i Francja pracują nad wypiekiem chleba, ale zobaczysz, że trudno doszukać się między nimi podobieństw. Wszystko, od strategii podgrzewania chleba po jego kształt i rozmiar, jest zwykle wykonywane naprzemiennie po jednej lub drugiej stronie linii włosko-francuskiej. Prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalne odmiany, na które należy zwrócić szczególną uwagę, aby pamiętać o wyróżnieniach ciasta chlebowego i stosowanych mocowaniach.
Włoski vs Chleb Francuski
Różnica między chlebem włoskim a francuskim polega na tym, że włoski chleb ma wędzony, wykwintny charakter, a ich chleb będzie generalnie niesamowitym uzupełnieniem obfitych, sycących odmian żywności. Chleb francuski jest słodszy i ma o wiele większą skłonność do pieczenia chleba ze słodkimi dodatkami, podobnymi do paluszka, śmietanki i czekolady.
Wiadomo, że włoski chleb jest podgrzewany w bardziej równym i okrągłym kształcie. Porcje włoskie są dodatkowo bardziej ograniczone i zwykle grubsze niż ich francuscy partnerzy. Biorąc wszystko pod uwagę, większość włoskiego chleba jest formowana w większe krążki.
Chleb francuski jest powszechnie podgrzewany w długim, lekkim kształcie i stał się znaczącym wizerunkiem kulinarnym kraju. Bochenek może być przygotowany do 30 cali i jest podstawą w prawie każdej dzielnicy. We Francji chleb jest zwykle podawany jako przystawka.
Tabela porównawcza między chlebem włoskim i francuskim
| Parametry porównania | włoski chleb | Bagietka |
| Kształt | Włoskie pieczywo jest zwykle pulchniejsze i krótsze. | Chleb francuski jest zwykle węższy i dłuższy. |
| Tekstura | Chleb włoski ma twardą zewnętrzną stronę, jednak kęs bywa gęstszy. | Chleb francuski jest chrupiący, z miękkim i lekkim miękiszem. |
| Metoda pieczenia | Włoski chleb wypiekany jest tradycyjnie, w płaskim kamiennym piecu. | Chleb francuski można upiec w każdym zwykłym piekarniku. |
| Jak służyć | Włoski chleb jest zwykle podawany jako dodatek do makaronu lub innych dań głównych. | Chleb francuski jest zwykle podawany jako przystawka. |
| Składniki | Włoski chleb zawiera nieco więcej mleka, oliwy z oliwek i cukru. | Chleb francuski nie może mieć dodatku oleju ani tłuszczu. |
Czym jest Chleb Włoski?
Chleb włoski jest zwyczajowo tworzony z postępami, na przykład bigą i ramami na zakwasie. Włoskie dziurkacze do ciasta są konsekwentnie znane ze swoich niezwykłych procedur podgrzewania i entuzjazmu dla wykonania i sztuki wypieku chleba. Kilka grup wiekowych niezawodnie wykorzystywało ramy na zakwasie, które były pielęgnowane przez dość długi czas, nawet setki lat.
Bardzo niewiele włoskich kolacji nie obejmuje chleba. Stare instrumenty i piece są dowodem na to, że człowiek wypieka chleb od tysiącleci. W ten sam sposób, jak inne źródła żywności, starożytni Rzymianie podnieśli specjalność produkcji chleba na wyższy poziom. Oprócz ulepszania metod przetwarzania pszenicy Rzymianie dodatkowo szybko dostarczali mąkę, którą można było przygotować na biały chleb.
Włosi mają wyłączne wymagania dotyczące ich chleba. Wiadomo, że pozwalają drożdżom całkowicie wznieść się przez kilka godzin, pozostawiając smukłą powierzchnię na zewnątrz. Włosi cenią sobie wielkość swoich porcji chleba, ponieważ każdy krewny powinien być odpowiednio pielęgnowany. Włosi wolą, aby ich chleb miał delikatne i wilgotne wnętrze, które świetnie nadaje się do pochłaniania oliwy z oliwek, octu, pomidorów i innych wybranych dodatków.
Co to jest chleb francuski?
Francuzi mają długą historię wpływania na strategie kulinarne, od terminów używanych do przedstawiania strategii gotowania po chleb spożywany codziennie przez wiele osób na całym świecie. Chleb francuski to znak firmowy z mocno kontrolowanymi mocowaniami. Rzeczywiście, francuskie prawo mówi, że porcje zawierają tylko mąkę, wodę, drożdże i sól w różnych ilościach.
Prawdziwy francuski chleb lub bochenek jest długi i smukły, z grubą, lśniącą powierzchnią zewnętrzną, która powinna pękać po zmiażdżeniu. Wnętrze chleba jest sprężyste i szarawe w cieniu z różnymi wymierzonymi otworami rozsianymi po całym wnętrzu. Niezależnie od podstawowych dodatków, pieczywo powinno smakować nieco słodko-orzechowo z bogatym zapachem.
Początki francuskiego chleba można znaleźć w Wiedniu w XIX wieku. Przed tym okresem pieczywo przygotowywano na suchym piecu, tworząc porcję mniej pewną powierzchniowo. Przy tworzeniu i użytkowaniu pieca parowego uwzględniono kontrolę temperatury i czasu przygotowania, które dostarczały porcję chleba o delikatnym, gładkim wnętrzu i grubym, ziemistym kolorze.
Główne różnice między chlebem włoskim a francuskim
Wniosek
Zarówno Włochy, jak i Francja to narody, które mają praktyczne doświadczenie w wypieku chleba. Oczywiście, kiedy siadamy do jadłodajni w USA, dostajemy pojemnik na chleb, żeby móc zjeść kolację. Jednak chleb jest podstawą prawie każdej kolacji we Włoszech i Francji. Jeśli zapasy chleba się wyczerpią w obu tych krajach, można spodziewać się zamieszek na drogach. Tak czy inaczej, oba narody podchodzą do produkcji chleba wyjątkowo w przeciwieństwie do siebie.
Jeśli chodzi o wypiek włoskiego chleba, wiadomo, że paisanos pozwala drożdżom całkowicie wznieść się w ciągu kilku godzin, dając wyjątkowo delikatną porcję. Wnętrze włoskiego chleba jest zwykle niesamowicie wilgotne i gąbczaste – lepiej wchłania oliwę z oliwek i pomidory z Caprese.
W momencie, gdy rozważamy francuski chleb, „francuski kij” zazwyczaj dzwoni dzwonkiem. Jest to długa, skromna, wyschnięta porcja, którą zwykle nazywa się „rolką”, która w prosty sposób zamienia się w „kij”.
