Jeśli chodzi o prawo dowodowe, znajomość różnicy między przyznaniem się do winy a przyznaniem się jest niezbędna, ponieważ mają one różne stopnie ważności, gdy są przedstawiane jako dowód.
Spowiedź a wstęp
Różnica między przyznaniem się do winy a przyznaniem się polega na tym, że przyznanie się do winy odnosi się do dobrowolnego oświadczenia złożonego przez osobę oskarżoną o popełnienie przestępstwa. Jest to bezpośrednie przyznanie się oskarżonego do winy. Z drugiej strony, przyznanie się, choć jest również dobrowolnym stwierdzeniem, jest jedynie uznaniem, że konkretny fakt jest prawdziwy.
Może to zrobić każda z zainteresowanych stron. Pojęcie to zostało również zdefiniowane w sekcji 17 indyjskiej ustawy o dowodach z 1872 r.
Tabela porównawcza między spowiedzią a przyjęciem (w formie tabelarycznej)
| Parametr porównania | Wyznanie | Wstęp |
|---|---|---|
| Definicja | Dobrowolne oświadczenie oskarżonego będące bezpośrednim przyznaniem się do winy. | Potwierdzenie spornego faktu lub istotnego faktu |
| Zrobione przez | Oskarżony | Każda strona postępowania lub jej przedstawiciel, a nawet osoba trzecia |
| Obrady | Kryminalista | Zarówno cywilne, jak i karne |
| Stopień dowodu | Rozstrzygający | Dowody rzeczowe, ale nie rozstrzygające |
| Chowalność | Można schować | Nie można cofnąć |
Co to jest spowiedź?
Gdy oskarżony w sprawie w sposób bezpośredni przyznaje się do winy, takie stwierdzenie nazywa się przyznaniem się do winy.
Opiera się to na założeniu, że nikt nie przyzna się fałszywie do popełnienia przestępstwa. Spowiedź można również później wycofać.
Zeznanie musi być bezpośrednim oświadczeniem, a nie tylko wnioskiem ze słów oskarżonego. Musi być dokonana dobrowolnie i bez jakiejkolwiek formy przymusu.
Chociaż wyrok skazujący nie może opierać się wyłącznie na przyznaniu się do winy, może być użyty do potwierdzenia innych dowodów.
Indyjska ustawa o dowodach z 1872 r. nie definiuje spowiedzi, ale określa pewne warunki, które muszą być spełnione, aby przyznanie się do winy zostało przyjęte jako dowód, a także wyjaśnia okoliczności, w których zeznanie będzie miało znaczenie.
Zgodnie z art. 24, ustawa nakazuje, aby przyznanie się do winy było istotne tylko wtedy, gdy nie zostało dokonane pod groźbą lub nakłanianiem władz.
Zgodnie z tą zasadą art. 25 stanowi, że przyznanie się do winy na policji w czasie, gdy oskarżony znajduje się w areszcie, nie będzie miało znaczenia.
Po przyznaniu się, twórca jest związany tym, co powiedział. Musi być dobrowolna i nie może być dokonywana pod jakąkolwiek formą groźby przymusu.
Istnieją dwa rodzaje przyjęć. Przyznania przed sądem dokonują strony w trakcie postępowania przed sądem i są one całkowicie wiążące dla stron.
Przyjęcia pozasądowe są nieformalne i dokonywane poza postępowaniem sądowym.
Ponieważ pozasądowe dopuszczenia nie są dokonywane w drodze formalnej procedury, nie mogą być całkowicie wiążące. Działają tylko w takim zakresie, w jakim mogą być używane jako estoppel.
Ponadto nie są włączane do akt sprawy.
Główne różnice między spowiedzią a przyjęciem
Wniosek
Spowiedź wchodzi w zakres przyznania się, ale podczas gdy każde wyznanie jest przyznaniem się, każde przyznanie się nie jest spowiedzią. Stopień dowodu zeznania jest większy i bardziej ostateczny.
- https://www.juridicainternational.eu/public/pdf/ji_2004_1_116.pdf
- https://scholarlycommons.law.northwestern.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=3642&context=jclc
