Jeśli ktoś choć trochę zna terminy programowania komputerowego, to jest bardzo duża szansa, że mógł natknąć się na terminy Array i String. Nawet jeśli ktoś nie wie o programowaniu, to również miałby całkiem dobre pojęcie o tym, co oznaczają te terminy. Dzieje się tak, ponieważ terminy te są często używane na co dzień.
Kiedy mówimy o tablicach, myślimy o grupie elementów utrzymywanych razem w uporządkowany sposób, takiej jak tablica domino. Znowu, kiedy mówimy o łańcuchu, myślimy o kilku literach lub kilku słowach. Kiedy mówimy „Ta osoba wypowiedziała ciąg słów, które nie miały sensu”, mamy na myśli, że ta osoba wypowiedziała zbiór słów, które zostały ułożone w określony sposób.
Powyższe definicje mogą wydawać się nieformalne, jednak faktyczne definicje tablic i łańcuchów nie różnią się zbytnio od nich.
Tablica a ciąg
Różnica między tablicą a łańcuchem polega na tym, że tablica jest strukturą danych zdolną do przechowywania zmiennych dowolnego typu danych, podczas gdy łańcuch to obiekt, który może obsługiwać tylko typ danych char.
Tabela porównawcza między tablicą a ciągiem
| Parametry porównania | Szyk | Strunowy |
| Typ danych | Tablice mogą przechowywać elementy dowolnego typu danych. | Łańcuchy mogą zawierać tylko elementy typu danych char. |
| Kategoria | Tablica jest strukturą danych. | Ciąg jest obiektem. |
| Zmienność | Tablice są zmienne. | Ciągi znaków są niezmienne. |
| Długość | Długość tablicy jest ustalana przez programistę lub użytkownika podczas wykonywania operacji. | Długość ciągu nie jest ustalona. |
| Koniec znaku | Zazwyczaj tablice nie kończą się znakiem null. | Ciągi kończą się znakiem null. |
Co to są tablice?
Tablica jest jednym z najbardziej podstawowych typów struktur danych występujących w programowaniu. Tablica jest bardzo podstawową jednostką w programowaniu i jest obecna w wielu programach w celu radzenia sobie ze zmiennymi i przetwarzania ich, zwykle w sposób iteracyjny. Jednak najważniejszym zastosowaniem tablic są zwykle cele obliczeniowe. Wartości liczbowe są wprowadzane jedna po drugiej, a następnie wartości te mogą zostać przetworzone przez jedną lub więcej niż jedną funkcję, na podstawie programu, który ostatecznie zwraca zero, jedną lub więcej niż jedną wartość.
Struktury danych to struktura szkieletowa, która mówi nam, w jaki sposób wstawiana jest grupa danych i dokładnie, jak operacje w funkcji radzą sobie z tymi elementami danych. Kilka innych ważnych przykładów elementów danych to stosy, kolejki, połączone listy, drzewa itp. Ważne jest, aby wiedzieć, że można te struktury danych traktować jako drugorzędne struktury danych, ponieważ wszystkie można utworzyć za pomocą tablic tylko.
Inną ważną cechą tablic, o której należy wiedzieć, jest to, że rozmiar tablic jest wstępnie definiowany przez programistę lub użytkownika przed faktycznym użyciem tablicy. Dzieje się tak, ponieważ tablice stosują metodę obliczeń iteracyjnych. Oznacza to, że licznik porusza się po każdym obiekcie w tablicy, aby znaleźć określony obiekt. Jeśli górna granica tablicy nie jest znana, licznik nie wie, od czego zacząć lub gdzie się zatrzymać, co czyni tablicę bezużyteczną. Dlatego ważne jest, aby określić rozmiar tablicy przed jej użyciem.
Tablice nie muszą być używane tylko do obliczeń i mogą również przechowywać dowolny inny typ danych niż wartości liczbowe. Tablice mogą przechowywać wartości float, char, double itp. Dzieje się tak, ponieważ tablica jest strukturą danych, która w zasadzie jest naczyniem, a naczynie może przechowywać wszystko w sobie, o ile jest to prawidłowe dane wejściowe.
Czym są struny?
Łańcuch znaków to w zasadzie zbiór obiektów typu char, które są ułożone w określony sposób. Należy zauważyć, że sam ciąg znaków jest obiektem, ale jego podczęści również mogą być traktowane jako pojedyncze obiekty. Ciągi są czasami określane jako struktury danych, jednak w programowaniu zorientowanym obiektowo (OOP) ciągi są najczęściej uważane za obiekty.
Alokacja pamięci w przypadku ciągu może różnić się w zależności od języka, jednak istnieją głównie dwa sposoby zajmowania pamięci przez ciąg. Jeden sposób polega na tym, że pamięć jest już przydzielona do określonej z góry całkowitej ilości, więc każda zmienna dołączona do łańcucha po prostu wypełni tę pustą przestrzeń, a druga polega na tym, że zajęta pamięć zwiększa się krok po kroku w miarę dopisywania nowych zmiennych. Pierwszy typ ciągu jest znany jako ciąg o stałej długości, podczas gdy drugi rodzaj ciągu jest znany jako ciąg o zmiennej długości.
Inną ważną cechą ciągów jest to, że ciągi kończą się znakiem null. Znak pusty jest oznaczony przez „\0”. Pomaga to określić długość łańcucha i często ta długość jest przechowywana jako osobna liczba całkowita, która może być użyta później w programie, gdy chce się manipulować długością łańcucha.
Główne różnice między tablicą a ciągiem
Wniosek
W XXI wieku, w którym technologia rozwija się w szybkim tempie, ludzie powinni znać przynajmniej podstawy programowania, ponieważ wszystko powoli staje się zorientowane na oprogramowanie lub ma w sobie przynajmniej odrobinę cyfryzacji. Kiedy zdecydujemy się na zdobycie wiedzy w tej dziedzinie, terminy te będą pierwszymi, z którymi się spotkamy i konieczne jest posiadanie solidnych podstaw.
