W swobodnej rozmowie słowa są często rzucane, dopóki nie stracą swojego dokładnego znaczenia, a następnie mają znaczenie alternatywne. Dzieje się tak częściej, gdy rzeczywiste znaczenie słów jest nieco ezoteryczne. Bardzo trudno jest przywrócić pierwotne znaczenie i nowo opracowanym pojęciom ich oryginalne wyrafinowanie, gdy zostały one powszechnie zaakceptowane i są wykorzystywane w kulturze popularnej. Ironia i paradoks są tego przykładami.
Ironia kontra paradoks
Różnica między ironią a paradoksem polega na tym, że ironia odnosi się do rzeczywistych sytuacji lub prawdziwych rozmów, w których pierwotne znaczenie jest inne lub nie pasuje do zamierzonego znaczenia. Paradoks odnosi się do przypadków, w których wypowiedź kwestionuje lub odrzuca intuicję, ponieważ wydaje się stwarzać bezkompromisowe przeciwwskazania.
Ironia odnosi się do rzeczywistych sytuacji lub rzeczywistych rozmów, w których pierwotne znaczenie jest inne lub niezgodne z zamierzonym znaczeniem. Ironia polega na tym, że czyn lub mowa jest całkowitym przeciwieństwem tego, czego oczekuje się od nich. Zadaniem ironii jest nadanie efektu wyrazistego lub humorystycznego.
Paradoks to stwierdzenie, które jest sprzeczne ze swoim rzeczywistym znaczeniem i zawiera trochę prawdy. Można powiedzieć, że paradoks to absurdalne lub sprzeczne zdanie, które po zbadaniu mowy może zostać uznane za prawdziwe lub nie. Paradoks jest ściśle związany z oksymoronem. Oba wydają się przeciwwskazane, ale prawdziwe.
Tabela porównawcza ironii i paradoksu
| Parametry porównania | Ironia | Paradoks |
| Oznaczający | Ironia polega na tym, że rzeczywiste znaczenie słów różni się od zamierzonego. | Paradoksem jest sytuacja, w której rzeczywiste znaczenie słów jest sprzeczne z zamierzonym znaczeniem. |
| Rodzaje | Trzy rodzaje. | Dwa typy. |
| Różnicowanie | Ironia werbalna, ironia dramatyczna i ironia sytuacyjna. | Paradoks logiczny i paradoks literacki. |
| Sprawozdania | Może to być pojedyncze stwierdzenie. | Jest zwykle jednym oświadczeniem. |
| Przykłady | Mówiąc: „Dzisiaj jest ciepło w chłodny dzień. Spalenie remizy strażackiej. | Mniej znaczy więcej. Bądź okrutny, by być miłym. |
Czym jest ironia?
Ironia odnosi się do rzeczywistych sytuacji lub rzeczywistych rozmów, w których pierwotne znaczenie jest inne lub niezgodne z zamierzonym znaczeniem. Popularność zyskała po wydaniu jednej z piosenek Alanis Morisette „Ironic”, która sprawiła, że ironia przeniosła się do dzisiejszej kultury popularnej. Piosenka opisywała tragiczne sytuacje, czasami używając sytuacyjnej ironii, na przykład człowieka, który boi się latać, który w końcu wsiada do samolotu i rozbija się. Ironia polega na tym, że czyn lub mowa jest całkowitym przeciwieństwem tego, czego oczekuje się od nich.
Ironia ma trzy typy: ironia werbalna, ironia dramatyczna i ironia sytuacyjna. Ironia werbalna to ta, która pojawia się, gdy mówca powiedział jedno, ale sugeruje coś innego, tj. ma na myśli coś więcej lub czuje się inaczej. Ironia nazywa się sarkazmem, jeśli intencją jest ośmieszenie kogoś. Inną formą ironii werbalnej jest ironia sokratejska, w której osoba ignoruje osobę mówiącą lub inne sytuacje, aby przekazać wiadomość, z którą nie jest warta dyskutowania.
Ironia dramatyczna pojawia się, gdy publiczność lub słuchacz ma znacznie więcej wiedzy niż mówca lub wyświetlane informacje. Kiedy czyny człowieka mają inne znaczenie w odniesieniu do publiczności tworzącej atmosferę pełną napięcia, nazywa się to ironią tragiczną w przypadku tragedii. Klasycznym tego przykładem jest Romeo i Julia Szekspira. W utworze widzowie wiedzą, że obaj bohaterowie żyją, ale bohaterowie nie wiedzą tego o sobie nawzajem, obaj w końcu piją truciznę.
Ironia sytuacyjna polega na tym, że dana osoba wykonuje określone działanie, mając coś na myśli, ale działania przedstawiają całkowite przeciwieństwo tego, co myśli dana osoba. Stało się tak, gdy wykonywana akcja przedstawia inne znaczenie niż to, co w rzeczywistości ma przedstawiać. Jednym z typowych przykładów ironii sytuacyjnej jest sytuacja, gdy pali się remiza strażacka lub gdy kucharz sprawdza ostrość noża i sam się skaleczy.
Czym jest paradoks?
Paradoks to stwierdzenie, które jest sprzeczne ze swoim rzeczywistym znaczeniem i zawiera trochę prawdy. Paradox zyskał popularność po operze komicznej The Pirates of Penzance „A Most Ingenious Paradox”, napisanej przez Gilberta i Sullivana. Paradoks jest ściśle związany z oksymoronem. Oba wydają się przeciwwskazane. Są przeciwwskazane, ale z natury nadal są prawdziwe.
Istnieją dwa rodzaje paradoksu: paradoks logiczny i paradoks literacki. Paradoks logiczny to przeciwwskazanie, które sprzeciwia się logice i wydaje się nierozsądne. Nie są to możliwe w prawdziwym świecie. Kilka logicznych paradoksów zostało obmyślonych przez słynnego greckiego filozofa Zenona z Elei. Jednym z typowych przykładów jest „Achilles i żółw”, w którym ruch jest przeciwwskazany i przedstawia się jako złudzenie.
Paradoks literacki to przeciwwskazanie, które ma dla przeciwwskazania głębsze znaczenie. Ma to być powszechny zabieg literacki i jest często używany w mowie oraz w utworach poetyckich i fikcyjnych. Jednym z przykładów paradoksu literackiego jest sztuka Oscara Wilde'a Wachlarz Lady Windermere. Kiedy jeden z bohaterów powiedział: „Mogę oprzeć się wszystkiemu oprócz pokusy”. Autorzy posługują się tu paradoksem literackim, aby wyjaśnić przeciwwskazanie mówcy do odporności na pokusę.
Główne różnice między ironią a paradoksem
Wniosek
Ironia i paradoks to pojęcia ezoteryczne. Te pojęcia mają na celu zrozumienie i przetworzenie małej populacji. Nie każdy potrafi odgadnąć znaczenia, które są ukryte i różnią się od zamierzonego. Są one często używane w naszej codziennej mowie.
Ironia polega na tym, że ktoś mówi coś o określonym znaczeniu, ale znaczenie dostarczone lub zinterpretowane przez słuchacza lub czytelnika różni się od zamierzonego. Paradoks polega na tym, że ktoś mówi coś o określonym znaczeniu, ale znaczenie dostarczone lub zinterpretowane przez słuchacza lub czytelnika jest całkowicie przeciwne do zamierzonego. Ironia jest logicznie możliwa, ale to nie to samo z paradoksem.
Bibliografia
- https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00330124.2015.1062704
- https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0749597818302243
