Aliteracja i Współbrzmienie to dwa zabiegi literackie. Służą do podkreślenia niektórych fraz i słów w przedmiocie.
Oba wykorzystują powtarzanie dźwięków spółgłoskowych w słowach znajdujących się blisko siebie. Są również wykorzystywane przez autorów, aby ich pisanie było ciekawsze i bardziej wciągające.
Chociaż są one prawie podobne, ponieważ dotyczą powtórzeń spółgłosek, różnią się znaczeniem, położeniem w zdaniu i zastosowaniem.
Aliteracja a współbrzmienie
Różnica między aliteracją a współbrzmieniem polega na tym, że aliteracja jest szczególnym przypadkiem współbrzmienia, w którym powtórzenie występuje w akcentowanej części słowa. Ale w konsonansie powtarzanie słów spółgłoskowych sąsiaduje.
Aliteracja to dźwięk spółgłoskowy w dwóch lub więcej sąsiednich słowach lub sylabach, które się powtarzają. Zwykle powtarzane dźwięki są pierwszymi lub początkowymi dźwiękami – jak w „siedmiu siostrach”.
Konsonans to zabieg literacki, w którym ten sam dźwięk spółgłoskowy powtarza się więcej niż raz w grupie słów. Gdzie spółgłoska jest konkretnie dźwiękiem bez samogłoski. Przykładem współbrzmienia jest: „Norm, robak, dziś rano szturmem zawładnął ogrodem”.
Tabela porównawcza między aliteracją a współbrzmieniem
Parametr porównania | Aliteracja | Współbrzmienie |
Definicja | Szczególny przypadek współbrzmienia, w którym powtórzenie występuje w akcentowanej części słowa, nazywa się aliteracją. | Powtarzanie spółgłosek w sąsiadujących lub blisko powiązanych słowach nazywa się współbrzmieniem. |
Połączenie | Jest to szczególny przypadek spółgłoski. | Jest to główna kategoria, do której należy aliteracja. |
Dzwięk spółgłoskowy | W podkreślonej części słowa pojawia się spółgłoska. | Dźwięk spółgłoski pojawia się w dowolnym miejscu słowa. |
Dźwięk | Dźwięki w aliteracji mogą być samogłoskami lub spółgłoskami. | Dźwięk w konsonansie jest tylko dźwiękiem spółgłoskowym. |
Przykład | Wiał jasny wiatr, leciała biała piana, Bruzda podążała wolna, byliśmy pierwszymi, którzy wpadliśmy do cichego morza. Życzenia wiedźmy zaniepokoiły kobietę. | Wszystko dobre, co się dobrze kończy. Wszystkie ssaki o imieniu Sam są lepkie. |
Co to jest aliteracja?
Aliterację można zdefiniować jako początek dwóch lub więcej sylab akcentowanych w grupie wyrazów o tej samej spółgłosce lub samogłosce, która może różnić się w zależności od sylaby,
Aliteracja jest najczęściej używana w poezji, ponieważ powtarzanie dźwięku pomaga zwrócić uwagę i stworzyć bardziej słuchowy rytm. Aliteracja wywodzi się od łacińskiego słowa „Latira”, co oznacza „litery alfabetu”.
Jest to powszechnie używane urządzenie w literaturze, ponieważ tworzy efekty muzyczne i nadaje płynność i piękno dziełu pisarskiemu. Aliteracja jest również czasami w łamaniach języka.
Co to jest współbrzmienie?
Konsonans można zdefiniować jako systematyczny zabieg literacki, który stosuje powtórzenie podobnych lub identycznych spółgłosek na końcu kilku lub więcej słów w zdaniu. Jednak samogłoski tego słowa są inne.
Jest to figura retoryczna powszechnie używana zarówno w poezji, jak i prozie. Jest to połączenie dźwięków, które współgrają ze sobą ze względu na stosunek ich częstotliwości do powtarzania się w bliskim sąsiedztwie podobnie brzmiących spółgłosek, zwłaszcza w prozodii.
Przykład:
Główne różnice między aliteracją a współbrzmieniem
Przykład współbrzmienia:
Wniosek
Aliteracja i współbrzmienie to literackie zabiegi powiązane ze sobą. Służą do oznaczenia idei powtórzenia. Są też swego rodzaju figurą retoryczną pomocną w zwabieniu czytelnika do tekstu.
Zarówno aliteracja, jak i konsonans są stosowane w świecie literatury, poezji i prozy, aby nadać rytm utworom, zaangażować słuch czytelnika i uczynić pisanie interesującym. Powtarzanie spółgłosek dotyczy zarówno aliteracji, jak i współbrzmienia.
Ale główna uderzająca różnica polega na tym, że jedna skupia się na powtórzeniu początkowych spółgłosek, podczas gdy druga skupia się na powtórzeniu głównie ostatnich spółgłosek. Te dwie rzeczy są bez wątpienia odmienne.