W psychologii istnieją różne terminy, które różnią się między sobą, ale w codziennym użyciu wydają się być synonimami. Ludzkie niedociągnięcia mogą wywoływać różne emocje. Dwie tak blisko spokrewnione emocje to poczucie winy i wstydu. Oba słowa są używane zamiennie, ale mają różne znaczenia w kontekście psychologicznym.
Poczucie winy kontra wstyd
Główna różnica między poczuciem winy a wstydem polega na tym, że poczucie winy jest negatywną emocją, która tworzy ocenę zachowania innych, podczas gdy wstyd jest negatywną emocją, która tworzy ocenę samego siebie. Ludzie, którzy odczuwają poczucie winy, mają wspólny wzorzec zachowania, który polega na naprawie i odbudowie, podczas gdy ludzie, którzy doświadczają wstydu, mają wzorzec zachowania polegający na unikaniu lub atakowaniu.
Poczucie winy jest szczególnym poczuciem wykroczenia. Poczucie winy prowadzi do powtarzających się myśli o incydencie. Winni ludzie często biorą odpowiedzialność za czyn, myśl lub działanie i próbują naprawić wyrządzone szkody lub szkody. Poczucie winy sprzyja empatii i pomaga radzić sobie z gniewem.
Z drugiej strony wstyd to specyficzne poczucie nieadekwatności i niskiej samooceny. Wstyd przynosi samoświadomość. Ludzie wstydliwi próbują obwiniać innych za swoje myśli, a niektórzy nawet uciekają od sytuacji, która może wywołać wstyd. Wstyd sprzyja wrogości, agresji, a nawet złości.
Tabela porównawcza między poczuciem winy a wstydem
| Parametry porównania | Wina | Wstyd |
| Definicja | Poczucie winy to poczucie odpowiedzialności za jakieś przestępstwo, wykroczenie lub zły czyn lub myśl | Wstyd to poczucie świadomości haniebnego, śmiesznego lub niewłaściwego czynu lub myśli dokonanej przez siebie lub innych |
| Generowanie uczuć | Generuje uczucia, takie jak wyrzuty sumienia lub odpowiedzialność | Generuje uczucia, takie jak nieadekwatność, bezwartościowość, pogarda dla samego siebie lub niska samoidentyfikacja |
| Reakcja lub zachowanie | Napraw i odbuduj | Unikaj i atakuj |
| Relacja | Inni (ktoś inny) | Samego siebie |
| Ma wpływ | Poczucie winy może wywołać zaburzenia depresyjne i zaburzenia afektywne dwubiegunowe | Wstyd może spowodować nadciśnienie, zachowania samobójcze i samookaleczenia |
Co to jest wina?
Poczucie winy to emocja, która polega na przekonaniu lub uświadomieniu sobie, że nie robi się czegoś dokładnie lub naraża na szwank standardy postępowania. Wina może być również powiązana z naruszeniem norm moralnych i ponoszeniem znacznej odpowiedzialności za te naruszenia. Poczucie winy jest ściśle związane z wyrzutami sumienia i żalem. Poczucie winy odgrywa istotną rolę w określaniu zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych.
Poczucie winy wywołuje konflikt w myślach i często jest niepokojącą emocją. Ciągłe myślenie o tym, czego nie powinno się lub powinno się robić, wywołuje stan afektywny. Poczucie winy to silna emocja. Może być skoncentrowany na sobie, ale ma duże znaczenie społeczne.
Poczucie winy sprzyja aktywnej refleksji nad działaniami lub myślami. Ciągłe myśli o winie są również znane jako „podróże w poczuciu winy”. Chociaż poczucie winy nazywa się niepokojącym i destrukcyjnym i jest uważane za negatywne uczucie, może również działać jako silna motywacja do naprawienia, przeprosin lub naprawienia wyrządzonego zła. Zapobiega kolejnym błędom lub krzywdom oraz utrzymuje więzi społeczne. Niektórzy uczeni uważają również, że poczucie winy może sprzyjać empatii i wiarygodności.
Nadmierna lub nieodpowiednia wina może stać się przyczyną wielu zaburzeń depresyjnych i zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Każda drobna porażka lub wynikająca z czynu lub działania, na które ktoś nie ma wpływu, może wywołać powtarzające się myśli i wywołać poczucie winy. Istnieje kilka terapii i terapii, które mogą pomóc ludziom uporać się z intensywnym poczuciem winy i znaleźć spokój psychiczny.
Czym jest wstyd?
Wstyd to emocja, która wiąże się z nieprzyjemną samoświadomością i nieustanną negatywną oceną samego siebie. Uczucia nieufności, cierpienia, bezsilności, wycofania motywacji i bezwartościowości przynoszą wstyd. Wstyd jest postrzegany jako społeczna, podstawowa i dyskretna emocja, która skłania ludzi do zaprzeczania lub ukrywania swoich złych uczynków.
Wstyd dotyka jednostki w odniesieniu do postrzeganej publiczności. Wstyd to silna negatywna emocja, która prowadzi do samooceny w stosunku do idealnych standardów kontekstu społecznego. Niektórzy badacze uważają, że naukowcy mogą być dysfunkcyjni na poziomie indywidualnym i grupowym. Wstyd jest często używany przez psychologów jako skala do oceny stanów emocjonalnych.
Wzorce zachowań, które mogą odkryć lub ujawnić coś lub kogoś, mogą przynieść wstyd. Wstyd daje poczucie powściągliwości przed obrażaniem innych. Charles Darwin był pierwszym naukowcem, który opisał wstyd jako wpływający parametr form, takich jak rumienienie się, spuszczanie głowy, luźna postawa, dezorientacja umysłu, a nawet spuszczenie oczu. Opublikował nawet książkę zatytułowaną „Wyrażanie emocji u człowieka i zwierząt”, aby żywo opisać obserwacje.
Wstyd skupia całą uwagę na sobie i tożsamości. Wstyd może działać jak myśl samoukarania. Wstyd niesie ze sobą aktywne potwierdzenie jakiegoś działania, które mogło pójść nie tak. Wstyd łączy głęboki związek z mechanizmem zaprzeczenia. Wstyd jest uważany za synonim wstydu, hańby, poniżenia, hańby, nieadekwatności, a nawet zmartwienia.
Główne różnice między poczuciem winy a wstydem
Wniosek
Każdy incydent lub myśl wywołuje u ludzi kilka emocji. Każdy człowiek inaczej reaguje na incydenty. Silne emocje mogą budować lub niszczyć ludzi. Istnieje szczególne badanie zwane nauką behawioralną, które zajmuje się reakcjami wywoływanymi przez różne myśli i emocje. Silne emocje mogą stać się przyczyną kilku rodzajów chorób i zaburzeń.
Wina i wstyd są często uważane za synonimy. Ale oba słowa mają psychologiczne zróżnicowanie. Obie emocje są silne i wykazują różne rodzaje wzorców zachowań i reakcji psychologicznych u poszczególnych osób. Naukowcy twierdzą, że dzieci, które doświadczyły poczucia winy lub wstydu, pozwalały sobie na różnego rodzaju ryzykowne czynności.
