Astma to choroba dróg oddechowych, która utrudnia oddychanie. Leczenie astmy zmieniło się na przestrzeni lat. Postępowanie w przypadku astmy zmieniło się radykalnie w ciągu ostatnich 10 lat, czyniąc astmę stanem, który można kontrolować u wielu pacjentów przy prawidłowym stosowaniu leków, niespecyficznych środkach i przywróceniu leczenia.
Ostre a przewlekłe zaostrzenie astmy
Różnica między ostrym a przewlekłym zaostrzeniem astmy polega na tym, że ostre przytrafia się danej osobie losowo, nagle, ale przewlekłe zdarza się na dłuższą metę i może powodować senność. Poziomy wzrastają po 30 roku życia. Ostrą astmę można wyleczyć i istnieje duże prawdopodobieństwo, że pacjent wyzdrowieje, ale pacjent z astmą przewlekłą jest trudny.
Ostre zaostrzenie astmy to ciężki atak astmy, który pojawia się nagle. Najczęściej jest to spowodowane ekspozycją na alergeny. Osoba z ostrym zaostrzeniem astmy może mieć trudności z oddychaniem, uczucie ucisku w klatce piersiowej i może kaszleć śluzem, a nawet krwią. Ostre zaostrzenie astmy jest częstym problemem u dzieci.
Przewlekłe zaostrzenie astmy to ciężki atak astmy, który wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej. Jest to najniebezpieczniejszy rodzaj astmy i może prowadzić do śmierci, jeśli nie jest odpowiednio leczona. Jest częstym problemem zdrowotnym u dzieci i dorosłych. Jedynym sposobem radzenia sobie z astmą jest regularne przyjmowanie leków.
Tabela porównawcza między ostrym a przewlekłym zaostrzeniem astmy
| Parametry porównania | Ostre zaostrzenie astmy | Przewlekłe zaostrzenie astmy |
| Rodzaj | Nagły zespół | Zespół długotrwały |
| Występuje | nagle | Termin kursu |
| Poziom oddechowy | Zwiększyć | Zwiększa się po 30. roku życia |
| Objawy | Zmienny | Trwały |
| Leczenie | tak | Niepewny |
| Nastrój osoby | Wstrząśnięty | Senny lub zdezorientowany |
Co to jest zaostrzenie ostrej astmy?
Ostre zaostrzenia astmy występują, gdy drogi oddechowe silnie reagują na wyzwalacz. Wyzwalaczem może być wszystko, od wirusa po przeziębienie, a nawet ćwiczenia. W tym artykule skupimy się na atakach astmy wywołanych wysiłkiem fizycznym i sposobach ich zapobiegania. Najlepszym sposobem na uniknięcie ataku jest nie rozpoczynanie ćwiczeń, jeśli wiesz, że byłeś wcześniej narażony na działanie wyzwalaczy.
Jest jednak kilka innych rzeczy, które możesz zrobić w ramach przygotowań do ćwiczeń, które mogą pomóc zmniejszyć ryzyko ataku. Ostre zaostrzenie astmy to nagły atak niedrożności dróg oddechowych, świszczący oddech i kaszel u pacjentów z istniejącą wcześniej astmą. Ostry początek może być wywołany wieloma czynnikami.
Ważne jest, aby szybko zdiagnozować ten stan, ponieważ szybkie leczenie może zapobiec niewydolności oddechowej, a nawet śmierci. Ostre zaostrzenie astmy to nagły wzrost trudności w oddychaniu. Ciężkość ostrego zaostrzenia astmy waha się od łagodnego do zagrażającego życiu. Najczęstsze objawy to duszność, świszczący oddech, kaszel, ucisk w klatce piersiowej i obniżony poziom aktywności z powodu duszności lub zmęczenia.
Ostre zaostrzenie astmy jest częstą i potencjalnie śmiertelną chorobą. Epizodyczne zaostrzenia astmy ostrej często występują w otoczeniu wirusowych infekcji dróg oddechowych, zanieczyszczenia powietrza lub innych czynników wyzwalających. Ostrą astmę mogą również wywołać czynniki niezakaźne, takie jak stres, ćwiczenia i zimne powietrze.
Co to jest przewlekłe zaostrzenie astmy?
Przewlekłe zaostrzenie astmy występuje, gdy astma jest dobrze kontrolowana przez co najmniej 3 miesiące, po czym nagle się pogarsza. Znany również jako ostra astma lub ostry ciężki atak astmy (ASA). Astma przewlekła występowała, gdy pacjent doświadcza powtarzających się napadów astmy, które trwają dłużej niż dwa tygodnie bez żadnej interwencji.
Zaostrzenie prowadzi do trudności w oddychaniu i u niektórych może wydawać się śmiertelne. Przewlekłe zaostrzenie astmy jest częstą chorobą u dzieci i dorosłych. Powoduje trudności w oddychaniu, świszczący oddech, ucisk w klatce piersiowej i kaszel. Leczenie tej przewlekłej choroby jest bardzo ważne dla pacjentów z astmą, aby uniknąć hospitalizacji lub wizyt na izbie przyjęć.
Najczęstsze rodzaje leczenia to inhalatory, leki doustne, sterydy i regularne wizyty u lekarza. W tym artykule wyjaśnimy, jak działają te zabiegi i dlaczego są tak ważne dla pacjentów z astmą. Jest to choroba przewlekła, która może znacząco zakłócać codzienne czynności.
Zaostrzenie astmy przewlekłej to okres, w którym dana osoba odczuwa zwiększoną potrzebę użycia inhalatora ratunkowego, co wymaga więcej niż dwóch wdechów dziennie. Większość ludzi myśli, że oznacza to udanie się na pogotowie lub do gabinetu lekarskiego na leczenie. Istnieją jednak inne metody leczenia, które mogą pomóc w złagodzeniu tego stanu.
Główne różnice między ostrym a przewlekłym zaostrzeniem astmy
Wniosek
Ostre zaostrzenie astmy może prowadzić do hospitalizacji, jeśli nie jest odpowiednio leczone. Leczenie ma na celu łagodzenie objawów i zapobieganie powikłaniom, które obejmują zapalenie płuc, niewydolność serca, zatrzymanie oddechu, wstrząs, zespół niewydolności oddechowej i zaburzenia rytmu serca. Ostre zaostrzenie astmy to nagłe pogorszenie objawów, które mogą obejmować świszczący oddech, duszność i kaszel.
Ostre zaostrzenie astmy jest częstym stanem u dorosłych i dzieci. Może to być bardzo przerażające dla osób, które nigdy wcześniej nie doświadczyły ostrej astmy. Ostre zaostrzenie astmy to ciężkie i nagłe pogorszenie objawów, które wymaga pilnej pomocy lekarskiej. Ostre ataki astmy mogą być wywołane ekspozycją na alergeny (np. roztocza, pyłki), infekcje dróg oddechowych, chemiczne środki drażniące (np. dym papierosowy) lub ćwiczenia.
Przewlekłe zaostrzenie astmy jest częstym problemem osób z astmą i może mieć ogromny wpływ na ich jakość życia. Przewlekłe zaostrzenie astmy jest główną przyczyną hospitalizacji w Stanach Zjednoczonych. Choroba dotyka ponad 5% dzieci i około 10% dorosłych. Chociaż istnieją leki, które mogą pomóc w kontrolowaniu objawów, długoterminowe leczenie pozostaje nieuchwytne dla większości pacjentów.
Głównym celem leczenia lekami na astmę jest wydłużenie czasu między nawrotami, ponieważ nie ma sprawdzonych metod leczenia, które w pełni przed nimi chronią. Leki stosowane w tym celu obejmują glikokortykosteroidy wziewne i agonistów receptorów β2-adrenergicznych.
