Termin „psychologia” odnosi się do dyscypliny naukowej zajmującej się badaniem różnych stanów psychicznych, zachowań i procesów u ludzi i różnych zwierząt. Są dwojakiego rodzaju: psychologia jako zawód praktykowany przez różnych ludzi na całym świecie oraz stopniowo rozwijająca się nauka zajmująca się zachowaniami społecznymi, umysłem i mózgiem.
Samorealizacja i samorealizacja
Różnica między samorealizacją a samorealizacją polega na tym, że samorealizacja jest koncepcją wyewoluowaną z Zachodu. Wywodzi się od teoretyka Kurta Goldsteina, a jego następcą był Carl Rogers. Z drugiej strony samorealizacja jest indyjską koncepcją, która powstała w czasach wedyjskich.
Samoaktualizacja dotyczy wypełnienia prawdziwego potencjału duszy. Jest to proces, w którym osoba zrealizowała swój prawdziwy potencjał i wyraża prawdziwe pragnienie pomagania innym i rozwijania się w kierunku realizacji celów, które wykraczają poza podstawowe potrzeby związane z przetrwaniem. Ego staje się w tym procesie bezinteresowne i wykorzystujemy swój potencjał dla większego dobra społeczeństwa.
Samorealizacja to proces odkrywania naszej prawdziwej wartości poza zwykłymi nawykami i wzorcami ego. Jednostka uwalnia się od swoich emocjonalnych przywiązań do świata i uwalnia się od swoich starych bezowocnych cykli. Polega na rozwijaniu jasnej percepcji i spokoju. Ma różne konotacje i znaczenie w różnych religiach.
Tabela porównawcza między samorealizacją a samorealizacją
| Parametry porównania | Samo-aktualizacja | Samorealizacja |
| Definicja | Pełna realizacja swojego prawdziwego potencjału | Wypełnianie możliwości własnej osobowości lub charakteru |
| Pochodzenie | Zapoczątkowana na Zachodzie przez Kurta Goldsteina i spopularyzowana przez Abrahama Maslow | Pochodzi z Indii w okresie wedyjskim |
| Rodzaj koncepcji | Psychologiczny | Duchowy |
| Relacja siebie ze światem | Jaźń odnosi się tylko do zewnętrznego świata fizycznego | Self odnosi się do wewnętrznego świata metafizycznego |
| Zachowanie osoby | Kreatywne głębokie relacje międzyludzkie | Spokój siebieMocne spełnienie ducha |
| Ja i jego części | Obejmuje tylko świadomość i tożsamość | Obejmuje utratę przytomności |
| Wspólne użycie | W psychologii humanistycznej; zwykle poza kontekstem duchowym | Psychodynamiczna perspektywa osobowości; używane w kontekście duchowym |
Co to jest samorealizacja?
Samourzeczywistnienie jest zachodnią koncepcją psychologiczną, którą po raz pierwszy wprowadził Kurt Goldstein, ale pełną koncepcję wyjaśnił Abraham Maslow. Ujawnił potrzebę hierarchii, według której człowiek może osiągnąć prawdziwy potencjał swojej duszy. W artykule „Teoria ludzkiej motywacji” samorealizacja jest przez niego definiowana jako „pragnienie samorealizacji”.
Spopularyzował ją Malow poprzez swoją Hierarchię Potrzeb, która stawia na dno potrzeby przetrwania, nad którymi kryją się potrzeby rozwojowe, takie jak zaspokojenie kreatywności i potencjału. W tej hierarchii Maslow kojarzy samorealizację z:
Według niego nie jest to cel, ale proces, dla którego człowiek musi przejść przez różne poziomy. Po przejściu dolnej drabiny można wspiąć się na górę i osiągnąć to samo. Drabiny obejmują potrzeby fizjologiczne, następnie czynniki bezpieczeństwa, a następnie zaspokojenie potrzeb społecznych i wartościowych w celu samorealizacji. Osoba ma pragnienie wzrostu i ciągłego wspinania się po drabinie, aby osiągnąć to samo.
Czym jest samorealizacja?
Koncepcja samorealizacji rozwinęła się w Indiach w okresie wedyjskim. Upaniszady szczegółowo mówią o samorealizacji. Wspomina się tam o jego istocie, aktualności i znaczeniu. Jest szeroko stosowany w różnych religiach, gdzie kojarzy się z boskością i ma taką samą wartość jak przebudzenie, oświecenie, oświecenie i różne inne. Osoba posiadająca samorealizację odczuwa duchowe spełnienie i wewnętrzny spokój.
Jako koncepcja wschodnia, riszi, mężczyźni i kobiety, którzy osiągnęli samorealizację, odnoszą sukces w oddzieleniu swojego fizycznego ja od swojej duszy (atmana) i połączeniu swojego atmana z brahmanem (ostateczna rzeczywistość). Samozrealizowani ludzie mają wszystkie odpowiedzi dotyczące tego, kim są i wychodzą poza tradycyjną koncepcję życia i śmierci.
Połączenie Atmana z Brahmanem znane jest jako Atman Jnana, w którym osoba jest w pełni świadoma i myśli poza światowymi potrzebami. Jest skromny, nie zorientowany na marzenia i bezwarunkowy.
W ujęciu zachodnim jest używany w psychodynamicznej perspektywie osobowości. W ten sposób niektóre mistyczne aspekty samorealizacji zostały zastąpione. W kulturze zachodniej indywiduacja jest używana jako synonim samorealizacji.
Główne różnice między samorealizacją a samorealizacją
- Samourzeczywistnienie jest zachodnią koncepcją wyjaśnioną w całości przez Maslowa, podczas gdy samorealizacja jest wschodnią koncepcją, która powstała w Indiach w okresie wedyjskim.
- Samourzeczywistnienie odnosi się do osiągnięcia swojego prawdziwego potencjału, podczas gdy samorealizacja jest spełnieniem różnych możliwości własnej osobowości.
- Samorealizacja została zaadaptowana do psychologii humanistycznej przez Abrahama Maslowa, a samorealizacja została zaadoptowana do kultury zachodniej przez teoretyków psychodynamicznych, takich jak Carl Jung.
- Osoba, która osiągnęła samorealizację, jest kreatywna i ma głębokie relacje międzyludzkie, podczas gdy w przypadku samorealizacji osoba ma wewnętrzny spokój i doświadcza silnego duchowego spełnienia.
- Samorealizacja nie obejmuje nieświadomości, podczas gdy samorealizacja obejmuje.
Wniosek
W ten sposób samoaktualizację można odróżnić od samorealizacji pod względem pochodzenia, relacji siebie ze światem i wielu innych. Samorealizacja dotyczy spełnienia osobowości na wyższych poziomach, a samorealizacja jest osiągnięciem swojego prawdziwego potencjału wykorzystywanego w myśli humanistycznej. Samoaktualizacja jest zachodnią koncepcją, w której jaźń jest świadoma w stosunku do świata zewnętrznego. Z drugiej strony samorealizacja jest koncepcją wschodnią, używaną jako koncepcja psychologiczna w świecie zachodnim, zachowująca wiele aspektów duchowych. Według Maslowa tylko 2% osób osiągnęło samorealizację.
