Większość krajów azjatyckich wyznaje buddyzm jako swoją podstawową religię i jakoś mają różne nazwy, szczególnie buddyzm zen, buddyzm tybetański, buddyzm himalajski i inne. Jak każdy z nich powstał i był praktykowany, ma ogromną księgę liczb. Buddyzm klasyfikowany na większą skalę jest uwarunkowany, podczas gdy buddyzm tybetański jest nieuwarunkowaną i zaawansowaną formą buddyzmu. Kilka czynników określa odrębne formy buddyzmu, a kilka z nich wyjaśniono poniżej:
Buddyzm tybetański a buddyzm
Różnica między buddyzmem tybetańskim a buddyzmem polega na tym, że buddyzm tybetański przestrzega nauk Dalajlamy i Panczenlamy po drugiej stronie Buddyzm postępuje zgodnie z wytycznymi Buddy Gautama. Buddyzm tybetański jest jedną z części buddyzmu, ponieważ został z niego kupiony i wydobyty. Buddyzm wyprzedza buddyzm tybetański.
Buddyzm tybetański jest w dużej mierze wyznawany przez ludność Tybetu. W buddyzmie tybetańskim wierzą w nadprzyrodzone moce. Jest to bardzo silna religia między wspólnotami monastycznymi a świeckimi, gdzie świeccy prowadzą działalność religijną na zewnątrz. Ludzie nazywali to również buddyzmem himalajskim lub buddyzmem północnym. W 1959 przywódca buddyzmu tybetańskiego uciekł z Chin i osiadł w Indiach.
Buddyzm jest jedną z największych religii wyznawanych na świecie, którą wprowadził Pan Budda. Praktyka medytacji w celu rozwiązania problemu ludzi cierpiących w V wieku, książę Siddharth uformował buddyzm dla oświecenia duszy i przerwania łańcucha cierpienia – śmierci i odrodzenia. W buddyzmie istnieją głównie 2 grupy, a mianowicie buddyzm Mahayana i Theravada.
Tabela porównawcza między buddyzmem tybetańskim a buddyzmem
| Parametry porównania | Buddyzm tybetański | buddyzm |
| Nauki | Buddyzm tybetański opiera się głównie na naukach Dalajlamy. | Buddyzm podąża głównie za naukami Buddy Gautama. |
| Ważne tradycje | Buddyzm tybetański przestrzega głównie następujących tradycji: ningma (pa), kagju (pa), sakja (pa) i gelug (pa). | Buddyzm przestrzega głównie następujących tradycji, a mianowicie: Vinaya Pitaka i Nikayas z Sutta Pitaka |
| Elementy | Buddyzm tybetański ma następujące 2 elementy: szamanistyczny i animistyczny. | Buddyzm ma element szamanistyczny. |
| Przywódcy przodków. | Buddyzm tybetański do tej pory ma na czele 14 Dalajlamów z 1600 rpne. | Jest tylko jeden Gautam Budda, który założył i przewodził buddyzmowi. |
| Fundacja | Buddyzm tybetański został założony po buddyzmie przez Lamów. | Buddyzm został założony najpierw przez Siddharthę. |
Czym jest buddyzm tybetański?
Praktyka buddyzmu stosowana przez mieszkańców Tybetu jest ogólnie nazywana buddyzmem tybetańskim. Został wprowadzony początkowo w Indiach i Chinach, później rozprzestrzenił się także w Mongolii i Nepalu. Stopniowo staje się religią dominującą w Tybecie. Buddyzm tybetański również podąża za praktyką tantryczną, która podejmuje jogę Bóstwa i Sześć Dharm Naropy.
Jeśli ktoś mieszka w Tybecie i musi podążać za buddyzmem tybetańskim, to Dalajlama, który założył buddyzm tybetański, jest przywódcą Tybetańskiej Szkoły Buddyzmu. Zgodnie z buddyzmem tybetańskim pokoju nie można łatwo znaleźć i utrzymać. Zakres praktyk duchowych w buddyzmie tybetańskim został przejęty z buddyzmu indyjskiego, który obejmuje „Shamtaha” i „Vipassana”.
Buddyzm tybetański jest religią dominującą na terytorium Himalajów i dotarł do dzielnic Tybetu, takich jak Mongolia, Nepal, Bhutan, Rosja i kilka indyjskich części. Łączy w sobie ważne nauki mahajany, buddyzmu, szamanizmu itp. Buddyzm tybetański ma swoje korzenie w Indiach, ponieważ król Tybetu przekazał go z Indii w VIII wieku. Imię króla, który kupił buddyzm od Indian, brzmiało Trisong Detsen.
Niektóre szczególne cechy buddyzmu tybetańskiego to mantra, medytacja, rytuały, inicjacje, bogata symbolika wizualna oraz status lamów lub przywódcy buddyzmu tybetańskiego.
Czym jest buddyzm?
Termin buddyzm jest znany jako duchowa praktyka stosowana przez północno-wschodnich Indian i niektóre części północnoindyjskich Himalajów w celu odkrycia ukrytej prawdy w naszej duszy. Powstał 2500 lat temu w Indiach i ma wiele wierzeń i tradycji. Będąc jedną z największych religii wyznawanych przez kraje azjatyckie, buddyzm został dalej sklasyfikowany w różnych częściach. 563–483 p.n.e. była epoką, w której Siddhartha szerzył buddyzm w Azji i na całym świecie.
Zgodnie z jednym z wyznawanych przez buddyzm przekonań, że życie jest cyklem, w którym trzeba cierpieć i umrzeć, a potem odrodzenie cierpi i umiera. Aby przerwać ten łańcuch poprzez oświecenie (Nirvanę), trzeba wyjść z tego cyklu poprzez praktykę duchową. Siddhartha, zwany Panem Buddą, był pierwszym człowiekiem, który przerwał ten cykl i osiągnął Nirwanę. Do tej pory głoszono, że Gautam Budda był jedyną osobą, która osiągnęła Nirwanę.
W buddyzmie nie podążają za żadnym Bogiem ani Statuą, chociaż mają nadprzyrodzone postacie nie będące bóstwami, za którymi podążają buddyści, aby osiągnąć stan Nirwany. W buddyzmie istnieją głównie cztery prawdy o cierpieniu w życiu, pochodzeniu cierpienia, ustaniu cierpienia i wreszcie, ścieżka po ustaniu cierpienia prowadzi do oświecenia.
Główne różnice między tybetański Buddyzm i buddyzm
Wniosek
W buddyzmie tybetańskim, ponieważ po prostu podążają za naukami Dalajlamy i niektórych innych mnichów, którym nie udało się osiągnąć ostatecznego celu reinkarnacji. Unikalna część praktyki tantrycznej buddyzmu tybetańskiego wyróżnia go spośród innych form buddyzmu. Każdy ma w sobie Buddę, który zniweczy efekt reinkarnacji.
Głęboka medytacja i wierzenia duchowe są gdzieś powszechne zarówno w buddyzmie, jak i buddyzmie tybetańskim, ponieważ buddyzm tybetański wywodzi się z indyjskiego buddyzmu Lorda Siddharthy. Ostatecznym celem obu buddyzmu jest ucieczka z pętli reinkarnacji.
Podstawowe nauki buddyzmu polegają na odkrywaniu ścieżki spokoju duszy dzięki głębokiej medytacji i dyscyplinie w życiu, aby osiągnąć oświecenie, ostateczny cel religii buddyzmu.
