Różnicę między sprawiedliwością a równością można określić na podstawie udziału zasobów, jakie jednostka otrzymuje w określonej sytuacji.
W systemie opartym na równości każda osoba otrzymuje ilość lub jakość zasobów, których potrzebuje do osiągnięcia określonego celu, podczas gdy w systemie opartym na równości każda osoba otrzymuje taką samą ilość/jakość zasobów niezależnie od swoich umiejętności osiągnąć określony cel z jakimi zasobami już posiada.
Kapitał a równość
Różnica między sprawiedliwością a równością polega na tym, że słuszność oznacza dawanie lub bycie dawanym w miarę potrzeb, podczas gdy równość oznacza dawanie lub bycie dawanym tak, jak otrzymuje to inna jednostka. W systemie sprawiedliwości równość oznacza, że wszystkie jednostki mają wszystko, czego potrzebują do osiągnięcia określonego celu. Jednak w systemie równości, ponieważ wszyscy otrzymują te same zasoby, niektórzy kończą z rzeczami, których nawet nie potrzebują.
Taki system może doprowadzić społeczeństwo do sytuacji, w której „bogaci stają się bogatsi, a biedni stają się biedniejsi”.
Tabela porównawcza między kapitałem a równością (w formie tabelarycznej)
| Parametr porównania | Kapitał | Równość |
|---|---|---|
| Czy wszystkie osoby są w stanie osiągnąć ten sam cel? | tak | Nie |
| Potrzebne oszacowanie | Potrzeby są spełnione | Niezależnie od potrzeb |
| Racjonalne uzasadnienie | Wymaga logicznej i klarownej analizy aktualnej sytuacji ludzi i ich celu końcowego | Nie wymaga zrozumienia aktualnej sytuacji ludzi ani ich celu końcowego |
| Masz wpływ na stan ludzi? | Tak i odpowiednio liczniki | Nie dotyczy |
| Czy wszyscy muszą zaczynać na tym samym poziomie? | Nie. Każdy dostaje to, czego potrzebuje, aby dotrzeć do celu | Tak. Można dostać to, czego potrzeba, aby dostać się do celu, ale nie musi |
| Leczenie ludzi | Equity traktuje każdego inaczej i zgodnie z jego potrzebami | Równość traktuje wszystkich tak samo i nie uwzględnia ich potrzeb |
| Dyskryminacja | Sprawiedliwość dyskryminuje ludzi na podstawie ich różnic klasowych lub kalibru, aby osiągnąć równość | Równość nie dyskryminuje ludzi ze względu na ich różnice klasowe lub kalibru, ale staje się to przyczyną nierówności |
| Wynik końcowy | sprawiedliwość | Nieodróżnianie |
Czym jest kapitał własny?
Słuszność to bezstronność. Systemy oparte na słuszności wywodzą się z oceny potrzeb i pracy na rzecz osiągnięcia sprawiedliwości i są odpowiednie dla wszystkich sytuacji dotyczących różnych klas, ras lub grup wiekowych.
Na przykład w klasie uczniowie, którzy są słabi w jednym przedmiocie, otrzymują dodatkowe lekcje z tego konkretnego przedmiotu, zamiast wszyscy uczniowie otrzymują takie same lub żaden z uczniów nie dostaje żadnych dodatkowych zajęć.
Chociaż wydaje się sprawiedliwe, że wszystkim uczniom poświęca się taką samą ilość uwagi, to jednak nie zapewnia to równego sukcesu.
Czym jest równość?
Równość to identyczność. Systemy oparte na równości działają na zasadzie równego dzielenia się i pracy na rzecz osiągnięcia sprawiedliwości i są dostosowane do sytuacji, w których uczestniczy ograniczona liczba osób z tej samej klasy, rasy lub wieku.
Równość nie uwzględnia potrzeb jednostek. Dlatego na przykład w organizacji wszystkie osoby w tej samej kategorii zawodowej i z takim samym zestawem obowiązków otrzymają takie samo wynagrodzenie, bez względu na to, ile pieniędzy każdy z nich potrzebuje.
Wydaje się sprawiedliwe, że wszyscy pracownicy otrzymują wynagrodzenie na podstawie ich obowiązków zawodowych, jednak nie gwarantuje to, że wszyscy będą mogli sobie pozwolić na ten sam styl życia.
Czy to oznacza, że równość nie powinna być granicą sukcesu? Nie, równość jest konieczna, aby stworzyć harmonię między ludźmi pracującymi w tym samym celu, jednak aby osiągnąć ten poziom, najpierw wymagane jest, aby wszystkie jednostki zaczynały od tego samego poziomu i jest to osiągalne tylko przez sprawiedliwość.
Można zatem powiedzieć, że oba parametry należy ćwiczyć równolegle, aby zapewnić system, który nie dyskryminuje.
Główne różnice między słusznością a równością
Wniosek
Dla społeczeństwa, które dąży do poprawy wszystkich swoich członków, równość nie wystarczy. Chociaż nadmiernie naucza się, że równość jest kluczem do sukcesu, jest to jednak dość źle rozumiana koncepcja. Ponieważ równość jest niewrażliwym kryterium.
Powodem tej błędnej interpretacji może być to, że mierząc równość zapominamy wziąć pod uwagę to, co już istnieje. Dwóch osób, które różnią się stylem życia, nie mogą być uważane za równe, ponieważ mają takie same możliwości.
Podobnie, dwuosobowa rodzina w przeciwieństwie do dziesięcioosobowej rodziny nie może być traktowana jednakowo, zapewniając im taką samą ilość jedzenia.
Obliczenie sprawiedliwego udziału musi być proporcjonalne do aktualnego stanu akcjonariusza, dlatego konieczne jest zastąpienie „równości” „słusznością” w transakcjach publicznych.
W systemie równości łudzimy się, że dążymy do sprawiedliwości. Na przykład na torze wyścigowym „wydaje się sprawiedliwe”, że wszyscy zawodnicy startują w tym samym miejscu, ponieważ każdy z nich jest uważany za równy drugiemu i nie należy mu przyznawać nadmiernej przewagi.
Jeśli jednak przyjrzymy się samemu polu, stwierdzimy, że zawodnicy umieszczeni w pobliżu wewnętrznego kręgu pola będą musieli przebyć mniejszą odległość niż zawodnik z najbardziej zewnętrznego kręgu.
Ten stan geometryczny jest w rzeczywistości odzwierciedleniem prawdziwego życia, ponieważ ta różnica jest domyślna. Teraz to, czego będzie wymagał system równości, to to, że wszyscy zawodnicy są umieszczeni w taki sposób, że im dalej od wewnętrznego kręgu, tym bardziej do przodu muszą być w punkcie startowym.
To jest rzeczywiście prawdziwa definicja równości, która jest nieosiągalna bez sprawiedliwości.
- https://www.annualreviews.org/doi/abs/10.1146/annurev.so.09.080183.001245
- https://eric.ed.gov/?id=ED231906
- https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00131880701717198
