Rynek komputerów jest zdominowany przez firmę Microsoft i jej system operacyjny Windows. Była to pierwsza firma, która udostępniła komputery osobiste dla większości gospodarstw domowych i małych firm. Z tego powodu komputery osobiste stały się najpopularniejszym urządzeniem analitycznym na tej planecie.
Wraz z procesem analitycznym komputer przechowuje również wiele informacji na swoim dysku twardym. Większość dysków twardych wykorzystuje dwa rodzaje konfiguracji do przechowywania zawartych w nich informacji. Te konfiguracje to dysk podstawowy i dyski dynamiczne. Chociaż obie te konfiguracje skutecznie przechowują dane, działają na innych zasadach i oferują różne funkcje.
Dysk podstawowy a dysk dynamiczny
Różnica między dyskiem podstawowym a dyskiem dynamicznym polega na tym, że dysk podstawowy jest tradycyjną konfiguracją przechowywania danych na dysku twardym opartą na systemie Windows, która wykorzystuje partycję MBR i GPT, na której rozszerzenie partycji nie jest możliwe, podczas gdy dysk dynamiczny to najnowszy format konfiguracji danych, który wykorzystuje LDM oraz funkcje VDS, w których możliwe jest rozszerzenie partycji.
Tabela porównawcza między dyskiem podstawowym a dyskiem dynamicznym (w formie tabelarycznej)
| Parametr porównania | Dysk podstawowy | Dysk dynamiczny |
|---|---|---|
| Co to jest | Tradycyjna konfiguracja przechowywania danych na dysku twardym, która używa partycji Master Boot Record (MBR) i formatu partycji GUID Partition Table (GPT). | Najnowsza konfiguracja przechowywania danych, która wykorzystuje funkcje LDM (Menedżer dysków logicznych) i VDS (Usługa dysków wirtualnych) do zarządzania woluminami danych. |
| Kompatybilność wsteczna | tak | Nie |
| Wsparcie dla bootloaderów | tak | Nie |
| Wzajemna konwersja | Jest to możliwe bez utraty danych. | Niemożliwe w przypadku utraty danych. |
| Rozszerzenie rozmiaru partycji | Nie można przedłużyć | Możliwość przedłużenia |
Co to jest dysk podstawowy?
Dysk podstawowy to konfiguracja dysku twardego, która wykorzystuje partycje podstawowe i dyski logiczne do przechowywania danych. Generalnie system operacyjny Windows używa tego typu konfiguracji dysku twardego. Jest to proste rozwiązanie do przechowywania danych. Zaletą korzystania z takiego systemu jest to, że oferuje on użyteczny wachlarz rozwiązań zmieniających przestrzeń do przechowywania danych.
Kolejną zaletą dysków podstawowych jest to, że mogą one również obsługiwać dyski klastrowe i USB z obecnym systemem. Dyski podstawowe obsługują również zgodność wsteczną, a wszystkie wersje systemu operacyjnego Windows obsługują tę konfigurację dysku twardego.
Dysk twardy z podstawową konfiguracją dysków obsługuje dwa typy partycji. Są to partycja głównego rekordu rozruchowego (MBR) i partycja tabeli partycji GUID (GPT). Z jednej strony partycja MBR wykorzystuje standardową tabelę partycji BIOS do tworzenia układu dysku twardego. Z drugiej strony partycja GPT używa UEFI do układu dysku twardego.
Dysk podstawowy używa programów ładujących. Z tego powodu dysk twardy z podstawową konfiguracją dysków obsługuje konfigurację multi-boot. Oznacza to, że dysk twardy może być uruchamiany w wielu konfiguracjach, co stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa danych.
Konwersja dysku podstawowego na dysk dynamiczny jest możliwa bez utraty danych. Ten proces nazywa się wzajemnym nawróceniem.
Co to jest dysk dynamiczny?
Podstawową cechą dysków dynamicznych jest możliwość tworzenia wolumenów lustrzanych i RAID-5. Ten typ konfiguracji dysku twardego umożliwia tworzenie woluminów odpornych na uszkodzenia. Wraz z ewolucją dysków dynamicznych możliwe jest teraz tworzenie dużych wolumenów danych, które rozprzestrzeniają się na wiele dysków.
Użytkownik może mieć większą elastyczność zarządzania wolumenem danych dzięki dynamicznej konfiguracji dysków. W przypadku rozwiązania do zarządzania woluminami danych dyski dynamiczne korzystają z funkcji LDM (Menedżer dysków logicznych) i VDS (Usługa dysków wirtualnych). Maksymalne ograniczenie woluminów dynamicznych w systemie wynosi do 2000. Zaleca się jednak używanie mniej niż 32 woluminów dynamicznych w systemie.
Zaletą dysku dynamicznego jest możliwość ponownej aktywacji brakującego lub nieaktywnego dysku. Dużo łatwiej jest również naprawiać woluminy danych RAID-5 za pomocą dysków dynamicznych. Na dyskach dynamicznych użytkownik może również podzielić dublowany wolumin danych na dwa woluminy. Obsługa woluminów danych z wieloma partycjami jest dostępna tylko na dyskach dynamicznych.
Dysk dynamiczny nie obsługuje programów ładujących. Z tego powodu dysk twardy skonfigurowany z systemem dynamicznym nie może być przełączany między wieloma systemami operacyjnymi. Zapewnia dodatkowe zabezpieczenie ilości przechowywanych danych.
Funkcja wzajemnej konwersji nie jest również dostępna w konfiguracji dysków dynamicznych. Dlatego przed przekonwertowaniem na dysk podstawowy wymagane jest usunięcie wszystkich woluminów z dysku dynamicznego.
Główne różnice między dyskiem podstawowym a dyskiem dynamicznym
Wniosek
W erze cyber komputer nie jest już narzędziem do pracy analitycznej. Miliony ludzi korzystają z tego urządzenia na co dzień. Największą zaletą komputera jest to, że może on przechowywać dane na dysku twardym przez dłuższy czas i daje użytkownikowi możliwość dostępu do nich w przyszłości.
Zarówno dysk podstawowy, jak i dysk dynamiczny oferują niezawodne rozwiązanie do zarządzania danymi na dysku twardym. Jednak dysk podstawowy wykorzystuje proces zarządzania danymi na dysku twardym starszej generacji. To jest od wczesnych dni MS-DOS. Z drugiej strony dysk dynamiczny wykorzystuje technologię najnowszej generacji do zarządzania danymi na dysku twardym. Pochodzi z czasów Windows 2000.
