Terminy ALS (stwardnienie zanikowe boczne) i MS (stwardnienie rozsiane) są często stosowane zamiennie (stwardnienie rozsiane). Obie te choroby wpływają i celują w ośrodkowy układ nerwowy pacjenta. Osoby z ALS i SM częściej mają problemy z funkcjami poznawczymi (rozpoznawanie i poznawanie) i pamięcią. Pacjenci z SM są bardziej narażeni na rozwój zaburzeń psychicznych niż pacjenci z ALS. Najczęstszym objawem ALS jest utrata sprawności fizycznej.
Stwardnienie zanikowe boczne a stwardnienie rozsiane
Różnica między ALS a SM polega na tym, że w przypadku ALS, w którym stan zdrowia osoby stale się pogarsza z czasem, przebieg SM jest nieprzewidywalny i różni się w zależności od osoby. W momencie diagnozy lekarze nie są w stanie przewidzieć stopnia zaawansowania, tempa progresji ani konkretnych objawów SM.
Choroba Lou Gehriga, powszechnie znana jako ALS, jest przewlekłą chorobą zwyrodnieniową. Wpływa na neurony ruchowe układu nerwowego, które znajdują się w pobliżu rdzenia kręgowego. W zdrowym ciele neurony ruchowe przekazują wiadomości w całym ciele, instruując mięśnie i układy organizmu do funkcjonowania. ALS szybko zabije te neurony, uniemożliwiając im normalne funkcjonowanie.
SM to choroba ośrodkowego układu nerwowego (OUN), która atakuje mózg i rdzeń kręgowy. Zniszczona zostaje warstwa ochronna ośrodkowego układu nerwowego. Przekazywanie informacji z mózgu do ciała jest spowolnione, co utrudnia czynności ruchowe. Opóźnia również przekazywanie informacji czuciowych do mózgu, zmniejszając uczucie. Stwardnienie rozsiane rzadko kończy się śmiercią lub jest całkowicie ubezwłasnowolnione.
Tabela porównawcza między ALS i MS
Parametry porównania | ALS | SM |
Pospolity | U mężczyzn. | U kobiet. |
Cele | Centralny układ nerwowy i mózg. | Rdzeń kręgowy i mózg. |
Cierpi | Pacjenci mają większe fizyczne trudności i problemy. | Pacjenci z SM mają większe problemy psychiczne i wyzwania niż Als. |
Zdiagnozowano | w wieku 40 i 70 lat. | wiek 20 i 50 lat. |
Późne stadium | Pacjenci w późnych stadiach tej choroby są często sparaliżowani. | Osoby w późnych stadiach tej choroby mogą mieć problemy z poruszaniem się, chociaż jest mało prawdopodobne, że zostaną całkowicie niepełnosprawne. |
Co to jest ALS?
ALS to choroba, która uszkadza neurony ruchowe i szybko się rozwija, a objawy nasilają się z czasem. Choroba charakteryzuje się utratą prawdziwych neuronów ruchowych w rdzeniu kręgowym, co powoduje osłabienie i zwyrodnienie ramion, nóg, jamy ustnej i gardła.
Umarłe komórki nerwowe nie mogą już przekazywać impulsów do mięśni. Konsekwencją tego jest wtórna atrofia (Amyotrofia) mięśni regulowanych przez te komórki. Stan ten jest znany jako „stwardnienie boczne” ze względu na twardość bocznych kolumn kręgosłupa. Chociaż ALS dotyczy obu stron ciała, atrofia może rozpocząć się po jednej stronie i stać się symetryczna w miarę postępu choroby.
ALS nie ma wpływu na inteligentne myślenie, wzrok, słuch lub wrażenia smakowe, węchowe lub dotykowe danej osoby. Zwykle ma niewielki wpływ na funkcje seksualne, jelitowe lub pęcherza moczowego. Nie ma lekarstwa na ALS i nie ma skutecznej terapii spowolnienia lub zatrzymania rozwoju choroby. ALS ostatecznie zabija wszystkie neurony w mózgu. Kiedy to nastąpi, organizm przestaje reagować na polecenia mózgu, a osoby z późnym stadium ALS zostają sparaliżowane.
Co to jest SM?
Stwardnienie rozsiane (MS) to choroba mózgu i rdzenia kręgowego, która może być wyniszczająca (ośrodkowy układ nerwowy). Powłoka ochronna (mielina), która otacza włókna nerwowe, jest atakowana przez układ odpornościowy w SM, powodując trudności w komunikacji między mózgiem a resztą ciała. Choroba może ostatecznie spowodować nieodwracalne uszkodzenie lub zwyrodnienie nerwów. Stopień uszkodzenia nerwów i to, które nerwy są uszkodzone, określają oznaki i objawy SM.
Niektóre osoby z ciężkim SM tracą zdolność samodzielnego chodzenia lub w ogóle, podczas gdy inne przechodzą w remisję przez dłuższy czas bez doświadczania nowych objawów. Stwardnienie rozsiane nie ma znanego lekarstwa. Z drugiej strony terapie mogą pomóc pacjentom szybciej wrócić do zdrowia po atakach, zmienić przebieg choroby i kontrolować objawy. Większość osób ze stwardnieniem rozsianym ma nawracająco-ustępujące objawy. Mają nawroty lub okresy nowych objawów, które trwają dni lub tygodnie, a następnie ustępują częściowo lub całkowicie.
Powodzenie Po tych nawrotach spokojny okres remisji choroby może trwać miesiącami, a nawet latami. Niewielki wzrost temperatury ciała może na krótki czas zaostrzyć objawy SM, ale nie są one prawdziwymi nawrotami choroby. W ciągu 10 do 20 lat od początku choroby co najmniej połowa osób z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego ma ciągłą progresję objawów, z okresami remisji lub bez. Stwardnienie rozsiane wtórnie postępujące to nazwa tego rodzaju SM.
Główne różnice między ALS a MS
Wniosek
Ogólnie rzecz biorąc, rokowanie w przypadku SM jest znacznie lepsze niż w przypadku ALS. Osoby ze stwardnieniem rozsianym mogą mieć dość normalną długość życia, chociaż są one o około sześć do siedmiu lat krótsze niż osoby bez choroby. Rokowanie dla pacjentów z SM może być różne, od doskonałego do złego, w zależności od ich odpowiedzi na terapię i występowania chorób współistniejących.
Z drugiej strony, oczekiwana długość życia osób z ALS wynosi tylko 2 do 5 lat po postawieniu diagnozy, ale około 20% potwierdzonych pacjentów przeżywa dłużej. Ponieważ komórki nerwowe są celem ALS, rozwija się on szybciej niż SM, a rokowanie jest w najlepszym razie uczciwe lub złe. ALS to bezbolesny, szybki i stale pogarszający się początek. Najczęstszym objawem jest postępujące osłabienie mięśni. W ALS rzadziej występują problemy z procesami poznawczymi lub pięcioma zmysłami.