Dwa różne plany kodowania to ASCII i EBCDIC, które dążą do osiągnięcia wspólnego celu za pomocą podwójnych liczb w pojedynczych znakach. Mają zastosowanie do badań nad komputerami, smartfonami i innymi urządzeniami elektrycznymi. ASCII adresy 128 znaków. W przypadku istniejących kodowań ASCII jest bardziej kompetentny i wykonalny. Po raz kolejny EBCDIC jest używany głównie w aplikacjach opartych na IBM. Jest w nim 256 znaków.
ASCII a EBCDIC
Różnica między ASCII i EBCDIC polega na tym, że ASCII używa siedmiu elementów do dostosowania znaku, podczas gdy EBCDIC używa ośmiu elementów do zarządzania znakiem. W obu przypadkach obsługa tekstu jest kłopotliwą pętlą. Koduje znaki. Istnieją różne standardy kodowania, a dwa to ASCII i EBCDIC.
ASCII reprezentuje amerykański standardowy kod wymiany informacji. Jest to norma kodowania, która dostosowuje cyfry, litery i obrazy. Liczby mogą być 1, 2, 3 itd., gdy litera, b, c, A, B, C itd. Ilustracje są! Znaki $ i #. Dlatego każdy fragment tekstu może zostać zmieniony na odpowiedni zestaw liczb za pomocą ASCII. Dzięki tej transformacji łatwo jest je zapisać w pamięci komputera.
Rozszerzony kod binarny wymiany dziesiętnej EBCDIC jest kodem rozszerzonego kodu binarnego wymiany. Kilka innych kroków niż IBM dodatkowo to potwierdza. EBCDIC wykorzystuje osiem bitów oraz 256 alfanumerycznych i nietypowych tekstur. EBCDIC ma kilka presji. W porównaniu z ASCII, ośmioczęściowy EBCDIC jest pokrewną postacią, której odpowiedź na ASCII zajmuje siedem części. EBCDIC jest mniej wydajny niż ASCII pod tym względem.
Tabela porównawcza między ASCII i EBCDIC
| Parametry porównania | ASCII | EBCDIC |
| Definicja | Norma kodowania komunikacji elektronicznej. | 8-cyklowe kodowanie znaków dla zunifikowanego serwera IBM i pośrednich platform IBM dla komputerów PC. |
| Kod | STANDARDOWY KOD AMERYKAŃSKI DLA INFORMACJI O WYMIANIE. | ROZSZERZONY KOD DZIESIĘTNY KODOWANY BINARNIE. |
| Bity | Używa znaku od 7 do bitów | Korzystanie z ośmioznakowych bitów regulacyjnych. |
| Postać | 128 reprezentowanych znaków | 256-znakowe adresy |
| Ustalenia | Ułóż ciągłe znaki żądania | 9 znaków jest łączonych jednocześnie |
| Wykonalność | Możliwe dla istniejącego kodowania Unicode | niewykonalne dla nowych kodowań, takich jak Unicode |
| Skuteczność | Bardziej efektywny. | Mniej opłacalne. |
Co to jest ASCII?
ASCII to skrót American Standard Code oznaczający skrót wymiany informacji, który jest stylem kodera. W tym przypadku 7-częściowy numer odpowiada każdej powszechnie używanej angielskiej literze, cyfrze i obrazkowi. Może zakodować do 2^7 lub 128 znaków wzdłuż tych wierszy, włączając litery, cyfry i zdjęcia pisane wielkimi i małymi literami w języku angielskim.
Na przykład w ASCII „B” jest adresowane jako 66, a „b” jako 98. Różnica między każdą wielką literą i każdym minusem wynosi zatem 32. Oryginalne 33 kody tabeli ASCII zawierają znaki niedrukowane, takie jak karetka return, nowej linii, ESC, itd. W przypadku klucza kasowania terminala zrobi to 128. kod ASCII. W przypadku większości komputerów, osiem sztuk na znak ASCII. Ostatni element, aby uniknąć błędów korespondencji, takich jak ASCII jako pozycja równości, ma tylko 7 bitów.
Maszyny cyfrowe używają kodu binarnego pogrupowanego w grupy po osiem lub siedem cyfr. Dowolna 8-cyfrowa kategoria jako bajt. Ponieważ ośmiobitowe komputery cyfrowe używają języka ASCII, w siedmiobitowym polu informacyjnym z tym samym bitem parzystości używanym do sprawdzania błędów lub symboli, liczba może wzrosnąć do 256 znaków kodu. W 1981 roku firma International Business Machinery Corporation (IBC) wprowadziła ośmiobitowy system, znany jako rozszerzony kod ASCII, dla pierwszego modelu komputera osobistego.
Ten powiększony kod ASCII szybko stał się podstawą komputerów osobistych w całej branży. W nim 32 warianty kodu, takie jak „Początek tekstu, „Przenieś z powrotem” i „Przekaż typ”, są używane dla poleceń systemowych i sterujących. Cyfry i różne znaki interpunkcyjne w kolejnej grupie 32 wariacji. W przypadku wielkich liter i kilku innych symboli, kolejny zestaw 32 odmian i ostatni dla mniejszych nut.
Co to jest EBCDIC?
EBCDIC to schemat kodowania danych opracowany przez IMB, który wykorzystuje pojedynczy 8-bitowy kod binarny na liczbę i znak alfabetu, znaki interpunkcyjne i znaki akcentowane oraz znaki niealfabetowe, pełny, zakodowany binarnie kod wymiany dziesiętnej.
Osiem bitów podzielonych na każdy znak, podzielone na dwie czterobitowe strefy, jedna strefa przedstawiająca postać znaku. Liczba, oznaczenia kropkowe, wielkość liter, wielka litera itp. oraz inne strefy wskazujące wartość różnią się w różny sposób od najczęściej używanego schematu szyfrowania tekstu ASCII (czyli określonego znaku w tym typie).
EBCDIC to plan kodowania, który realizuje dwubajtowy lub ośmiocyklowy kod wyrażający każdy znak. EBCDIC to plan kodowania. W sumie jest więc w stanie zakodować najbardziej intensywne 2^8 lub 256 liter. Każda przekąska zawierająca cztery podwójne części jest tutaj wyizolowana. Pierwsza przekąska nazywana jest obszarem i poziomem postaci. Poniższa przekąska jest znana jako znak numeryczny.
Kod znaku monitora to EBCDIC 0000-0011 1111; kod akcentowania to 0100 0000-0111, kolejność to 0000 0000-1011 1111, a wielkie litery to 1100 0000 1111. Na przykład, jeśli główną przekąską samotnej jedynki jest cyfra, a drugą przekąską jest numer.
Główne różnice między ASCII i EBCDIC
Wniosek
Chociaż instrukcje dotyczące szczegółów kodowania nie są w pełni porównywalne, zarówno ASCII, jak i EBCDIC, w tym artykule próbowano przekazać proste, szczegółowe pomysły dotyczące ASCII, EBCDIC i ASCII do EBCDIC. Styl, wybór postaci, technika kodowania, zużycie pamięci, podobieństwo i wydajność znacznie się różnią. Niezależnie od szerokiego zakresu powierzchni objętych kodem EBCDIC, technicy programu pochylają się nad EBCDIC do ASCII.
Ze względu na swój bezpośredni plan kodowania ASCII jest popularny wśród inżynierów oprogramowania na całym świecie. W przypadku maszyn dziurkowanych używanych przez IBM, EBCDIC jest tylko najlepszym wyborem. Podobnie absurdalny plan kodowania nie ma dobrych stron, które mogłyby być korzystne.
