Stała dielektryczna i polaryzacja to dwa terminy używane w dziedzinie fizyki. Tematy są zróżnicowane, choć oba terminy są w jakiś sposób ze sobą powiązane. Ale jest między nimi wiele różnic. W tym artykule wymieniono główne różnice, definicje i porównania między tymi dwoma terminami.
Stała dielektryczna a polaryzacja
Główna różnica między stałą dielektryczną a polaryzacją polega na tym, że stała dielektryczna jest stosunkiem, podczas gdy polaryzacja jest atrybutem binarnym. Stała dielektryczna jest właściwością materiału do przechowywania lub utrzymywania elektrycznej energii potencjalnej pod polem elektrycznym. Z drugiej strony polaryzacja to kierunkowy przepływ elektronów z jednego bieguna do drugiego.
Stała dielektryczna to stosunek przepuszczalności elektrycznej materiału i przepuszczalności elektrycznej próżni. Jest oznaczany jako εr (ω), a czasami jest oznaczany jako κ. Wyjaśnia, w jaki sposób pole elektryczne wpływa na środowisko dielektryczne. I jest mierzony bezpośrednio przez specjalistyczne urządzenia.
Polaryzacja to cecha obiektu o przeciwnych mocach lub ładunkach, płynących w przeciwnych kierunkach. Są dwa bieguny – negatywny i pozytywny. A biegunowość to kierunkowy przepływ elektronów, więc elektrony mogą mieć biegunowość ujemną lub biegunowość dodatnią. Magnes, pole elektryczne i pole magnetyczne mają biegunowość.
Tabela porównawcza między stałą dielektryczną a polaryzacją
| Parametry porównania | Stała dielektryczna | Biegunowość |
| Definicja | Stała dielektryczna jest właściwością lub zdolnością materiału do przechowywania lub utrzymywania elektrycznej energii potencjalnej. | Polaryzacja to kierunek przepływu prądu w obwodzie, reprezentujący potencjał elektryczny na końcach obwodu. |
| Zdeterminowany przez | Określa się ją dzieląc przenikalność bezwzględną przez przenikalność próżniową. | Określana jest eksperymentalnie za pomocą elektrody węglowej lub metalowej. |
| Oznaczony przez | Jest oznaczony przez K. | Jest oznaczony deltą. |
| Mierzony przez | Jest mierzony za pomocą urządzeń takich jak BI-870. | Jest mierzony za pomocą urządzeń takich jak oscyloskop dwuścieżkowy. |
| Wymiar | Stała dielektryczna jest bezwymiarowa. | Podczas gdy Polaryzacja nie jest bezwymiarowa. |
Co to jest stała dielektryczna?
Stała dielektryczna jest również znana jako przenikalność względna. Jest to stosunek przenikalności absolutnej do przenikalności próżniowej. Stała dielektryczna jest oznaczona przez K. Wzór jest zapisany jako K = E/Eo, gdzie Eo jest dielektrykiem, a E jest polem netto. Większa wartość stałej dielektrycznej oznacza, że można zmagazynować więcej ładunku. Ponadto E jest zawsze mniejsze lub równe Eo.
Dielektryk jest materiałem izolacyjnym, więc stała dielektryczna mierzy zdolność materiału do utrzymywania lub magazynowania energii elektrycznej w polu elektrycznym izolatora. Chociaż stałą dielektryczną można również zmierzyć za pomocą kondensatora, jest to stosunek pojemności przy użyciu materiału jako dielektryka kondensatora do próżni jako dielektryka kondensatora.
Stała dielektryczna jest bezwymiarowa i jest wielkością złożoną. Jest to ważny czynnik przy projektowaniu kondensatorów. Aby zwiększyć pojemność kondensatora, zwiększa się stałą dielektryczną lub względną przenikalność elektryczną. Dzieje się tak, ponieważ wielkość pola magnetycznego zmniejsza się w objętości dielektryka, gdy materiał o wysokiej przenikalności elektrycznej zostanie umieszczony w polu elektrycznym.
Materiały dielektryczne są izolatorami, ale mogą skutecznie wspierać pole elektrostatyczne. W dzisiejszych czasach łatwo jest zmierzyć stałą dielektryczną za pomocą specjalistycznych urządzeń, takich jak BI-870.
Co to jest polaryzacja?
Polaryzacja to termin powszechnie używany w elektryczności i magnetyzmie. Polaryzacja określa kierunek przepływu elektronów. Jest to cecha obiektu o przeciwnych mocach, wykazującego skontrastowane moce w przeciwnych kierunkach. Ponieważ istnieją dwa bieguny, które są dodatnie i ujemne, może istnieć biegunowość dodatnia lub biegunowość ujemna.
Biegunowość elektryczna obiektu jest określona przez liczbę elektronów obecnych w obiekcie. Kiedy zapewnimy stały potencjał elektryczny między dwiema różnymi płytkami lub obiektami, jedna z nich będzie miała niski poziom elektronów w porównaniu z drugą. A ten obiekt z niskimi elektronami będzie miał dodatnią biegunowość. Podczas gdy drugi obiekt z większą liczbą elektronów będzie miał ujemną polaryzację. Biegunowość wytworzy prąd elektryczny, gdy te dwa obiekty zostaną połączone wiązaniem przewodzącym, ponieważ elektrony przepłyną od ujemnego do dodatniego.
Polarność przedmiotu można określić za pomocą elektrody węglowej lub metalowej. W elektryczności polaryzacja obwodów elektrycznych prądu stałego nie zmienia się, podczas gdy polaryzacja obwodów elektrycznych prądu przemiennego może się zmieniać w zależności od częstotliwości prądu. Do pomiaru polaryzacji wykorzystywane są woltomierze analogowe, lampka testowa itp. Do testowania polaryzacji w systemie AC używany jest oscyloskop dwuścieżkowy.
Główne różnice między stałą dielektryczną a polaryzacją
Wniosek
Stała dielektryczna i polaryzacja to dwa terminy, które badamy w dziedzinie fizyki. Chociaż tematy są ze sobą powiązane, istnieje wiele różnic. Stała dielektryczna to stosunek przenikalności absolutnej do przenikalności próżniowej. A im wyższa przenikalność absolutna materiału, tym bardziej polaryzuje.
Stała dielektryczna to potencjał materiału do utrzymywania ładunku elektrycznego. A ponieważ dielektryk jest izolatorem, stała dielektryczna mierzy zdolność do utrzymywania lub magazynowania energii elektrycznej w polu elektrycznym izolatora. Jest to przenikalność względna.
Z drugiej strony biegunowość to zdolność, która przejawia dwie przeciwstawne tendencje. Polarność jest określona przez liczbę elektronów obecnych na biegunach. Określa się ją na podstawie właściwości przeciwległych części ciała lub układu.
