‘Shall’ i ‘will’ w gramatyce angielskiej to czasowniki modalne, podzbiór czasowników pomocniczych. Służą do wyrażania modalności. Różnią się od innych czasowników wadliwością i neutralizacją. Ich głównym zastosowaniem jest wyrażenie propozycji przyszłości, zwykle nazywanej „czasem przyszłym” w elementarnej angielszczyźnie.
Shall vs Will w gramatyce angielskiej
Różnica między will i will w gramatyce angielskiej polega na tym, że co do zasady „shall” jest ściśle używane do składania oferty lub przedstawiania sugestii w trybie rozkazującym w formie pytania, podczas gdy „will” jest używane w przypadku zdań twierdzących lub przeczących, zwykle wyrażanie prośby. We współczesnym angielskim wola zastąpiła prawie wszystkie użycia słowa powinno.
Historycznie rzecz biorąc, recepta językowa sugerowała, że powinno być używane do ukazania przyszłości tylko wtedy, gdy zaimek występuje w pierwszej osobie. Logistyka stojąca za tym polegała na tym, że powinno być używane do wyrażenia nieuchronności lub pewności działania. A taką pewność działania można zapewnić tylko wtedy, gdy zaimek mówi sam o sobie.
Chociaż testament był powszechnie przepisywany do używania z zaimkami drugiej lub trzeciej osoby, nie ma takich ograniczeń. Wola zawsze była używana nie tylko do wyrażania przyszłości, ale także do wyrażania pragnienia, zgody lub konstrukcji negatywnych, czego wymaga formacja zdaniowa. Można to dokładniej wyjaśnić za pomocą następującego przykładu:
Odwiedzę Ani w przyszłym tygodniu. Ugotuje moje ulubione jedzenie.
Tabela porównawcza między Shall i Will w gramatyce angielskiej
| Parametry porównania | Będzie w gramatyce angielskiej | Czy w gramatyce angielskiej |
| Tradycyjne angielskie użycie | Tradycyjnie powinno być używane tylko z zaimkami pierwszej osoby. | Tradycyjnie wola używa się z zaimkami drugiej i trzeciej osoby. |
| Ton znaczenia | Użycie w zdaniu będzie wyrażało nieuchronność lub pewność działania w przyszłości. | Wola jest używana do wyrażania pragnienia, zgody, afirmacji lub negacji, w zależności od niejasności w zdaniu. |
| Przejrzystość w użyciu | Według współczesnych anglojęzycznych użytkowników, jego użycie jest niejednoznaczne. | Do tej pory nie pojawiła się taka niejasność dotycząca jego użycia. |
| Współczesne użycie języka angielskiego | Ze względu na jego częste nadużycia, współczesnym pisarzom, zarówno amerykańskim, jak i brytyjskim, zaleca się w ogóle nie używać tego słowa. | W dzisiejszym angielskim wola przejmuje użycie słowa powinno. |
| Wyjątek od powszechnego użytku | Tylko przy wyrażeniu nakazu lub determinacji, używa się po wszystkim oprócz „ja” i „my”. | Tylko przy wyrażeniu nakazu lub determinacji, po „ja” i „my” używa się woli. |
Co oznacza gramatyka angielska?
Etymologicznie słowo powinno pochodzi od staroangielskiego słowa sceal, używanego jedynie do wyrażenia przyszłości. Ale dzisiaj jest używany do wyrażania pewności lub oczekiwań w pierwszej osobie. Służy również do wyrażania intencji, zobowiązań lub rozkazów dla drugiej i trzeciej osoby. Jego użycie jest następujące:
Przykład – wykonam swoją pracę.
Będziemy zobowiązani przy naszym wyborze.
Przykład- Do kogo mam wysłać ten list?
Pomożemy ci?
Mogę Ci pomóc?
Przykład – niedługo pójdę na trekking.
Odwiedzimy Kedarnath.
Zwrócą nam pieniądze.
Przykład- mam ci oprowadzić?
Czy uznamy Cię za dostępnego?
Przykład- Porozmawiamy?
Czy mam to kontynuować?
Przykład – Pan Ganguly weźmie udział w mediacji na wezwanie sądu.
Podatki będą płacone zgodnie z nowymi wytycznymi wydanymi przez RBI.
Czasami będzie można również zastąpić czasownikiem modalnym „musi”, takim jak:
Muszą nam zwrócić pieniądze.
Co to jest w gramatyce angielskiej?
Czasownik modalny „will” wywodzi się od słowa „willan” ze staroangielskiego, oznaczającego chcieć lub życzyć sobie czegoś. Jednak dzisiaj ma szerokie zastosowanie. Oprócz wyrażania wydarzeń przyszłych, wyraża pragnienie, zgodę, intencję, zdolność, przyzwyczajenie, może też tworzyć konstrukcje negatywne. Ponadto wola jest używana do wyrażania rozkazu i determinacji po zaimkach pierwszej osoby, tj. „ja” i „my”. Jego zróżnicowane zastosowanie jest następujące:
Przykład- będą nas pozwać.
Pozwiemy cię za twój chciwy czyn.
Wróci jutro autobusem.
Przykład- kupię samochód moich marzeń.
Zlecenie złożymy na czas.
Wynagrodzimy powstałe niedogodności.
Przykład- Czy możesz podać mi wodę?
Pomożesz mi z zadaniem?
Zamkniesz za sobą drzwi?
Przykład- Uczniowie wykonają zadanie na czas.
Czy pozwolisz mi żyć w pokoju?
Czy się zamknie?
Przykład- On to zepsuje.
Sprosta oczekiwaniom swojej rodziny.
Główne różnice między Shall a Will w gramatyce angielskiej
Wniosek
„Shall” i „will” to czasowniki modalne, które wyrażają przyszłe wydarzenia. Choć rzadko spotykane w tradycyjnym angielskim, we współczesnym angielskim są bardzo często używane zamiennie. Jednak nie są synonimami. Tradycyjny angielski określa zasady ich używania, ale we współczesnym angielskim jedyną stosowaną zasadą jest zasada wygody.
„Will” i „shall”, oba są używane w zdaniu, gdy jest przyćmione i zapewnia odpowiedni ton zdania. Z jednej strony wyraża pewność i ton rozkazujący, z drugiej zaś wyraża grzeczność. Podobnie w niektórych zdaniach wyraża pragnienie lub życzenie, podczas gdy w innych zdaniach ma również ton rozkazujący. Dlatego ich użycie zależy wyłącznie od mówcy.
