Cząsteczki, a także inne osoby zaangażowane w komórki i przez błony wewnątrzkomórkowe poprzez aktywne i pasywne mechanizmy transportu. Procesy biologiczne, które przenoszą tlen, wodę i składniki odżywcze do komórek, a także usuwają odpady, są znane jako transport aktywny i pasywny. Ponieważ aktywny transport wiąże się z przenoszeniem biochemikaliów z obszarów o niskim stężeniu na tereny wyżynne, wiąże się to z koniecznością wydatkowania energii chemicznej. Z drugiej strony transport pasywny przenosi biochemikalia z obszarów o wysokim stężeniu do obszarów o niskim stężeniu, nie wymagając energii.
Transport aktywny polega na przenoszeniu czynników wzrostu z obszarów o niskiej koncentracji do obszarów o większej koncentracji, wymusza to wydatkowanie energii chemicznej. energia.
Transport aktywny a pasywny
Główna różnica między transportem aktywnym i pasywnym polega na tym, że ułatwiona dyfuzja wykorzystuje energię ATP do wypychania cząsteczek wbrew gradientowi stężeń, podczas gdy transport pasywny umożliwia cząsteczkom przepływ przez błonę przez neutralny kanał bez wymaganej energii komórkowej.
Cząsteczki są transportowane zarówno przez błonę komórkową, jak i poprzez aktywne i pasywne mechanizmy transportowe. Błona komórkowa ma dwojaki cel: jej ściana komórkowa nadaje kształt, a jednocześnie chroni materiał cytozolowy przed światem zewnętrznym.
Dwuwarstwa fosfolipidowa kieruje przepływem chemikaliów do iz organizmu, utrzymując delikatną równowagę komórki. Podwójna warstwa fosfolipidowa jest z natury półprzepuszczalna, umożliwiając niektórym pierwiastkom łatwy przepływ przez kanały stężenia, innym przechodzenie przez błonę przy użyciu energii komórkowej, a jeszcze innym przechodzenie przez błonę przy użyciu unikalnych struktur.
Tabela porównawcza między transportem aktywnym a transportem pasywnym
| Parametry porównania | Transport aktywny | Transport pasywny |
| Definicja | Aktywny transport obejmuje przemieszczanie cząstek przez błonę komórkową poprzez popychanie cząstek przeciwko takiemu potencjałowi chemicznemu za pomocą ATP (energii). | Cząsteczki te są przemieszczane przez i przez błonę komórkową za pośrednictwem transportu pasywnego, który przenosi je przez gradient stężenia bez użycia ATP (energii). |
| Krążenie | W tym procesie cyrkulacja dotyczy strefy o niższej koncentracji do czegoś podobnego do większej w zależności od czynnika. | W trakcie tego cyklu recyrkulacja odbywa się ze strefy wysokiego stężenia do regionu niskiego stężenia. |
| Cel | Głównym celem jest wypchnięcie wszystkich cząsteczek, w tym białek, dużych komórek, skomplikowanych węglowodanów, jonów i tak dalej. | Głównym celem jest przeniesienie wszystkich rozpuszczalnych cząsteczek, takich jak tlen, woda, dwutlenek węgla, lipidy, hormony płciowe i inne chemikalia. |
| Proces | To był szybki proces | To był powolny proces |
| Paradygmat programowania | Endocytoza, egzocytoza, błona komórkowa lub pompa sodowo-potasowa, | Osmoza, dyfuzja i ułatwiona dyfuzja |
Co to jest aktywny transport?
Aktywny transport z wykorzystaniem enzymów i energii komórkowej do przenoszenia cząsteczek, takich jak woda, tlen i inne niezbędne chemikalia przez błonę przeciw kanałowi koncentracji. Jest niezbędny zarówno do gromadzenia się w komórce substancji o wysokim stężeniu, takich jak aminokwasy, glukoza i jony. Wyższe stężenie do obszaru cząstek przeciw z gradientem stężenia (od niższego do wyższego stężenia), co jest niezwykłe i wymaga użycia enzymów i energii.
Istnieją dwie formy aktywnego transportu:
Pierwotny transport aktywny: W pierwotnym transporcie aktywnym energia chemiczna jest wykorzystywana do napędzania cząsteczek przez system.
Wtórny transport aktywny: Białka w błonie komórkowej wykorzystują gradient elektromagnetyczny do przemieszczania się przez błonę we wtórnym transporcie aktywnym. Cukier, lipidy i aminokwasy starają się dostać do komórek eukariotycznych poprzez pompy białkowe, ale wymagają aktywnego transportu. Obiekty te ani nie mogą, ani nie mogą rozpraszać się wystarczająco szybko, aby były użyteczne. Jego wejście dla dużych, nierozpuszczalnych substancji do komórki wymaga aktywnego transportu.
Co to jest transport pasywny?
Przenoszenie cząsteczek lub jonów z obszaru o niskim stężeniu do obszaru o wysokim stężeniu jest znane jako transport pasywny. Prosta dyfuzja, zwiększona dyfuzja, filtracja i osmoza to przykłady transportu pasywnego. Transport pasywny odbywa się w wyniku entropii programu, więc nie jest potrzebna dodatkowa energia. Ruch cząsteczek przez błonę poprzez gradient stężeń bez wydatkowania energii komórkowej jest znany jako transport pasywny. Transportuje cząsteczki od wysokiego do niskiego stężenia przy użyciu naturalnej entropii, aż do wyrównania stężenia. W stanie równowagi nie będzie tranzytu netto cząsteczek. Osmoza, dyfuzja prosta, dyfuzja wspomagana i filtracja to cztery podstawowe rodzaje transportu biernego. To utrzymuje komórkę w stanie równowagi. Produkty odpadowe, takie jak dwutlenek węgla i woda, są odprowadzane i wydalane, podczas gdy składniki odżywcze i tlen dyfundują do komórki i są przez nią wykorzystywane. Transport pasywny umożliwia również utrzymanie całej wrażliwej równowagi między cytozolem a płynem pozakomórkowym.
Główne różnice między aktywnym i pasywnym transportem
- Transport aktywny odbywa się w jednym kierunku. Ale transport pasywny odbywa się w obu kierunkach.
- Aktywny transport wpływa na temperaturę ma na to wpływ. Ale pasywna temperatura transportu nie ma na to wpływu.
- Aktywny transport wymaga białka, ale pasywny transport nie wymaga białka.
- Transport aktywny to proces energetyczny, natomiast transport pasywny to proces fizyczny.
- Aktywny transport przenosi się z mniej zaludnionych miejsc do gęściej zaludnionych. Jednak transport pasywny przenosi się z niektórych gęściej zaludnionych regionów do mniej zaludnionych.
Wniosek
Dwie techniki przemieszczania cząsteczek przez błonę komórkową to transport aktywny i pasywny. Wykorzystując energię komórkową, aktywny transport pompuje cząsteczki lub substancje wbrew gradientowi stężeń. ATP jest wykorzystywany jako źródło energii w głównym transporcie aktywnym. Gradient elektrochemiczny jest wykorzystywany do przemieszczania cząsteczek przez błonę we wtórnym transporcie aktywnym. Dzięki aktywnemu transportowi składniki odżywcze skupiają się na komórce. Małe, niepolarne cząsteczki lub substancje mogą również przechodzić przez błonę poprzez dyfuzję pasywną. Jest to możliwe tylko dzięki gradientowi stężenia. W rezultacie system nie zużywa energii. Istnieje jednak zasadnicza różnica między transportem aktywnym a pasywnym. Podsumowuje rolę i znaczenie dwóch głównych systemów transportowych w tkankach człowieka oraz sposób, w jaki oba są odpowiedzialne za ruch cząsteczek i jonów. System transportu działa zarówno w celu zaspokojenia potrzeb komórki, jak i zachowania równowagi organizmu.
Bibliografia
- https://academic.oup.com/plphys/article-abstract/45/2/133/6093937
- https://www.jbc.org/content/254/10/3833.full.pdf
