Jeśli korzystasz z Internetu, prawdopodobnie spotkałeś się z terminem HTTP lub HTTPS. Jest to również najczęściej oglądany list, zwłaszcza biorąc pod uwagę miliardy aktualnie aktywnych stron internetowych. Akronim to HTTP lub HyperText Transfer Protocol. Służy to zarówno jako protokół po stronie klienta, jak i serwer, określający sposób wysyłania i struktury wiadomości w Internecie.
HTTP 1.0 a HTTP 1.1
Różnica między HTTP 1.0 i HTTP 1.1 polega na tym, że w celu oznaczenia udanych żądań i zidentyfikowania problemów z transmisją wykorzystano kody stanu HTTP 1.0. Protokół HTTP/1.1 obsługuje transfery porcji, co umożliwia przesyłanie strumieniowe materiałów w porcjach i dostarczanie dodatkowych nagłówków po treści wiadomości.
W 1996 roku protokół HTTP/1.0 został formalnie wprowadzony i uznany. Od tego czasu jego popularność gwałtownie wzrosła. Tylko podstawowe uwierzytelnianie (kontrola odpowiedzi na wyzwanie) jest zapewniane przez HTTPv1.0; kluczowym problemem związanym z tą techniką jest to, że nazwy użytkowników i hasła nie są szyfrowane, co czyni je podatnymi na szpiegowanie i bez ograniczeń czasowych. Było tylko 16 kodów statusu.
HTTP 1.1 zapewnia również trwałe połączenia, co oznacza, że wiele odpowiedzi i żądań może być wysyłanych przez to samo połączenie HTTP. Metoda OPTIONS jest nowością w HTTP/1.1. Ta technika może być z łatwością wykorzystana przez klienta HTTP do wykrycia możliwości serwera HTTP. Jest używany głównie w aplikacjach internetowych do udostępniania zasobów między źródłami.
Tabela porównawcza między HTTP 1.0 i HTTP 1.1
| Parametry porównania | HTTP 1.0 | HTTP 1.1 |
| Kod statusu | Istnieje 16 kodów stanu, które można zdefiniować; jednak wyskakujące okienka błędów nie są wystarczająco precyzyjne. | Raportowanie błędów jest szybsze i wydajniejsze dzięki możliwości określenia 24 kodów stanu. |
| Mechanizm uwierzytelniania | Ponieważ hasła i nazwy użytkowników są również wysyłane w postaci zwykłego tekstu lub zakodowane w base64, podstawowy mechanizm uwierzytelniania jest niezabezpieczony. | Ponieważ wykorzystuje uwierzytelnianie szyfrowane i uwierzytelnianie NTLM, jest stosunkowo bezpieczny. |
| Buforowanie | Nagłówek If-Modified-Since służy do wspomagania buforowania. | Używa dodatkowych nagłówków, takich jak kontrola pamięci podręcznej. |
| Optymalizacja wydajności | Obsługuje buforowanie, aby szybciej wyświetlać więcej stron. | Wiele optymalizacji jest wykorzystywanych jako obejście wymagania „sześciu połączeń na hosta”, w tym dzielenia, łączenia, tworzenia wierszy i fragmentów domeny. |
| Kluczowe cechy | Dla każdego połączenia TCP jest tylko jedno żądanie i odpowiedź. | Umożliwia ponowne wykorzystanie połączenia, co oznacza, że dla każdego połączenia TCP można wysłać i odebrać wiele żądań i odpowiedzi. |
Co to jest HTTP 1.0?
Tylko podstawowe uwierzytelnianie (kontrola odpowiedzi na wyzwanie) jest zapewniane przez HTTPv1.0; kluczowym problemem związanym z tą techniką jest to, że nazwy użytkowników i hasła nie są szyfrowane, co czyni je podatnymi na szpiegowanie i nie ma ograniczeń czasowych. wszelkie informacje uzyskane w wyniku szpiegowania mogą być wykorzystywane przez długi czas po ich pozyskaniu. Klient powinien obliczyć sumę kontrolną hasła, nazwy użytkownika, wartości jednorazowej, w tym typu żądania HTTP i żądanego identyfikatora URI, aby uzyskać prawidłową odpowiedź.
Ponieważ protokół HTTP1.0 miał wykorzystywać nowe połączenie TCP dla każdego żądania, każde odwołanie musiało pokryć koszty ustanowienia nowego połączenia TCP. Ponieważ większość transakcji internetowych trwa krótko i rzadko wykracza poza etap powolnego startu, nie wykorzystują one optymalnie dostępnej przepustowości. Chociaż niektóre implementacje w wersji 1.0 wykorzystywały nagłówek „keep-alive”, aby żądać utrzymywania łącza, nie działało to dobrze z pośrednim proxy.
Serwer musi nadal dostarczać odpowiedzi w tej samej kolejności, co pasujące żądanie dla danego połączenia. Klient nie musi czekać na odpowiedź na swoje poprzednie żądanie przed przesłaniem kolejnego przez to samo połączenie (pipelining). Zmniejsza opóźnienia w obie strony sieci, jednocześnie optymalizując możliwości protokołu TCP.
Co to jest HTTP 1.1?
Wprowadzając stałe połączenia i rurociągi rozwiązuje ten problem. Protokół HTTP/1.1 oznacza, że połączenie TCP powinno być utrzymywane jako aktywne, chyba że zostanie wyraźnie zażądane rozłączenie podczas korzystania z trwałych połączeń. Pozwala klientowi na składanie wielu odwołań za pośrednictwem tego samego połączenia bez konieczności oczekiwania na odpowiedź na każde z nich, co znacznie zwiększa wydajność HTTP/1.1 w porównaniu z
Niestety, ta technika optymalizacji ma nieodłączne wąskie gardło. Ponieważ kilka pakietów danych po prostu nie może się minąć po drodze. zdarzają się sytuacje, w których żądanie z przodu kolejki nie może uzyskać wymaganego zasobu, co powoduje zablokowanie wszystkich żądań znajdujących się za nim.
Jest to znane jako blokowanie nagłówka linii HOL i jest głównym problemem, jeśli chodzi o poprawę wydajności połączenia HTTP/1.1. Oddzielne, równoległe połączenia TCP mogą rozwiązać problem, jednak liczba jednoczesnych połączeń TCP między klientem a serwerem jest ograniczona, a każde nowe połączenie zużywa dużo zasobów.
Kontrola przepływu w HTTP/1.1 opiera się na TCP. Po ustanowieniu protokołu TCP zarówno serwer, jak i klient używają domyślnych ustawień systemowych do określania rozmiarów buforów. Jeśli bufor odbiornika jest częściowo zapełniony, poinformuje nadawcę o oknie odbioru odbiornika lub ilości wolnego miejsca w jego buforze.
Główne różnice między HTTP 1.0 i HTTP 1.1
Wniosek
Od momentu powstania w 1989 r. protokół HTTP lub Hypertext Transfer Protocol był standardem przesyłania danych w Internecie. Od czasu pierwszego wydania w 1997 roku wprowadzono tylko kilka modyfikacji protokołu HTTP/1.1. Jednak w 2015 roku wprowadzono protokół
zawierał wiele sposobów na zmniejszenie opóźnień, od tego czasu popularność HTTP/1.1 zyskała na popularności, a niektóre przybliżone szacunki mówią, że obecnie obsługuje go około jedna trzecia wszystkich witryn w Internecie. Zrozumienie różnic technologicznych między HTTP/1.1 i HTTP/2 może pomóc twórcom stron internetowych w dokonywaniu świadomych i skutecznych osądów dotyczących pojawiających się najlepszych praktyk w tym zmieniającym się świecie.
