Internet stał się dla nas niezbędnym narzędziem, tym bardziej wraz z pojawieniem się sieci WWW (www). Strony internetowe wyświetlane w sieci WWW są napisane w języku znaczników, który umożliwia przeglądarce internetowej komputera rozszyfrowanie sposobu wyświetlania strony. HTML i XML to dwa najpopularniejsze języki znaczników.
HTML a XML
Różnica między HTML i XML polega na tym, że podczas gdy ten pierwszy służy do tworzenia i rozwijania struktury strony internetowej, ten drugi pomaga w udostępnianiu danych na wielu platformach iz innymi programami.
HTML lub Hypertext Markup Language został opracowany przez informatyka Tima Berners-Lee w 1991 roku. Jest to podstawowy język znaczników, który pomaga w tworzeniu zarówno stron internetowych, jak i aplikacji. HTML używa stałych znaczników kontrolnych do projektowania stron internetowych, co ułatwia korzystanie z niego osobom bez doświadczenia w programowaniu lub do publikowania tanich informacji. Jest to również prostota HTML, która jest ograniczona w swoim podejściu, torując w ten sposób drogę dla XML.
XML lub Extensible Markup Language został opracowany przez konsorcjum World Wide Web Consortium (W3C) w 1998 roku do przechowywania i wymiany danych między organizacjami i systemami. Został zaprojektowany w sposób, który sprawia, że jest czytelny zarówno dla ludzi, jak i komputerów. Ponieważ zawiera elementy Standard Generalized Markup Language (SGML) i HTML, XML jest kompatybilny z wieloma przeglądarkami i może formatować dane, generując w ten sposób szybsze i bardziej niezawodne wyniki wyszukiwania w sieci WWW.
Tabela porównawcza między HTML i XML
| Parametry porównania | HTML | XML |
| Skrót od | Hipertekstowy język znaczników | Rozszerzalny język znaczników |
| Oznaczający | Jest to język znaczników używany do tworzenia stron internetowych i aplikacji internetowych | Jest to język znaczników, który umożliwia wymianę danych lub informacji między platformami i programami |
| Zamiar | Pomaga w projektowaniu struktury stron internetowych do prezentacji danych | Pomaga w udostępnianiu danych między platformami |
| Typ języka | Wielkość liter nie jest wrażliwa | Wielkość liter ma znaczenie |
| Tagi | HTML ma predefiniowane tagi. Wszystkie tagi nie muszą mieć tagu zamykającego | Programista może dostosować własne tagi, ale obowiązkowe jest, aby wszystkie użyte tagi były zamknięte |
Co to jest HTML?
HTML to język znaczników opisany w Standard Generalized Markup Language (SGML), ale nie jest tak złożony jak SGML.
Język znaczników w HTML wykorzystuje znaczniki, które projektują stronę internetową i opisują prezentację danych na stronie. Te znaczniki w HTML są predefiniowane i mają ograniczoną liczbę. Tagi występują w parach, co oznacza, że jeśli tag został użyty na początku, tag musi być również użyty na końcu, jednak w HTML niektóre tagi nie muszą mieć tagu zamykającego. Ponadto w tagach HTML nie jest rozróżniana wielkość liter, co oznacza, że jest to to samo co lub.
Strona internetowa utworzona za pomocą HTML składa się z nagłówka i treści, które są zawarte w znacznikach. Wybór odpowiedniego nagłówka ma ogromne znaczenie, ponieważ jest to pierwsza rzecz, która pojawia się po wyszukiwaniu w Internecie.
HTML obsługuje również trzy rodzaje list — listy nienumerowane lub nieuporządkowane, listy numerowane lub uporządkowane oraz listy opisowe. Używając znaczników specyficznych dla listy nienumerowanej lub numerowanej, generowany tekst jest odpowiednio albo w formie wypunktowań, albo numerowany. Lista opisowa używana z określonym znacznikiem może zawierać wiele informacji opisowych. Unikalną cechą HTML jest to, że może łączyć regiony tekstu lub obrazów z kotwicą w tym samym dokumencie lub w dokumencie zewnętrznym. Te połączone regiony są podświetlane przez przeglądarkę, aby przyciągnąć uwagę czytelników podczas czytania dokumentu.
Co to jest XML?
Język znaczników HTML nie był wystarczająco wyposażony, aby ułatwić udostępnianie danych; dlatego opracowano XML, aby zapewnić wymianę informacji między programami i platformami.
W przeciwieństwie do HTML, programiści mogą tworzyć nowe znaczniki, dzięki czemu mogą lepiej opisywać informacje w dokumencie tekstowym, dzięki czemu XML zapewnia szybsze, ustrukturyzowane i dokładniejsze wyniki wyszukiwania w sieci.
W tagach XML rozróżniana jest wielkość liter, dlatego to nie to samo co lub.
Jeśli są używane, tagi muszą być zamknięte w XML.
Ponadto, aby stworzyć język lub elementy w XML, należy przestrzegać zbioru reguł zdefiniowanych w XML. W przypadku, gdy programista popełni błąd podczas wprowadzania składni, gramatyki lub znaków interpunkcyjnych, kod nie zostanie przeanalizowany.
Dokument XML składa się z prologu i treści. Prolog zawiera metadane administracyjne, deklarację typu dokumentu oraz komentarze. Treść w XML może zostać podzielona na strukturę i zawartość.
Główne różnice między HTML a XML
- HTML służy do projektowania strony internetowej i strukturyzowania zawartych w niej informacji. Natomiast XML został wprowadzony w celu zapewnienia, że dane lub informacje mogą być udostępniane między programami i platformami.
- Głównym celem HTML jest prezentacja danych, natomiast XML koncentruje się na danych, co daje programiście swobodę prezentowania danych w pożądany przez niego sposób.
- HTML zapewnia zestaw predefiniowanych tagów, ale programista może tworzyć niestandardowe tagi w XML zgodnie z podanymi regułami.
- Podczas gdy w HTML błędy minutowe nie stanowią problemu, w XML, jeśli występują błędy w kodzie, nie można ich przeanalizować.
- W HTML białe znaki są automatycznie usuwane z tekstu podczas wyświetlania, dlatego białe znaki tutaj mogą być ignorowane. Z drugiej strony XML bierze pod uwagę każdy znak, dzięki czemu spacje mogą być używane tylko do określonych celów.
Wniosek
HTML i XML to języki znaczników, ale ten pierwszy służy do tworzenia stron internetowych, podczas gdy ten drugi jest bardziej wydajnym językiem znaczników, który sprawia, że wyniki wyszukiwania w sieci są dokładniejsze, a także umożliwia udostępnianie danych między różnymi systemami o różnym sprzęcie i bezproblemowa konfiguracja oprogramowania, ponieważ XML jest niezależny od oprogramowania i sprzętu. Rozwój XML zapewnił, że proces przenoszenia danych z istniejącego systemu do nowego systemu przebiega płynnie, nie powodując utraty danych. XML naprawił kilka luk w HTML, ale HTML również ewoluuje, aby sprostać potrzebom chwili.
Bibliografia
- https://en.cnki.com.cn/Article_en/CJFDTotal-XXJK200518021.htm
- http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.984.5328&rep=rep1&type=pdf
