Zarówno Hamas, jak i ISIS są postrzegane przez Izrael i Stany Zjednoczone jako podżegacze strachu. „Hamas to ISIS, a ISIS to Hamas” – wypowiedział się naczelny izraelski administrator Benjamin Netanjahu w Krajach Zgromadzonych w 2014 r. Oba stowarzyszenia psychologicznych prześladowców, jak wskazano w raporcie, używają dżihadu i samozniszczenia jako niezbędnej broni, krzywdzą i prześladują innych. -Mniejszości muzułmańskie, egzekucje na osobach związanych ze wspieraniem swoich przeciwników, planują budowę państwa zarządzanego przez prawo muzułmańskie, przymusowo trzymały teren, uczą dzieci kochania przechodzenia i przekazywania jako świętych w dżihadzie oraz starają się poddać „dziesiątkowanie ” przeciwko swoim rywalom.
Hamas kontra ISIS
Różnica między Hamasem a ISIS polega na tym, że Hamas jest pragmatyczną palestyńską organizacją oporu, której celem jest reprezentowanie i kierowanie ruchem publicznym mającym na celu „wyzwolenie Palestyny z izraelskiego ucisku”, a ISIS jest filozofią polityczną, która twierdzi, że nowoczesne rządy i regiony powinny zostać odbudowane w warunki konstytucyjne, ekonomiczne i sądowe zgodne z tym, co jest postrzegane jako odrodzenie lub powrót do pełnej praktyki islamskiej.
Hamas, ruch prodemokratyczny z islamistycznymi skłonnościami, chce stworzyć kraj islamski na terenie dzisiejszego Izraela, Zachodniego Brzegu i Palestyny i jest powiązany z Towarzystwem Islamskim. Hamas jest oficjalnie znany jako Harakat al-Muqawamah al-Islamiyya, co tłumaczy się jako Islamska Opozycja wobec Rozwoju. Hamas jest szczególnie energiczną manifestacją palestyńskiego nacjonalizmu.
ISIS (Islamska Prowincja Iraku i Syrii) to salaficka grupa wewnątrz islamu, która chce przywrócić islamski kalifat i zatwierdzić prawo szariatu w całej przestrzeni kosmicznej. Hamas i jego zwolennicy są uważani przez ISIS za „apostatów”. ISIS bierze na cel nieprzystosowanych w ich społecznościach, mniejszości w swoich krajach i tych, którzy byli dyskryminowani w środowisku zachodnim poprzez swoje wiadomości i proces rekrutacji.
Tabela porównawcza między Hamasem a ISIS
| Parametry porównania | Hamas | ISIS |
| Założony w | W 1987 roku imam Sheikh Ahmed Yasin i jego asystent Abdul Aziz al-Rantissi utworzyli ruch Hamas w Gazie. | ISIS zostało założone w 2003 roku przez szefa Al-Kaidy w Iraku, Abu Musaba al-Zarkawiego. |
| Strategia wobec Izraela | Hamas próbował wykorzystać wzrost niechęci Palestyńczyków do arogancji Izraela. | ISIS oświadczyło, że podbije Izrael i włączy go do swojego kalifatu. |
| Cel | Celem Ruchu Hamasu była czystka etniczna Palestyny w celu ustanowienia współczesnego żydowskiego państwa w historycznej Palestynie. | Ekstremiści chcą ustanowić ultrakonserwatywny kalifat, w którym surowo egzekwuje się szariat, czyli prawo islamskie. |
| odpowiedź USA | Stany Zjednoczone od dawna próbowały wynegocjować ugodę w kwestii izraelsko-palestyńskiej, ale wiele czynników, w tym malejące zainteresowanie USA wypełnianiem swojej tradycyjnej pozycji jako uczciwego pośrednika, zaszkodziło szansom zawarcia umowy. | Od 2014 roku Stany Zjednoczone przewodzą koalicji narodów, która przeprowadza naloty na ISIS i wspiera irackich żołnierzy walczących z ekstremistami. |
| Wyniki końcowe | Grupy Hamasu oświadczyły w czwartek, że zawarły porozumienie w sprawie rozstrzygnięcia trwającej dekadę sporu, który doprowadził do zbrojnej konfrontacji w 2007 roku. | Do tej pory Stany Zjednoczone od czasu do czasu odnosiły wielkie militarne triumfy, ale wszystkie międzynarodowe działania terrorystyczne, na które wycelowały Stany Zjednoczone, przetrwały lub przekształciły się w nowe organizacje o nowych tożsamościach. |
Czym jest Hamas?
Rozwój przeszkód islamskich Harkat al-Muqawamah to akronim Hamasu. Hamas jest popularną palestyńską partią polityczną mającą wielu zwolenników. Na początku powstania palestyńskiego imam szejk Ahmed Yasin i Abdul Aziz al-Rantissi zdefiniowali rozwój Hamasu w Gazie, a wkrótce potem organizacja została założona przez Hamas. Bractwo Muzułmańskie w Egipcie utworzyło oddział taktyczny o nazwie Oddziały Izz al-Racket al-Qassam do prowadzenia dobrze wyposażonej wojny przeciwko Izraelowi w celu wyzwolenia starożytnej Palestyny. Ponadto zapewniał pomoc społeczną Palestyńczykom, którzy ucierpieli w wyniku izraelskich rządów wojskowych. Określając się jako „islamska wolność publiczna i rozwój przeszkód w Palestynie”, Hamas cytuje Koran jako główne źródło inspiracji.
Kiedy Hamas wydał oświadczenie polityczne w 2017 r., w którym oświadczył, że więzi z Muzułmańską Wspólnotą zostały zerwane, powiedział również, że uzna państwo palestyńskie pod granicami z 1967 r., a przesiedleni Palestyńczycy będą mogli wrócić do swoich domów. Stworzenie „Izraela” według grupy jest „całkowicie nielegalne”. Dzięki temu można ją odróżnić od OWP, z którą nie ma formalnych umów partnerskich. W 2005 roku, kiedy brał udział w wyborach obywatelskich, Hamas stał się organizacją ideologiczną zajmującą się problemami rządu palestyńskiego i odniósł miażdżące zwycięstwo nad Fatahem w wyborach parlamentarnych w 2006 roku.
Izrael prowadził trzy wojny przeciwko Hamasowi w Strefie Gazy od 2007 roku. Izrael rozpoczął nieprzeniknione oblężenie po tym, jak Hamas wygrał wybory w tym roku. Przemoc w nieproporcjonalny sposób dotknęła ludność cywilną Gazy. Ponad 2200 Palestyńczyków, w tym 500 dzieci, zostało zamordowanych w ostatnim izraelskim ataku na Strefę Gazy, który trwał 50 dni.
Co to jest ISIS?
Islamskie Państwo Iraku i Syrii (ISIS), skrajna grupa religijna o cechach zarówno rebelianckich, jak i totalitarnych rządów, wyłoniło się jako najnowsza plaga na świecie. Nawet starsi generałowie amerykańscy przyznają, że sama siła militarna jest niewystarczająca do osłabienia, w dużej mierze samotnej porażki, grupy, która obecnie kontroluje terytorium większe niż Wielka Brytania. Cel ISIS, jakim jest ustanowienie autonomicznego państwa islamskiego lub kalifatu, można pokonać tylko poprzez kompleksowe podejście łączące metody dyplomatyczne, ekonomiczne, polityczne i inne. Akcja cywilna zorganizowana wokół celu polegającego na zakłócaniu i negowaniu głównych źródeł władzy grupy może być kluczowym elementem tego podejścia. Ten esej zbada to twierdzenie i zaproponuje praktyczne sposoby promowania pokojowego oporu.
Przed oceną roli obywatelskiego oporu lub jakiejkolwiek innej reakcji w konfrontacji z ISIS, konieczne jest zrozumienie celów i możliwości grupy. Głównym celem politycznym ISIS jest przywrócenie islamskiego kalifatu, który nie istniał od upadku Imperium Osmańskiego. Jej podejście do osiągnięcia tego celu politycznego jest dwojakie: po pierwsze, militarny podbój w celu zapewnienia kontroli nad terytorium, poczynając od Iraku i Syrii; po drugie, ustanowienie funkcjonalnego rządu na tym obszarze w celu legitymizacji jego władzy religijnej.
Główne różnice między Hamasem a ISIS
Wniosek
Współpraca między Hamasem i IS na Synaju stwarza podwójne zagrożenie: utrudnia egipskie operacje antyterrorystyczne, jednocześnie pozwalając IS zyskać popularność wśród Palestyńczyków. Rzeczywiście, dalsze próby rekrutacji mogą przekształcić IS w groźnego rywala Hamasu i Fatahu, których popularność spada. Obecność IS na półwyspie zagroziłaby międzynarodowym statkom przepływającym przez Kanał Sueski i Zatokę Akaba. Jedną z opcji uniknięcia tych ewentualności jest przekonanie ruchu przez głównych zwolenników Hamasu, Kataru i Turcji, by nie kontynuował nieoficjalnej współpracy z IS Synaj. W obliczu presji, by zerwać stosunki z Hamasem, organizacja może mieć niewiele alternatywy niż porzucić oportunistyczny zakład na Menaia i jego dżihadystów.
Od dziesięcioleci ISIS i Palestyńczycy walczą o roszczenia do Ziemi Świętej, co skutkuje jednym z najbardziej nierozwiązywalnych konfliktów na świecie. Chociaż Stany Zjednoczone są zagorzałym zwolennikiem Izraela, od dawna szukały dyplomatycznego rozwiązania, aby pogodzić sprzeczne roszczenia obu stron. Kilka administracji w Organizacji Narodów Zjednoczonych zasugerowało mapy drogowe dla procesu pokojowego, który zakończy się w dwóch państwach, jednym izraelskim, a drugim palestyńskim. Przeciwnicy twierdzą jednak, że za prezydentury Donalda Trumpa, który uchwalił litanię dzielących polityk w kluczowych kwestiach konfliktu, zmniejszyły się możliwości rozwiązania dwupaństwowego.
