Dywersyfikacja gospodarek na całym świecie jest zjawiskiem nowym. Kraje przeciwstawiły się barierom społecznym i politycznym, starając się rozwijać i lepiej służyć swoim obywatelom. Ta dywersyfikacja doprowadziła do dzielącej klasyfikacji krajów na podstawie ich wzrostu. Organizacje finansowe na całym świecie chętnie wprowadzają środki umożliwiające trwały wzrost wszystkich gospodarek.
w 2009, ten Międzynarodowy Fundusz Walutowy World Economic Outlook, klasyfikuje kraje jako zaawansowane wschodzące lub rozwijające się na podstawie następujących kryteriów:
Zamieszanie przeważa nad tym, czy kraje rozwijające się oraz rynki wschodzące są takie same czy nie. Można częściowo przypisać to zamieszanie faktowi, że rynki wschodzące są klasyfikacją krajów rozwijających się.
Chociaż oba powyższe mają niższe oceny w społeczny oraz gospodarczy arena w porównaniu z krajami rozwiniętymi, ale nie są one takie same.
Kraje rozwijające się a rynki wschodzące
Różnica między krajami rozwijającymi się a rynkiem wschodzącym polega na tym, że podczas gdy kraje rozwijające się mają słabe powiązania handlowe ze względu na zaangażowanie głównie w rolnictwo i rodzime gałęzie przemysłu, rynki wschodzące przeszły wysoki rozwój gospodarczy z powodu uprzemysłowienia.
Tabela porównawcza między krajami rozwijającymi się a rynkami wschodzącymi (w formie tabelarycznej)
| Parametr porównania | Kraje rozwijające się | Rynki wschodzące |
|---|---|---|
| Definicja | Kraje rozwijające się to kraje, które nie odnotowały znaczącego wzrostu swojej gospodarki ze względu na trzymanie się tradycyjnych praktyk wzrostu, takich jak rolnictwo. | Rynki wschodzące to kraje, które doświadczyły ogromnego wzrostu gospodarczego dzięki rozwojowi sektorów przemysłowych i technologicznych. |
| Stopień uprzemysłowienia | Industrializacja jest ograniczona w krajach rozwijających się ze względu na obawy rządu dotyczące inwestycji na rynku globalnym. | Uprzemysłowienie jest istotnym elementem rynków wschodzących, ponieważ wykorzystały one ten czynnik do wzrostu gospodarczego. |
| Warunki eksportu | Kraje rozwijające się mają mniej korzystne warunki dla eksportu ze względu na niekorzystne warunki handlowe, rosnące potrzeby importowe i uszczuplającą się kasę walutową. | Rynki wschodzące są bardziej sprzyjające eksportowi dzięki polityce sprzyjającej biznesowi, zwiększonej produkcji krajowej i mniejszej zależności od rolnictwa. |
| Pozycja w globalnych finansach | W globalnym scenariuszu finansowym kraje rozwijające się charakteryzują się mniejszymi inwestycjami zagranicznymi, deficytem handlowym, dewaluacją walut i wysokimi stopami inflacji. | W światowych finansach panują rynki wschodzące dzięki wysokim inwestycjom zagranicznym, nadwyżkom handlowym, zdrowym saldom gotówkowym i dostępowi do taniego kapitału. |
| Zmienność i niestabilność | Tutaj przyczyną niestabilności i niestabilności są skłonność do walut, kryzysów finansowych i niepokojów politycznych. | Tutaj przyczyną niestabilności i niestabilności są niestabilne rządy, gospodarki oparte na kilku branżach i odpływ kapitału. |
Czym są kraje rozwijające się?
A kraj rozwijający się jest również nazywany a kraj o niskich i średnich dochodach (LMIC) lub kraj słabiej rozwinięty gospodarczo (LEDC). Charakteryzuje się słabiej rozwiniętą bazą przemysłową oraz niskim wskaźnikiem rozwoju społecznego (HDI).
Międzynarodowe organizacje finansowe i rozwojowe sklasyfikowały podział krajów rozwijających się na:
W najbardziej podstawowym sensie, kraje rozwijające się obejmują kraje, które zatrudniają rdzennych mieszkańców jako finansowe siły napędowe narodu. Osiągają to poprzez rolnictwo, rzemiosło i inne lokalne zawody.
Kraje te mają słaby wzrost gospodarczy i ogólnie niski poziom życia. Inne problemy to analfabetyzm, brak warunków sanitarnych i przewroty polityczne.
Generalnie mają deficyty handlowe i szukają wsparcia w innych krajach rozwiniętych. Jednak wiele krajów rozwijających się przekształciło się w rynki wschodzące, stosując rozsądne podejście gospodarcze.
Czym są rynki wschodzące?
jakiś rozwijający się rynek jest również nazywany a dynamicznie rozwijająca się gospodarka, takich jak Zjednoczone Emiraty Arabskie i Chile. Kraje te stanowią podczęść krajów rozwijających się.
Rynki wschodzące polegały na uprzemysłowienie oraz usprawnienia w sektorze IT i telekomunikacji dla wzrostu gospodarczego. Chodzi o to, aby wyprodukować nadwyżkę na potrzeby domowe, a dalej eksport dodatek na korzyść fiskalną.
Rynki wschodzące to kraje nowo uprzemysłowione które zwiększyły produktywność dzięki innowacjom technologicznym. W Azji dominującymi rynkami wschodzącymi są Chiny i Indie.
Te kraje są bardziej przyjazny dla handlu dzięki skalkulowanej polityce, zdrowemu bilansowi gotówkowemu oraz taniej sile roboczej i kapitałowi. W ten sposób lewarują wysokie inwestycje zagraniczne i wzrost zatrudnienia.
Jednak zmienne polityki gospodarcze spowodowane zmianami rządów i niepokojami społecznymi sprawiają, że nie są one idealne dla zagranicznych handlowców. Ponadto mają niski dochód na mieszkańca i problemy środowiskowe ze względu na przenoszenie przemysłu z krajów rozwiniętych.
Główne różnice między krajami rozwijającymi się a rynkami wschodzącymi
Kraje rozwijające się to wszystkie kraje świata, które nie znalazły się na liście krajów rozwiniętych. Obejmują one rynki wschodzące, które są na progu rozwoju.
Wniosek
Kraje rozwijające się i rynki wschodzące zmieniły światową scenę, gdzie tylko kraje rozwinięte miały duże gospodarki. Niedawne badanie sugeruje, że… 70% światowych przyszły wzrost gospodarczy w następnym 12 lat wyłoni się z rynków wschodzących.
W dowolnym momencie kraj rozwijający się może przekształcić się w rynek wschodzący. W tym celu powinna przyjąć proaktywne podejście, aby powiązać industrializację z tworzeniem miejsc pracy.
Kraj może swobodnie deklarować się jako rozwijający się. Jednak w 2020, Stany Zjednoczone usunęło wiele krajów z listy krajów rozwijających się. Indie był jednym z nich i został usunięty z powodu bycia G-20 członek i mający więcej niż 0.5% udziału w handlu światowym.
Wiele krajów skrytykowało praktykę oznaczania kraju jako rozwijającego się. Kraje takie jak Kuba oraz Bhutan nie chcą się kierować podejściem zachodnim. Obsługują inny parametr, zwany Szczęście Narodowe Brutto, aby zmierzyć rozwój narodu.
