Sądownictwo jest jednym z ważnych strażników strzegących demokracji kraju. Sądownictwo składa się z kodeksu postępowania, który jest odpowiedzialny za przestrzeganie prawa i porządku w imieniu państwa. Jest jednym z potężnych narzędzi ochrony wolności i praw wszystkich obywateli.
Sądownictwo jest również odpowiedzialne za zapewnienie wszystkim sprawiedliwego i bezstronnego wymiaru sprawiedliwości w imieniu państwa. Stale zmieniająca się dynamika społeczna, ekonomiczna itp. państwa powoduje moralną konieczność dostosowania wymiaru sprawiedliwości do zmieniających się wyzwań.
Wiele koncepcji zostało opracowanych w celu usprawnienia działań osądowych podejmowanych przez sędziego w celu wydania właściwego wyroku. Dwa główne pojęcia to aktywizm sądowy i powściągliwość sądowa. W rzeczywistości powściągliwość sądowa i aktywizm sądowy to dwie strony tego samego medalu.
Oba są przeciwstawne pod względem idei i filozofii. Powyższe dwie koncepcje mają różne teorie i doktryny, na których został zbudowany. Aktywizm sędziowski odnosi się do filozofii nalegającej na to, by sądownictwo wykroczyło poza teoretyczne prawa i rozważyło konsekwencje ich decyzji dla szerszej społeczności. Motywuje organ sądowniczy do podejmowania decyzji w oparciu o potrzeby społeczeństwa i jego dobro.
Wstrzemięźliwość sądowa odnosi się do decyzji podejmowanych przez organ sądowy wyłącznie na podstawie istniejących praw i doktryn. Koncepcja ta podkreśla, że wymiar sprawiedliwości nie powinien ingerować w decyzje polityczne, o ile i dopóki nie nastąpi wyraźne naruszenie wobec ustawodawcy.
Aktywizm sędziowski kontra sądowe ograniczenie
Różnica między aktywizmem sędziowskim a powściągliwością polega na tym, że aktywizm sędziowski zajmuje się podejmowaniem orzeczeń sądowych w oparciu o obecne potrzeby społeczeństwa. Natomiast sądowa wstrzemięźliwość dotyczy podejmowania decyzji z wykorzystaniem uprawnień nadanych przez ramy konstytucyjne.
Wstrzemięźliwość sądownicza stara się powstrzymać od ingerowania w decyzje polityczne, ale aktywizm sędziowski nie waha się ingerować w decyzje polityczne.
Tabela porównawcza między aktywizmem sędziowskim a sądowym ograniczeniem
| Parametry porównania | Działalność sędziowska | Ograniczenie sądowe |
| Definicja | Obejmuje decyzje sądowe, mając na uwadze konsekwencje społeczne. | Odnosi się do orzeczenia wydanego przez sędziego, które opiera się wyłącznie na ramach konstytucji. |
| Funkcjonować | Przy podejmowaniu decyzji bierze się pod uwagę wyłaniającą się dynamikę społeczną. | Decyzje oparte wyłącznie na mandatach ustawowych i konstytucyjnych. |
| Zależny od | Interpretacja osobista i społeczna przez organ sądowy. | Wyłącznie na konstytucji i ustanowionych zasadach. |
| Korzyść | Zapewnia, że decyzja uwzględnia potrzebę różnych aspektów dynamicznie zmieniającego się społeczeństwa. | Upewnij się, że podejmowane decyzje są zgodne z protokołami ściśle określonymi w konstytucji. |
| Wady | Nadmierna aktywność sędziowska może zmienić organ sądowniczy w ciało ustawodawcze. | Nadmierna sądowa powściągliwość może nie uwzględniać pojawiającej się dynamiki w społeczeństwie. |
Czym jest działalność sędziowska?
Aktywizm sędziowski odwołuje się do filozofii podejmowania decyzji sądowych opartej nie tylko na tradycyjnych prawach, ale także na zmieniającej się dynamice zachodzącej w społeczeństwie. Termin ten został ukuty przez Arthura Schlesingera w roku 1947. Słownik prawa Blacka definiuje aktywizm sędziowski jako filozofię, która zachęca sędziów lub organy sądownictwa do podejmowania decyzji korzystnych dla nowej polityki społecznej i postępowej, pomimo odchodzenia od tradycyjnych ram.
Aktywizm sędziowski utorował drogę do interpretacji prawa w oparciu o szerszy kontekst społeczny. W aktywizmie sędziowskim, decyzje sądowe miałyby mieszankę politycznej i osobistej refleksji organu sądowniczego.
Organ sądowy wkracza, aby wydać decyzje korzystne dla społeczeństwa, gdy organ wykonawczy lub rząd tego nie zrobi. To właśnie ten aspekt działalności sędziowskiej zyskał zarówno uznanie, jak i krytykę. Sceptycy uważają, że aktywiści sądowi mieszają się w decyzje polityczne, które powinny być oddzielone od sądownictwa. Ich argumentem jest to, że decyzje polityczne mają szerszy motyw niż motyw ogłoszony, który nie może być łatwo zrozumiany lub wyjaśniony z jakichś zewnętrznych lub wewnętrznych powodów.
W związku z tym nie powinno być żadnych dyrektyw od innych organów, chyba że i dopóki nie zostanie odmówione podstawowe prawo obywatela. Ale jest tak wielu zwolenników aktywizmu sądowego. Zwolennicy uważają, że to aktywizm sędziowski motywuje sądownictwo do wychodzenia poza teoretyczne prawa w orzeczeniu.
Istnieją pewne decyzje, które są formułowane w oparciu o istniejące przepisy bez uwzględnienia potrzeb obecnego dynamicznego scenariusza. To aktywizm sędziowski upoważnia sędziego do sprzeciwiania się decyzjom ustawodawcy, jeśli wymaga tego sytuacja.
Co to jest przymus sądowy?
Wstrzemięźliwość sędziowska to kolejna koncepcja w dziedzinie sądownictwa, która jest odwrotna do koncepcji aktywizmu sędziowskiego. Odnosi się do decyzji lub orzeczeń wydanych przez sędziego lub organ sądowy wyłącznie na podstawie istniejących przepisów. Nigdy nie miesza się do decyzji politycznych, chyba że organ zarządzający wyraźnie je naruszy.
W sądowej powściągliwości organ sądowniczy ma głęboki szacunek dla stabilności w stanowieniu prawa. Według „Fundamentals of Judicial Philosophy” sędzia zajmujący się powściągliwością uważa, że sądownictwo pozostaje najmniej potężnym spośród trzech gałęzi rządowych. Sędzia uważa również, że demokracja ma nie tylko wartość instrumentalną, ale także wartość wewnętrzną.
Zwolennicy sądowej powściągliwości twierdzą, że organ sądowniczy nie powinien ingerować w decyzje polityczne, ponieważ nie ma uprawnień do tworzenia polityki. Organ sądowy może jedynie kierować lub kierować władzami w zakresie wykonywania czynności opartych na prawie.
Główne różnice między aktywizmem sędziowskim a sądowym ograniczeniem
- Aktywizm sędziowski dotyczy decyzji podejmowanych w oparciu o potrzeby społeczeństwa, natomiast wstrzemięźliwość sądowa polega na podejmowaniu decyzji wyłącznie na podstawie zasad i przepisów konstytucyjnych.
- Aktywizm sędziowski bierze pod uwagę zmieniające się aspekty społeczeństwa, podczas gdy sądowa powściągliwość nie jest zobowiązana do uwzględniania szerszych aspektów.
- Wstrzemięźliwość sądowa nigdy nie koliduje z decyzją podjętą przez organ ustawodawczy, chyba że nastąpi wyraźne naruszenie zgodnie z konstytucją. Ale tak nie jest w przypadku aktywizmu sądowego.
- Aktywizm sędziowski daje większy priorytet opiece społecznej, podczas gdy sądowa powściągliwość skupia się na prawach konstytucyjnych.
- Aktywizm sędziowski motywuje osobiste umysły i kreatywność władzy sądowniczej w podejmowaniu decyzji, podczas gdy sądowa powściągliwość nie.
Wniosek
Krytyka pozostaje zarówno w aktywizmie sądowym, jak i sądowej powściągliwości. Chociaż aktywizm sędziowski i powściągliwość są dwiema stronami tego samego medalu, obecne społeczeństwo może wymagać połączenia obu w podejmowaniu decyzji przez sądownictwo. Zakres, w jakim koncepcje muszą być stosowane, nie może być z góry ustalony, ponieważ różni się on dla każdego unikalnego scenariusza.
