Mikroekonomia to rozległa dziedzina nauki, która obejmuje kilka teorii związanych z pragnieniami i potrzebami ludzi. Ważnym aspektem jest zdefiniowanie „popytu skompensowanego”, który dodatkowo izoluje efekt substytucji. Hicks i Slutsky to dwa podejścia, które to robią. Zrozumienie ich może być dość trudne, ale różnica między nimi pomaga nakreślić wyraźny obraz.
Hicks kontra Słucki
Różnica między Hicksem a Slutsky polega na tym, że Hicks proponuje krzywą popytu, która wyraża popyt na pakiety konsumpcyjne w przypadku, gdy użyteczność konsumenta jest ustalona przy zmniejszeniu wydatków. Z drugiej strony Slutsky proponuje krzywą popytu, która wyraża wahania popytu na pakiety konsumpcyjne, które występują w wyniku zmian ceny, gdy użyteczność jest stała.
Funkcja popytu Hicksa, nazwana na cześć Johna Richarda Hicksa, jest popularną teorią mikroekonomii, zwaną również funkcją skompensowanego popytu. Definiuje sytuację, w której konsument żąda pakietu towarów, który powoduje zmniejszenie wydawanych przez niego pieniędzy, a satysfakcja z dobra pozostaje taka sama.
Nazwa funkcji popytu Słuckiego pochodzi od słynnego rosyjskiego ekonomisty Eugena Słuckiego. Jest również nazywany Tożsamością Słuckiego. Równanie mówi, że popyt zmienia się wraz ze zmianą ceny towarów, a satysfakcja z nich płynąca pozostaje taka sama. Powoduje to powstanie efektu podstacji oraz efektu dochodowego.
Tabela porównawcza między Hicksem a Slutsky
| Parametry porównania | Hicks | Słucki |
| Definicja | Hicks proponuje krzywą popytu, która wyraża popyt na pakiety konsumpcyjne. | Slutsky proponuje krzywą popytu dla zmiany popytu na pakiety konsumpcyjne. |
| Ekonomista | Funkcja popytu Hicksa została nazwana na cześć Johna Richarda Hicksa. | Nazwa funkcji popytu Słuckiego pochodzi od słynnego rosyjskiego ekonomisty Eugena Słuckiego. |
| Alternatywne imie | Funkcja popytu Hicksa jest również nazywana funkcją popytu skompensowanego. | Funkcja popytu Słuckiego jest również nazywana tożsamością Słuckiego. |
| Posługiwać się | Hicks wynajduje rozwiązanie, które pozwala zmniejszyć wydatki na pakiety towarów. | Słucki przedstawia zmiany od niewyrównanego do skompensowanego popytu. |
| Efekty | Hicksa wywołuje efekt dochodowy i podstacyjny. | Słucki jest wynikiem dochodów i efektów podstacji. |
Co to jest Hicks?
Hicks to funkcja popytu w mikroekonomii, zwana również funkcją popytu skompensowanego. Odnosi się do wielkości zapotrzebowania na towar przy maksymalnym zmniejszeniu ilości wydanych na nie pieniędzy. Odbywa się to, gdy ilość satysfakcji czerpanej z towaru pozostaje taka sama. Funkcja nosi imię popularnego ekonomisty Johna Richarda Hicksa.
Funkcja popytu służy do wyodrębnienia wpływu, jaki względne ceny towarów mają na ilość, na którą jest popyt. Jest również całkiem użyteczny do zastosowania w matematycznych manipulacjach, ponieważ bogactwo lub dochód konsumenta nie muszą być reprezentowane. Zastosowanie funkcji popytu Hicksa w określonej sytuacji powoduje powstanie dwóch efektów – efektu substytucyjnego oraz efektu dochodowego.
Efekt substytucyjny odnosi się do zmiany ilości poszukiwanego dobra, która powstaje w wyniku zmiany ceny. To modyfikuje nachylenie, które definiuje ograniczenia budżetowe, jednak użyteczność produktu pozostaje taka sama przez cały czas. Tymczasem efekt dochodowy jest związany ze zmianą ilości popytu ze względu na całkowitą siłę nabywczą konsumentów. Kiedy siła nabywcza konsumenta spada, efekt dochodowy wywołuje efekt substytucyjny.
Co to jest Słucki?
Funkcja Słuckiego Popytu, zwana również Słuckim Tożsamością, została nazwana na cześć słynnego rosyjskiego ekonomisty Eugena Słuckiego. Równanie definiuje zmiany, jakie zachodzą, gdy zmienia się popyt nieskompensowany na popyt skompensowany. Ma to miejsce, gdy satysfakcja z towaru pozostaje przez cały czas taka sama. Równanie Słuckiego jest najczęściej używane przez różnych ekonomistów.
Korzystanie z równania Słuckiego jest dość korzystne, ponieważ ułatwia obliczenie kwoty dochodu równej różnicy kosztów. Oceniając to, dochód konsumenta jest korygowany. Zależy to od obserwowalnych danych rynkowych. Podejście Słuckiego jest wynikiem oddzielenia efektu dochodowego od efektu substytucyjnego. Jednak uzyskany efekt substytucyjny obejmuje pewien zysk w dochodzie konsumenta.
Ważnym aspektem funkcji popytu Słuckiego jest to, że wraz ze zmniejszaniem się ilości poszukiwanego towaru, zmniejsza się również efekt dochodowy. Oznacza to, że jeśli ilość poszukiwanych dóbr jest niewielka, wówczas efekt dochodowy automatycznie staje się bardzo bliski nieistotności. Co więcej, gdy towar jest dobrem normalnym, obniżenie jego ceny skutkuje wzrostem popytu na towary. Wynika to zarówno z efektu dochodowego, jak i substytucyjnego.
Główne różnice między Hicksem a Słuckim
- Hicks proponuje krzywą popytu, która wyraża popyt na pakiety konsumpcyjne, podczas gdy Slutsky proponuje krzywą popytu dla zmiany popytu na pakiety konsumpcyjne.
- Funkcja popytu Hicksa została nazwana na cześć Johna Richarda Hicksa, podczas gdy funkcja popytu Slutsky została nazwana na cześć Eugena Slutsky'ego.
- Funkcja popytu Hicksa jest również nazywana funkcją popytu skompensowanego, podczas gdy alternatywną nazwą funkcji popytu Slutsky jest Slutsky Identity.
- Hicks wynajduje rozwiązanie mające na celu zmniejszenie wydatków na pakiety towarów, podczas gdy Slutsky odnosi zmiany z nieskompensowanego do skompensowanego popytu.
- Hicks powoduje powstanie efektu dochodu i podstacji, podczas gdy Słucki jest wynikiem obu efektów.
Wniosek
Hicks i Slutsky to dwie funkcje popytu, które są bardzo powszechnie używane przez ekonomistów i matematyków na całym świecie. Co ciekawe, obaj mają subtelny związek. Podczas gdy Hicks dowiaduje się o skompensowanym popycie, Słucki dowiaduje się o zmianie, gdy nieskompensowany popyt jest przekształcany w skompensowany popyt.
Zrozumienie funkcji popytu Hicksa i funkcji popytu Słuckiego jest bardzo ważne podczas studiowania ekonomii. Obie teorie dotyczą efektów dochodowych i substytucyjnych. Jednak podczas gdy Hicks powoduje oba efekty, Słucki powstaje z powodu ich separacji. Kolejną ważną różnicą między Hicksem a Słuckim jest po prostu fakt, że zostali założyli przez dwóch różnych, ale bardzo popularnych ekonomistów, którym udało się zmienić bieg historii w mikroekonomii.
