Mówiąc najprościej, UML to wizualny język modelowania, który określa, wizualizuje, konstruuje i dokumentuje artefakty w systemie oprogramowania. Do generowania kodów i testowania różnych przypadków w świecie biznesowym i rzeczywistym wykorzystywany jest UML. Ma znaczenie głównie w obszarach takich jak aplikacje internetowe i systemy wbudowane. Z drugiej strony BPMN jest powszechną notacją modelowania, która służy do wypełniania luk między projektem procesu biznesowego a jego idealną implementacją.
UML a BPMN
Różnica między UML a BPMN polega na jego podejściu. UML to język modelowania obiektowego, który koncentruje się głównie na opracowywaniu systemów informatycznych, podczas gdy BPMN jest językiem modelowania zorientowanym na procesy, który ma zastosowanie zarówno do doskonalenia systemów informatycznych, jak i biznesowych. Przykładem UML jest zakup biletu w automacie biletowym, przykładem BPMN jest proces wirtualnego kupowania biletów.
UML to skrót od Unified Modeling Language, który ewoluował w 1990 roku jako uniwersalny, eksperymentalny język modelowania, w którym inżynieria oprogramowania ma na celu zapewnienie podstawowego, ustrukturyzowanego i znormalizowanego podejścia do budowania efektywnego, wizualizowanego projektu systemu. Jest to metoda programowania obiektowego, która reprezentuje dwa różne poglądy w modelu systemowym, czyli statyczny i dynamiczny.
Z drugiej strony BPMN to skrót od Business Process Model and Notation. Został wydany w 2004 roku jako Business Process Management Initiative. Został oficjalnie wydany jako BPMN w lutym 2006 roku. Zasadniczo BPMN jest graficzną reprezentacją określonych procesów biznesowych w modelu procesów biznesowych. Jest podzielony na trzy podstawowe typy, a mianowicie prywatne procesy biznesowe, procesy abstrakcyjne i procesy współpracy.
Tabela porównawcza między UML a BPMN
| Parametry porównania | UML | BPMN |
| Pełna forma | Ujednolicony język modelowania | Model procesu biznesowego i notacja |
| Oznaczający | Jest to język modelowania wizualnego ogólnego przeznaczenia przeznaczony do określania, wizualizacji, konstruowania i dokumentowania artefaktów systemu oprogramowania. | Jest to graficzna reprezentacja procesów biznesowych w modelu, której głównym celem jest zapewnienie notacji, która jest łatwo zrozumiała dla wszystkich użytkowników biznesowych. |
| Cel | ma na celu modelowanie systemu oprogramowania. | ma na celu modelowanie procesów biznesowych. |
| Zbliżać się | podejście zorientowane obiektowo | podejście zorientowane na proces |
| Reprezentacja | reprezentuje wszystkie siedem widoków, które mają zostać udostępnione w notacji. | reprezentuje dwa widoki i nie jest w stanie uchwycić wszystkich siedmiu zdefiniowanych widoków. |
| Zastosowanie | szerokie zastosowanie w tworzeniu systemów informatycznych | szerokie zastosowanie w branży IT i biznesowej. |
Co to jest UML?
UML został wynaleziony przez Grady'ego Boocha, Ivara Jacobsona i Jamesa Rumbaugha w 1995 roku. Dokładniej, UML to zestaw reguł stworzonych specjalnie do rysowania diagramów. Ułatwia tworzenie profesjonalnej dokumentacji, która stanowi integralną część rozwoju projektów na całym świecie. Jest to najnowsza wersja UML 2.5.1, która ukazała się w grudniu 2017 roku.
UML dzieli się na dwie szczególne kategorie, którymi są informacje strukturalne i zachowanie. Diagram struktury reprezentuje statyczny aspekt systemu i kładzie nacisk na szczegóły, które muszą być dostępne w modelowanym systemie. Z drugiej strony diagram zachowania reprezentuje dynamiczne aspekty systemu, w którym kładzie nacisk na to, co faktycznie powinno się wydarzyć w modelowanym systemie. Mają podstawowe zastosowanie w opisie funkcjonalności systemów oprogramowania.
UML to uogólniony język modelowania, który różni się od innych języków programowania oprogramowania, takich jak python i c++, ze względu na swoje cechy. Jest zaprojektowany i przeanalizowany obiektowo, dlatego jest obrazowo używany do generowania potężnych elementów modelowania. Może być również używany do wizualizacji przepływu pracy w fabryce poprzez skomplikowany styl pracy, dlatego jest uznawany za standard ISO, a wiele branż używa go do opracowywania dokumentacji i projektów modeli.
Co to jest BPMN?
BPMN zapewnia graficzną, statystyczną i obrazową reprezentację za pomocą kształtów, znaczników i strzałek, co pozwala na łatwe zrozumienie i łatwy przepływ informacji. BPMN został stworzony, aby objąć szereg zastosowań i umożliwić kompleksowe procesy biznesowe. Trzy kompleksowe klasyfikacje BPMN to procesy prywatne, abstrakcyjne i wspólne.
Prywatne procesy biznesowe to wewnętrzne specyficzne organizacje i są to typ procesu, który jest ogólnie nazywany przepływem pracy. Przebieg sekwencji procesu jest ograniczony na ograniczonym obszarze i nie może przekraczać granic tego obszaru. Z drugiej strony, procesy abstrakcyjne reprezentują interakcję między procesami prywatnymi i innymi. Należą do nich zajęcia poza prywatnym basenem. Wreszcie proces współpracy reprezentuje interakcję lub rozmowę między dwoma lub więcej podmiotami biznesowymi. Ten rodzaj procesów jest modelowany indywidualnie lub osobno lub w ramach większego programu BPMN, aby wzmocnić relacje powstałe między procesem współpracy a innymi działaniami.
BPMN przedstawia cztery typy elementów procesów biznesowych, a mianowicie obiekty Flow, obiekty łączące, tory i artefakty. Obiekty przepływu reprezentują szeroki zakres zdarzeń, działań i bram, które połączą obiekty reprezentowane w przepływie sekwencji, przepływie komunikatów i skojarzeniu. Tory, jak sama nazwa wskazuje, mają basen i pas, podczas gdy artefakty mają obiekty danych, grupy i adnotacje.
Główne różnice między UML a BPMN
Wniosek
Chociaż oba działają w podejściu zorientowanym na IT lub biznes i mają ustandaryzowaną notację graficzną, nie są do siebie podobne. BPMN staje się liderem i de facto standardem w dziedzinie procesów biznesowych, ponieważ ma podejście zorientowane na proces. Główną różnicą między nimi jest perspektywa i możliwość zastosowania. BPMN ma szerokie zastosowanie w branży IT i biznesie, a UML nadaje się do usprawniania procesów IT.
W UML specjalizacja oznacza tworzenie nowych podklas z istniejącej klasy i stosowanie pewnych atrybutów, skojarzeń i metod do niektórych obiektów klasy. UML jest powszechnie uznawany i rozumiany jako platforma do projektowania oprogramowania. Zakłada, że większość specjalistów zajmujących się oprogramowaniem będzie mniej zaznajomiona z diagramami UML i stanowi alternatywę do wyjaśniania projektowania oprogramowania.
Natomiast BPMN jest ciekawym podejściem ze względu na swoją nową wersję. Wykonuje zadania w zależności od ich rodzaju. Większość wiadomości jest obowiązkowa dla kilku. Ponadto ich zdarzenia początkowe i końcowe są opcjonalne, a zdarzenia komunikatów i zadania komunikatów są prawie takie same. Pozwalają na adnotacje tekstowe ze słowem „CAN”. Dzięki tym cechom BPMN staje się liderem domeny biznesowej.
