W dziedzinie informatyki mamy ocean języków programowania, które można wykorzystać do różnych celów. Kilka z tych języków programowania to Java, C++, Python, Perl, PHP i wiele innych. Istnieje wiele różnic w niuansach, czytelności i przeznaczeniu tych języków. Perl i Python to dwa zupełnie różne języki, używane w zupełnie innych dziedzinach pracy.
Perl kontra Python
Różnica między Perlem a Pythonem polega na tym, że opierają się na kompletnych pomysłach, Perl jest bardziej rozbudowany i skomplikowany, jest pochodną języków takich jak skrypty C i Shell, stąd jego czytelność podobnie opiera się na średnikach, nawiasach klamrowych i wcięciach. Z drugiej strony, od samego początku Pythona jest bardzo prostym i wyraźnym językiem programowania, czytelność Pythona zależy tylko od wcięć.
Perl to rodzina pary języków wysokiego poziomu, która ma charakter interpretowany. Jest to dynamiczny język programowania używany do kodowania ogólnego przeznaczenia. Nazwa Perl odnosi się do języka kodowania „Perl 5”, była również używana w odniesieniu do „Perl 6”, zanim została zmieniona na Raku. Język Perl jest pochodną C++ i skryptów powłoki, więc jest łatwiejszy w użyciu dla ludzi, zwłaszcza tych, którzy są przyzwyczajeni do C i C++. Jest powszechnie używany w aplikacjach, takich jak projekty sieciowe i GUI.
Python jest również językiem wysokiego poziomu, podobnie jak Perl. Różnica polega jednak na tym, że filozofia projektowania opiera się na czytelności kodu. W ten sposób język ten wyłamuje się z normy dużej konstrukcji kodów, które często mogą być mylące i frustrujące w czytaniu. Podejście Pythona do tego polegało na podzieleniu kodu na mniejsze kawałki za pomocą prostej składni i podzieleniu programu na podstawie wcięć, aby utworzyć odpowiednią hierarchię poleceń.
Tabela porównawcza między Perlem a Pythonem
| Parametry porównania | Perl | Pyton |
| Spacje | Perl nie dba o białe znaki, ponieważ jego składnia nie zależy od białych znaków. | Python używa białych znaków do radzenia sobie ze składnią, więc każde niewłaściwe użycie właściwych białych znaków spowoduje błąd składni. |
| Zamiar | Jest to język programowania ogólnego przeznaczenia, najczęściej używany do generowania raportów i skanowania plików. | Jest to język programowania ogólnego przeznaczenia, używany do programowania obiektowego i projektowania struktur danych. |
| Rozszerzenie pliku | Skrypty Perla używają rozszerzenia pliku.pl. | Skrypty Pythona używają rozszerzenia pliku.py. |
| Blok instrukcji | Perl używa nawiasów klamrowych do definiowania bloków instrukcji i dzielenia ich na logiczne bloki. | Python używa wcięć do definiowania bloków instrukcji i poprawnego ich definiowania. |
| Koniec oświadczenia | Na końcu każdej instrukcji w Perlu potrzebny jest średnik. | Kończenie oświadczenia średnikiem nie jest konieczne. |
Co to jest Perl?
Perl to grupa dwóch języków programowania wysokiego poziomu, używanych do kodowania ogólnego przeznaczenia. Jest to interpretowany i dynamiczny język programowania. Ma dość solidny system składni, który nie jest zbyt czytelny i estetyczny, dzięki temu charakterowi języka zyskał tytuł taśmy klejącej, która spaja internet. Został wydany jako alternatywa dla złożonych skryptów powłoki, dzięki czemu jest podobny do skryptów powłoki i języka C.
Perl został opracowany przez Larry'ego Walla w 1987 roku dla języka skryptowego Unix, aby ułatwić przetwarzanie raportów. Jest to bardzo pochodna od języków takich jak skrypty C i Shell. Pod koniec lat 90. zyskał popularność jako narzędzie do tworzenia skryptów CGI ze względu na swoje możliwości wyrażeń regularnych i analizy ciągów. Jako język programowania, Perl jest bardzo ekspresyjny, a dany algorytm może być krótki i wysoce kompresowalny. Jest dostępny na większości platform, czy to Windows, czy Linux, jest licencjonowany na podstawie Powszechnej Licencji Publicznej GNU. Zostało to opracowane za pomocą C. Perl jest proceduralny, co oznacza, że każda zmienna, wyrażenie, instrukcja przypisania i bloki oddzielone nawiasami klamrowymi są wszystkie indywidualnie wywoływane proceduralnie podczas wywoływania programu.
Co to jest Python?
Python to kolejny język programowania ogólnego przeznaczenia wysokiego poziomu, ale to, co czyni go wyjątkowym, to jego filozofia projektowania. Filozofię stojącą za jego projektem podkreśla czytelność kodu. Udało się to osiągnąć dzięki zastosowaniu znacznego wcięcia. Obsługuje programowanie wieloparadygmatyczne, takie jak programowanie strukturalne, obiektowe i funkcjonalne. Python sprawdza program pod kątem bezpieczeństwa typów w czasie wykonywania, a także zbiera śmieci.
Python jest językiem bardzo czytelnym, dlatego jego formatowanie jest estetyczne. Aby zwiększyć czytelność języka, często angielskie słowa kluczowe, w których inne języki używają interpunkcji. W przeciwieństwie do większości innych języków programowania nie używa żadnych nawiasów klamrowych do rozgraniczenia bloków instrukcji. Jego składnia jest bardzo wyjątkowa w porównaniu ze starszymi językami, takimi jak C i Pascal. Do wcięć Python używa spacji zamiast nawiasów klamrowych lub słów kluczowych, w przeciwieństwie do wielu innych języków programowania.
Python został stworzony w Centrum Wiskunde & Infomatica przez Guido Van Rossum w Holandii. Został opracowany jako następca języka programowania ABC. Jego wdrażanie rozpoczęło się w grudniu 1989 roku. Został zaprojektowany tak, aby był wysoce rozszerzalny, a nie miał wszystkich jego funkcjonalności wbudowanych do jego rdzenia. Wiele jego funkcji sprawia, że jest to bardzo przystępny język programowania i można go dość łatwo nauczyć się w porównaniu z C lub Javą, co wymaga znacznej ilości czasu, aby nauczyć się poprawnie używać.
Główne różnice między Perlem a Pythonem
Wniosek
Programowanie stało się bardzo ważną częścią codziennych badań, ponieważ może nam pomóc w codziennym życiu. Perl i Python to dwa języki programowania, które różnią się od siebie na podstawie implementacji ich funkcji i systemów, z których każdy na różne sposoby pomaga ludziom z różnych dziedzin.
Perl został stworzony przez Larry'ego Walla w 1987 roku jako język skryptowy Unix, aby ułatwić proces przetwarzania raportów. Opiera się to na językach takich jak skrypty C i Shell. Ze względu na funkcje wyrażeń regularnych i analizowania ciągów stało się popularne jako narzędzie skryptowe CGI pod koniec lat 90. XX wieku.
Guido Van Rossum stworzył Pythona w Centrum Wiskunde & Infomatica w Holandii. Został stworzony jako zamiennik języka programowania ABC. Wszedł w życie w grudniu 1989 roku. Zamiast mieć wszystkie funkcje wbudowane w jego rdzeń, został zaprojektowany tak, aby można go było w dużym stopniu rozszerzać.
