Andragogika i pedagogika to dwa bardzo szeroko stosowane style uczenia się. Mogą brzmieć trochę podobnie, ale bardzo się od siebie różnią. Wzór i sposób nauczania kładą duży nacisk na ucznia, dlatego wiele technik jest stosowanych w celu radzenia sobie z różnymi typami uczniów i tematami.
Andragogika a pedagogika
Różnica między andragogiką a pedagogiką polega na tym, że w andragogice uczeń jest całkowicie odpowiedzialny za swoją naukę; oznacza to, że uczeń jest samokierowany. W pedagogice uczeń całkowicie zależy od nauczyciela lub instruktora w procesie uczenia się. Andragogika i pedagogika różnią się od siebie pod wieloma względami.
W andragogice dorosły uczeń zostaje skierowany na linię niezależności i przejmuje odpowiedzialność za proces uczenia się. Jedyną rolą nauczyciela, która pozostaje w andragogice, jest pobudzanie ruchu ucznia. Doświadczenie uczenia się osoby dorosłej i andragogiki oparte są na zadaniach i przykładach z życia codziennego.
Pedagogika jest przeciwieństwem andragogiki. W tym przypadku uczeń jest całkowicie zależny od instruktora lub nauczyciela, aby iść naprzód i uczyć się rzeczy. Cały czas potrzebujemy pomocy i wskazówek, a nauczyciel odgrywa rolę w procesie uczenia się. Oznacza to, że uczeń nie kieruje się w pedagogice.
Tabela porównawcza między andragogiką a pedagogiką
| Parametry porównania | Andragogika | Pedagogia |
| Uczeń | Uczeń jest zwykle odpowiedzialny za własną naukę i jest samokierowany. | Nauczyciel lub instruktor jest całkowicie odpowiedzialny za proces uczenia się. |
| Rola doświadczenia ucznia | Uczący się wnosi wysokiej jakości doświadczenie i żywotność. | Uczeń wnosi niewielką część swojego doświadczenia, które można wykorzystać jako zasoby. |
| Orientacja na naukę | Nauka musi być skoordynowana z czynnościami i zadaniami z życia codziennego. | Ten proces uczenia się obejmuje przyswajanie już przepisanych spraw. |
| Chęć uczenia się | Kiedy wprowadzane są zmiany, zmuszają ucznia do chęci
Wybór redaktorów
|