Gryzonie to ssaki, które mają jedną parę siekaczy stale rosnącą. Te siekacze mogą znajdować się w górnej lub dolnej szczęce. Na naszej planecie prawie 40% ssaków należy do rzędu gryzoni.
Gryzonie można znaleźć wszędzie na ziemi z wyjątkiem Antarktydy, Nowej Zelandii i niektórych krajów oceanicznych. Są bardzo zróżnicowane i można je znaleźć wśród mieszkańców lądu. Nawet w siedliskach stworzonych przez ludzi można tam spotkać również gryzonie. Przykłady gryzoni obejmują szczury, wiewiórki, pieski preriowe, jeżozwierze, myszy, bobry, świnki morskie i chomiki. Suseł i Woodchuck również należą do tej kategorii.
Suseł kontra Woodchuck
Różnica między susłem a świstem polega na tym, że susły są bardzo mniejsze i lżejsze pod względem wielkości i wagi. Podczas gdy świstak jest dużym i cięższym ssakiem. Suszak ma żółtawe zęby i można to zobaczyć nawet przy zamkniętych ustach. Podczas gdy świstak ma białe zęby. I można go zobaczyć tylko wtedy, gdy otworzy usta. Suseł ma ogon przypominający szczura. Natomiast ogon świstaka jest futrzany.
Suseł jest po prostu określany jako kieszonkowy susła. Ponieważ żyją w małych norach. Należą do kategorii gryzoni. Susły pochodzą z Ameryki Środkowej i Północnej. Susły są endemiczne, co oznacza, że można je znaleźć tylko w regionach Ameryki. Swistaki są znane z kopania i drążenia tuneli. Mogą też niszczyć ogrody i farmy swoimi ostrymi siekaczami. Susły należą do rodziny Geomyidae. Czasami wiewiórki ziemne są również nazywane susły, ponieważ są ich dalekimi krewnymi.
Woodchuck to gryzoń należący do rodziny Sciuridae. Jego nazwa naukowa to Marmota monax. Ponieważ należy do grupy dużych wiewiórek ziemnych zwanych świstakami. Woodchuck znany jest również pod nazwą świstaki. Woodchucks występują głównie w Kanadzie, na Alasce i we wschodnich Stanach Zjednoczonych. Woodchuck otrzymał wiele nazw ze względu na swoje cechy, takie jak chuck, gwizdek, gruby borsuk, kanadyjski świstak, monax, moonack, weenusk, czerwony mnich, bobra ziemia, drzazga, świnia gruntowa, świnia gwizdka itp. Jest to zwierzę nizinne, posiadające ma duży brzuch i mieszka w regionach górskich.
Tabela porównawcza między susłem a świstakiem
| Parametry porównania | Suseł | Świstak amerykański |
| Rodzina | Geomyidae | Sciuridae |
| Gatunek | 35 gatunków | Marmota monax |
| Charakterystyka | Posiada wyściełane futrem kieszenie policzkowe. | Ma przemijającą nogę i grubą sylwetkę. |
| Ogon | Szczur jak | Futrzany |
| Zęby | Żółty | biały |
| Waga | 200-250g | 2-7 kg |
| Stopy | Różowy | Czarny lub ciemnobrązowy |
| Odżywianie | wszystkożercy | Roślinożercy |
Co to jest suseł?
Gopher to bardzo małe stworzenie, które waży około 200-230 gramów. Długość ich ciała to 15-20 cm. Niektóre susły mogą osiągać wagę do 1 kg. Ich ogon przypomina szczura i ma długość 2,5-5 cm. Samce susłów są większe niż samice susłów. Pod względem wagi samce mogą być cięższe. Żywotność susła wynosi od jednego do trzech lat. Przeciętnie susły mogą żyć do pięciu lat. Futro susła jest brązowe i bardzo przypomina glebę. Więc mogą się łatwo ukryć. Jedną z głównych cech susłów jest to, że mają bardzo dużą kieszeń policzkową, od której pochodzi nazwa susła.
Woreczki susłów wyściełane są futrem. Można go wywrócić na lewą stronę, a także wydłużyć. Futro susła rozciąga się od strony pyska do ramion na grzbiecie. Mają bardzo małe oczy, a ich owłosiony ogon pomaga im wyczuwać otoczenie, kiedy wchodzą do tunelu lub do tyłu. Są wszystkożerne i żywią się pasożytami zewnętrznymi. Drapieżniki żywiące się susłami to łasice, węże i jastrzębie.
Susły wewnątrz tunelu tworzą sieć, dzięki czemu mogą z łatwością zbierać jedzenie. Duże zbieraczki i kieszenie policzkowe pomagają susłam bezpiecznie przenosić jedzenie z powrotem do nor. Goferzy nie mieszkają w dużych społecznościach i czasami można ich spotkać nad ziemią. Znani są z niszczenia trawników, ogrodów i gospodarstw. Poza sezonem lęgowym żyją samotnie. Każdy gość ma swój tunel. Zaatakowane mogą opuścić tunel lub spowodować poważne ukąszenia ludzi i zwierząt.
Co to jest Woodchuck?
Świerszczak jest uważany za jedno z największych zwierząt w swoim gatunku wiewiórek, czyli Sciuridae. Z wyjątkiem Kolumbii Brytyjskiej świnie występują w dużych rozmiarach. Długość drwala może wahać się od 41 do 68 cm długości. Ogon może mierzyć od 9 do 19 cm długości. Waga drwala może wahać się od 2 do 6 kg. Podobnie jak gofery, samce świnki są cięższe i większe w porównaniu do świnek żeńskich. Nazywane są również świstami. Waga samców świnki jest większa w okresie jesiennym niż w okresie hibernacji czy wiosny.
Dzieje się tak z powodu odkładania się i wykorzystywania tłuszczów w zależności od pory roku. Kiedy świstaki są młode, tj. między pierwszym a trzecim rokiem życia, rosną ogromnie, a po czwartym roku biomują płaskowyże. Woodchucks mają duże siekacze, których jest cztery i co tydzień rośnie 1,5 mm. Ich zęby są białe do kości słoniowej. Z powodu ciągłego użytkowania zęby świstaka łatwo się ścierają. Jego cechy charakterystyczne to kopanie, z krótkimi, grubymi pazurami, potężnymi kończynami i krzywiznami.
Ogon świstaka jest owłosiony i ma mniejszą długość. To jedna czwarta ich wielkości ciała. Termin „drewno pochodzi z rdzennego języka algonkińskiego. W przeciwieństwie do goferów, świnie żyją w otwartym otoczeniu, takim jak lasy. Jej zasięg geograficzny jest bardzo szeroki od lasów niskowysokich, małych zadrzewień, pól, pastwisk i żywopłotów. Buduje również legowiska zarówno latem, jak i zimą. Mogą żyć od 6 do 14 lat. Są roślinożerne i żywią się roślinnością i dziką trawą.
Główne różnice między goferem a świstakiem
Wniosek
Zarówno Suseł, jak i Woodchuck należą do rzędu gryzoni. Oba są ssakami, które mają ostre siekacze do przeżuwania pokarmu i pomagania im w kopaniu. Obie mają brązowe futro. Oba gatunki bardzo przypominają wiewiórki. Oba zimują w okresie zimowym.
Oba gatunki męskie są zwykle większe i cięższe niż ich żeńskie odpowiedniki. Gophers ma wyściełaną futrem sakiewkę. Podczas gdy świstak ma czerwono-brązowe futro. Susły produkują bardzo dużo śmieci w ciągu roku. Podczas gdy świstak produkuje mniej ściółki w porównaniu do goferów. Oba mają inną budowę ciała, co czyni je wyjątkowymi.
