Style gry na amerykańskim pianinie są blisko spokrewnione i często brzmią podobnie. Dwa popularne style to Ragtime i Stride. Style mają aktywną wirtuozerię i stabilną linię bazową. Istnieją jednak wyraźne różnice w cechach obu stylów gry na fortepianie.
Ragtime vs Stride
Główną różnicą między ragtime a schodem jest to, że ragtime ma ścisłą strukturę nutową, podczas gdy stride nie podlega żadnej ścisłej strukturze muzyki pisanej. Ragtime narodził się wcześniej, w latach 1897-1950, podczas gdy krok został opracowany później, w latach 1920-1930.
Ragtime składa się z „szmatów”. Kompozycja jest surowa i inspirowana marszami. Zwykle są zapisywane i odtwarzane pod dyktando. Istnieją cztery główne szczepy i 16 środków zorganizowanych w różnych formach. Często przed pierwszą sztuką jest krótkie wprowadzenie. Ragtime nie pozwala na żadną improwizację i podąża wyłącznie za pisaną muzyką.
Z drugiej strony krok jest otwarty i nie ma ścisłej kompozycji do naśladowania. Pianiści chodu potrafią nadać kompozycji swoją osobowość i nie ograniczają się do konkretnego zapisu nutowego. Nie zabrakło licznych improwizacji i upiększeń.
Tabela porównawcza między Ragtime i Stride
| Parametry porównania | Ragtime | Krok |
| Okres pochodzenia | 1897 do 1950 | 1920 do 1930 |
| Miejsce pochodzenia | Pochodzi ze Środkowego Zachodu i południowych Stanów Zjednoczonych | Pochodzi z miast wschodniego wybrzeża, zwłaszcza z Nowego Jorku |
| Ojciec kultury | Scott Joplin | James P. Johnson |
| Improwizacja | Nie pozwalał na żadne improwizacje ani ozdobniki | Pozwolił na więcej improwizacji i upiększeń |
| Historia | Ragtime został wyblakły i nawoskowany przed rozpoczęciem nagrywania muzyki | Stride został opracowany podczas wczesnej rewolucji w technologii nagrywania |
Co to jest ragtime?
Ragtime to gatunek muzyki o specyficznym stylu fortepianu, który został znaleziony w 1897 roku. Cechą charakterystyczną gatunku muzyki ragtime jest to, że rytm brzmi nierówno. Rodzaj muzyki został skomponowany na fortepian.
Ragtime był używany jako oryginalna muzyka w muzyce tanecznej amerykańskich miast, takich jak Saint Louis czy dzielnica czerwonych latarni w Nowym Orleanie. Czynnikiem wpływającym na muzykę ragtime była muzyka afrykańska. John Philip Souza spopularyzował ragtime, modyfikując muzykę marcową i dodając polirytmy.
Najpopularniejszym kompozytorem muzyki ragtime był Scott Joplin. Najbardziej lubianym dziełem Scotta Joplina jest szmatka Liść Klonowy, która ukazała się w 1899 roku. Stała się wielkim hitem wskrzeszonej muzyki. Ragtime również został na jakiś czas zapomniany, ale później wskrzeszony pod koniec lat 40. XX wieku. Wiele osób uważa ragtime za odpowiedzialny za wpływ na gatunek muzyki jazzowej. Wiara ta jest spowodowana kilkoma jazzmanami, którzy grali ragtime w latach 40. XX wieku.
Rewolucja ragtime nastąpiła w latach pięćdziesiątych, kiedy nowe łachmany były stale komponowane, nagrywane i publikowane. Rewolucja lat pięćdziesiątych przyniosła też zmianę stylu ragtime. Szmaty Scotta Joplina przyniosły przebudzenie w latach 70. do ragtime. To również zdobyło płytę Grammy Award dla gatunku ragtime. Większość ludzi uważa ragtime za amerykański klasyk.
Co to jest krok?
Stride nawiązuje do stylu lub sposobu gry na pianinie jazzowym. Termin krok jest synonimem kroku fortepianu lub kroku Harlemu. Termin krok został zainspirowany ruchem lewej ręki na klawiaturze. Ten styl gry na pianinie był powszechny w miastach Wschodniego Wybrzeża, zwłaszcza w Nowym Jorku w latach 1920-1930.
Stride został opracowany głównie w Nowym Jorku. Ten styl gry na fortepianie jazzowym odnajdywano głównie w muzyce w zwolnionym tempie. Stride można było grać z większą szybkością, gdy gracz osiągnął poziom wiedzy. Ten styl gry na fortepianie wyrósł głównie z muzyków ragtime.
Niektórzy wybitni pianiści stride to Mary Lou Williams, Willie „the Lion” Smith, Luckey Roberts, James P. Johnson, Fats Waller i kilku innych. Ten styl fortepianu aktywnie wykorzystuje szybkie tempa i zakresy pianina. Lewa ręka gra puls czterotaktowy z pojedynczą nutą basową i durową septymą lub dziesiątką w interwale trzeciej i pierwszej miarki oraz stałym akordem drugiej i czwartej miarki.
Kroki fortepianu są bardzo rytmiczne, ponieważ mają naprzemienne węzły i akordy wytwarzane lewą ręką. Pojawia się subtelne napięcie rytmiczne, dość bliskie ustalonemu tempu. „Ojciec kroku” jest określany jako James P Johnson.
Główne różnice między ragtime a Stride
Wniosek
Ragtime i krok w dwóch głównych formach i stylach gry na amerykańskim pianinie. Od początku założenia ragtime był dość surowy pod względem składu, podczas gdy krok był otwarty dla pianistów. Doprowadziło to później do krytycznego przejścia pianistów od ragtime do tradycji jazzowej.
Ragtime istniał jeszcze przed rozpoczęciem nagrywania muzyki. Dlatego ragtime jest również uważany za amerykański klasyk. To było pod koniec ery ragtime, kiedy pianista zyskał rozgłos w przemyśle muzycznym. Po wprowadzeniu kroku widać było przesunięcie pianistów w stronę tej kultury ze względu na swobodę komponowania.
Oba style gry na fortepianie brzmią podobnie, ponieważ mają synkopowany rytm melodyczny i aktywne podstawy. W obu stylach są wybitni gracze. Oba style przyniosły postęp w stylu muzycznym i przemyśle nagraniowym.
