Różnica między agonistą a antagonistą (z tabelą)

Chociaż słowa „agonista” i „antagonista” różnią się znaczeniem w zależności od kontekstu, te dwa terminy są częściej używane w dziedzinie farmakodynamiki. Farmakodynamika bada i zajmuje się wpływem leku na organizm. Nie wszystkie leki działają wraz z istniejącym mechanizmem obronnym organizmu po spożyciu.

Niektóre leki mają na celu wywołanie reakcji przeciwnej, gdy lek wiąże się z receptorem, aby osiągnąć pożądany rezultat. W zależności od leczenia, lekarze wybierają i stosują leki agonistyczne i antagonistyczne.

Agonista kontra antagonista

Różnica między lekami agonistycznymi i antagonistycznymi polega na sposobie, w jaki działają, aby wywołać efekt. Podczas gdy leki agonistyczne wywołują określone działanie, leki antagonistyczne przeciwstawiają się określonemu działaniu.

Leki agonistyczne to te, które powodują, że określone komórki w mózgu wysyłają sygnał do nerwu czuciowego, aby aktywować pewne działanie lub odpowiedź. Neuroprzekaźniki działają jako chemiczny przekaźnik do receptorów, wywołując reakcję. Nie tylko neuroprzekaźniki aktywują receptory. Agoniści egzogenni również indukują receptory dla pożądanej odpowiedzi. Istnieją różne typy agonistów, takie jak agoniści pełni, współagoniści, agoniści selektywni, agoniści odwrotni itp.

Przedrostek w określeniu antagonista wyraźnie wskazuje znaczenie. Jak sama nazwa wskazuje, leki antagonistyczne działają przeciwnie do leków agonistycznych. Leki antagonistyczne również przyczepiają się do receptorów, ale przeciwstawiają się i blokują jakikolwiek biologiczny receptor poprzez blokowanie receptora. Leki antagonistyczne hamują regularne działanie receptora. Ponieważ blokują odpowiedź, są określane jako blokery.

Tabela porównawcza między agonistą a antagonistą

Parametr porównania	Agonista	Antagonista
Definicja	Substancja chemiczna, która przyłącza się do określonego receptora i wywołuje reakcję.	Substancja chemiczna, która przyłącza się do receptora, ale blokuje i udaremnia naturalną reakcję.
Przykład	Metadon.	Naltrekson.
Funkcjonować	Uruchamia receptory.	Blokuje odpowiedź na receptory.
Podanie	Stosowany w leczeniu osób uzależnionych od narkotyków.	Wykorzystywany jest również w terapii antynarkotykowej.
Efekt	Zawsze pomaga w stymulacji receptorów.	Zwykle blokuje odbiór.
Wady	Organizm może rozwinąć tolerancję, przez co skuteczność leku zostaje zmniejszona.	Może pogorszyć stan osoby, jeśli nie zostanie podana odpowiednia dawka we właściwym czasie.

Co to jest agonista?

Agoniści to te substancje chemiczne, które mocno przyczepiają się do receptora docelowego i stymulują indukowanie naturalnej odpowiedzi. Wiąże się z pożądanym receptorem i aktywuje go. Aktywacji tej mogą dokonać zarówno neuroprzekaźniki, jak i hormony, jak w przypadku agonistów endogennych. Jeśli jest wyzwalany za pomocą leków, jest określany jako egzogenni agoniści. W oparciu o aktywację i stopień, w jakim tworzą; agoniści są klasyfikowani w różnych kategoriach.

Jeśli poziom aktywacji występuje naturalnie w organizmie, określany jest jako agoniści endogenni. Paracetamol jest przykładem nieodwracalnego agonisty, który łączy się na stałe z receptorem i wywołuje reakcję chemiczną. Istnieją pewni chemicznie stworzeni agoniści zwani superagonistami, którzy dają większy efekt niż naturalny agonista. Pewnego agonistę, który działa tylko na unikalny receptor, nazywa się selektywnymi agonistami. Dobrym przykładem z wyżej wymienionej kategorii jest Buspiron.

Agoniści są wykorzystywani w terapii antynarkotykowej, aby pomóc ludziom wyjść z błędnego koła narkotyków. Agoniści działają poprzez wyzwalanie przyjmowania opiatów. Dlatego pomaga ludziom zatrzymać apetyt i łagodzi je. Połowa maksymalnego stężenia efektywnego (EC₅₀) jest wskaźnikiem do pomiaru siły działania leków agonistycznych. Im niższa EC₅₀ wartość, tym silniejszy byłby jego efekt. Oznacza to również, że niższe stężenie leku indukuje maksymalną odpowiedź dla agonisty, którego EC₅₀ wartość jest bardzo niska.

Co to jest antagonista?

W normalnym kontekście, antagonista jest używany w odniesieniu do przedmiotu, który sprzeciwia się naturalnej aktywności. Przedmiotem może być rzecz, osoba, substancja itp. Znaczenie terminu można wyprowadzić z pierwszej połowy samego słowa. Jak sama nazwa wskazuje, jest przeciwieństwem agonisty. W dziedzinie farmakodynamiki leki antagonistyczne odnoszą się do pewnych substancji chemicznych, które udaremniają naturalne działanie receptorów po przyłączeniu się do nich. Antagonista jest również określany jako blokery, ponieważ utrudniają naturalną pracę receptorów.

Istnieje wiele rodzajów antagonistów, takich jak cichy, konkurencyjny, niekonkurencyjny i niekonkurencyjny. Jeśli przyłącza się do tego samego miejsca wiązania bez aktywacji receptora, nazywa się to receptorem konkurencyjnym. Po przyłączeniu się do receptora odpycha obecnego agonistę i blokuje go. Istnieją inni agoniści, którzy w szczególnych okolicznościach działają jako antagoniści. Na przykład, częściowi agoniści zamieniają się w konkurencyjnych antagonistów, gdy obecny jest pełny agonista.

Podobnie jak w przypadku agonistów, działanie antagonisty można zrozumieć, znając jego moc. Połowa maksymalnego stężenia hamującego jest miarą opisującą siłę działania antagonistów. Jest oznaczony jako IC₅₀. Podobny do EC₅₀, siła działania jest wyższa, gdy IC₅₀ wartość jest niższa. Przykładem leku antagonistycznego jest nalokson. W terapii antynarkotykowej stosuje się również leki antagonistyczne.

Główne różnice między agonistą a antagonistą

1. Agonista zawsze wywołuje określone działanie, podczas gdy antagonista próbuje zablokować lub przeciwstawić się pewnemu działaniu lub reakcji.
2. Agoniści zawsze indukują lub uruchamiają receptory w celu uzyskania pewnej naturalnej odpowiedzi, podczas gdy antagonista próbuje wyprzeć agonistę i blokować jego drogę do receptorów.
3. WE₅₀ jest indeksem używanym do poznania wpływu leków agonistycznych, podczas gdy IC₅₀ jest wskaźnikiem używanym do określenia siły działania leków antagonistycznych
4. Są agoniści, którzy mogą działać jako antagoniści, ale odwrotnie, tj. antagonista działający jako agonista nie istnieje.
5. Niewłaściwa dawka agonisty może jedynie zwiększyć tolerancję organizmu, czyniąc ją nieskuteczną; podczas gdy niewłaściwa dawka antagonistycznych chemikaliów może powodować pogorszenie efektów.

Wniosek

Obaj agoniści są chemikaliami antagonistycznymi, które są stosowane, aby pomóc ludziom wyjść z działania leku, ale sposób, w jaki pełnią swoją funkcję, jest inny. Podczas gdy agonista indukuje odpowiedź, antagonista hamuje odpowiedź na docelowy receptor, do którego jest przyłączony.

Odniesienie