Protokół komunikacyjny jest ogólnie systemem reguł, który umożliwia jednostkom systemu komunikacyjnego transmisję informacji. Protokół definiuje synchronizację komunikacji, zasady i składnię. Protokoły mogą być implementowane przez oprogramowanie, sprzęt lub ich kombinację.
HDLC i SDLC to dwa protokoły, które zapewniają połączenie typu punkt-wielopunkt między komputerami. Oba są protokołami komunikacyjnymi używanymi w warstwie łącza danych sieci komputerowych. Mimo to istnieje kilka różnic między HDLC i SDLC.
HDLC a SDLC
Główną różnicą między HDL C i SDLC są tryby transferu. HDLC obsługuje trzy tryby przesyłania z NRM, gdzie SDLC obsługuje tylko jeden tryb przesyłania, a mianowicie NRM. HDLC zostało opracowane przez ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna), natomiast SDLC zostało opracowane przez IBM (International Business Machines Corporation).
Skrótem dla kontroli łącza danych wysokiego poziomu jest HDLC. Został opracowany przez ISO lub po prostu międzynarodową organizację normalizacyjną. Zapewnia zarówno usługę bezpołączeniową, jak i zorientowaną na połączenie. Obecnie służy wyłącznie do łączenia jednego urządzenia z drugim za pomocą ABM (Asynchronous Balanced Mode).
Skrót od cyklu rozwoju systemów to SDLC. Jest to proces wdrażania, testowania, tworzenia i planowania systemu informatycznego. Jest to koncepcja mająca zastosowanie do szeregu konfiguracji oprogramowania i sprzętu. Jako system może składać się tylko z oprogramowania, sprzętu lub ich kombinacji.
Tabela porównawcza między HDLC i SDLC
| Parametry porównania | HDLC | SDLC |
|---|---|---|
| Interpretacja | Jest to grupa reguł lub protokołów do przesyłania danych między punktami sieci. | Odnosi się do metodologii, w której proces tworzenia wysokiej jakości oprogramowania jest jasno określony. |
| Deweloper | ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) | IBM (International Business Machines Corporation) |
| Rozwinięty | W 2002 | W 1975 roku |
| Standard | ISO/IEC 13239 | ISO/IEC 12207 |
| Rozmiary pakietów | Wielokrotności oktetów bitowych | 8, 16, 32 i tak dalej”. |
Co to jest HDLC?
HDLC lub kontrola łącza danych wysokiego poziomu to ogólnie grupa reguł lub protokołów do transmisji danych między punktami sieci. Jest to zorientowany bitowo protokół warstwy asynchronicznego łącza danych. Został stworzony przez międzynarodową organizację normalizacyjną lub ISO.
Dane w HDLC są zorganizowane w jednostkę lub ramkę i przez sieć wysyłane do miejsca docelowego, które pomyślnie weryfikuje ich przybycie. Zarządza również tempem lub przepływem, z jakim wysyłane są dane. W protokołach IP lub Internet najczęściej używany jest HDLC.
HDLC jest oparty na protokole SDLC firmy IBM. Wykorzystanie HDLC w przemyśle sieciowym ma na celu wyprowadzenie wielu innych standardów, które są używane dzisiaj. Jest to również podstawa mechanizmu ramkowania, który wykorzystuje PPP na liniach synchronicznych, które służą do łączenia łączy internetowych WAN z wieloma serwerami.
Podczas wysyłania ramek HDLC, sekwencją kontroli ramki jest 32-bitowy CRC-32 lub 16-bitowy CRC-C CITT przesyłany przez informacje. Ramki HDLC zapewniają odbiornikom wykorzystanie algorytmów do wykrywania błędów, które mogą powstać podczas transmisji. Jako standardowy protokół jest zwykle używany przez kilku producentów sprzętu
Co to jest SDLC?
SDLC lub cykl życia oprogramowania to struktura powszechnie stosowana w zarządzaniu projektami. Opisuje zadania i etapy wdrażania instrukcji oraz każdy krok pisania i przetwarzania danych na komputerach w celu wykonania określonych zadań.
Ważnym celem jest wydajne i szybkie wytwarzanie wysokiej jakości oprogramowania w krokach lub seriach faz. Liczba kroków w tym protokole będzie się różnić w zależności od oprogramowania celów biznesowych i produktów biznesowych. Na przykład oprogramowanie na poziomie podstawowym jest projektowane, rozwijane, testowane i wydawane.
Jeśli chodzi o wydawanie, dopóki oprogramowanie nie zostanie przerwane, jest ono utrzymywane. Generalnie są kroki od piątej do siódmej – chociaż są szanse na więcej. Popularne modele SDLC to RAD, JAD, model prototypowy, model spiralny, model V, synchronizacja i stabilizacja modelu.
Podczas tworzenia oprogramowania do wyboru jest mnóstwo modeli oprogramowania SDLC. Wiele modeli można łączyć, tworząc metodologię hybrydową. Dla danej aplikacji, niezależnie od rodzaju modelu SDLC, dokumentacja jest kluczowa i generalnie jest wykonywana równolegle z procesem rozwoju.
Główne różnice między HDLC a SDLC
Wniosek
Można stwierdzić, że zarówno HDLC, jak i SDLC są protokołem komunikacyjnym zapewniającym połączenie typu punkt-wielopunkt między komputerami. Oba są używane w warstwie łącza danych sieci komputerowych. Skrótem do kontroli łącza danych wysokiego poziomu jest HDLC, a skrótem od cyklu życia systemu jest SDLC.
Jeśli chodzi o tryby przesyłania, HDLC obsługuje trzy tryby przesyłania z NRM. Z drugiej strony SDLC obsługuje tylko jeden tryb przesyłania, a mianowicie NRM. Rozmiary pakietów dla HDLC to wielokrotności oktetów bitowych. Ale 8, 16, 32 i tak dalej to rozmiary pakietów SDLC. Ponieważ HDLC jest standardowym protokołem, jest zwykle używany przez kilku producentów sprzętu, podczas gdy SDLC jest używany tylko w niektórych urządzeniach IBM.
