DHCP lub Dynamic Host Configuration Mechanism to protokół do przydzielania wolnych adresów IP maszynom podłączonym do sieci. Statyczny adres IP nie jest zbyt skomplikowany; oznacza to po prostu, że adres IP konkretnego urządzenia sieciowego, takiego jak komputer lub router, pozostaje stały przez cały czas. Najprostszym sposobem na to jest skonfigurowanie karty sieciowej tak, aby używała tego samego adresu IP. Jednak statyczne adresy IP mają ograniczenia, nie wspominając o tym, że są nużące dla administratora. Dlatego zamiast tego wykorzystywane są dynamiczne adresy IP.
DHCP a statyczny adres IP
Główna różnica między DHCP a statycznym adresem IP polega na tym, że DHCP to technologia automatyzująca proces przydzielania adresów IP, podczas gdy statyczny adres IP ma miejsce, gdy urządzenie sieciowe zawsze otrzymuje ten sam adres IP. Ponieważ większość routerów jest standardowo wyposażona w DHCP, nie ma powodu, aby nie używać go, gdy jest dostępny. Nadal możesz używać DHCP, nawet jeśli musisz używać statycznych adresów IP.
Adres IP może zostać automatycznie przypisany do komputera lub innego urządzenia sieciowego za pomocą protokołu DHCP, co oznacza protokół dynamicznej konfiguracji hosta. Adresy przydzielane przez DHCP routerów, przełączników lub serwerów upraszczają administratorom sieci konfigurowanie sieci i administrowanie nią. Domowy router, router bezprzewodowy lub przełącznik z NAT/DHCP można zakupić i podłączyć do każdego komputera w Internecie, aby skonfigurować DHCP.
Statyczne adresy IP, jak sama nazwa wskazuje, nie zmieniają się. Tygodnie, miesiące, a nawet lata mogą mijać bez żadnych zmian. Firmy preferujące statyczne adresy IP są poszukiwane przez firmy świadczące dedykowane usługi internetowe, takie jak hosting, ponieważ mają one stały charakter. Przypisywanie ręczne jest używane przez dostawców usług internetowych (ISP).
Tabela porównawcza między DHCP a statycznym adresem IP
| Parametry porównania | DHCP | Stałe IP |
| Definicja | Adres DHCP, inaczej zwany unikalnym adresem protokołu internetowego, to nietrwały adres IP nadawany gadżetowi lub koncentratorowi, gdy łączy się z organizacją. | Statyczny adres IP, inaczej zwany statycznym adresem protokołu internetowego, to numeryczna lokalizacja, która jest fizycznie przypisana do gadżetu organizacji. |
| serwer | Serwer DHCP automatycznie przypisuje dynamiczne adresy IP. | Administrator sieci ręcznie przypisuje statyczne adresy IP. |
| Bezpieczeństwo | Adres DHCP jest bezpieczniejszy. | Mniej bezpieczne |
| Zmiany | Za każdym razem, gdy urządzenie łączy się z siecią, zmienia się jego dynamiczny adres IP. | Po nadaniu urządzeniu statyczny adres IP nie ulega zmianie. |
| Koszt | Bardziej opłacalne. | Mniej opłacalne. |
Co to jest DHCP?
Serwery DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) wydają adresy DHCP. Dodatkowo nadaje urządzeniu adres IP oraz serwer DNS z maską podsieci. Wybranie „uzyskaj adres IP automatycznie” w polu właściwości sieci na komputerze Microsoft PC spowoduje, że urządzenie będzie dynamicznie uzyskiwać adres IP.
Adresy przydzielane przez DHCP routerów, przełączników lub serwerów upraszczają administratorom sieci konfigurowanie sieci i administrowanie nią. Domowy router, router bezprzewodowy lub przełącznik z NAT/DHCP można zakupić i podłączyć do każdego komputera w Internecie, aby skonfigurować DHCP. W przypadku korzystania z adresowania DHCP zarządzanie siecią jest znacznie prostsze. Ciągle zmieniający się adres IP jest określany jako dynamiczny. Serwer DHCP musi być skonfigurowany i uruchomiony w sieci przed utworzeniem dynamicznych adresów IP. Serwer DHCP nadaje wszystkim urządzeniom łączącym się z siecią tymczasowy adres IP. Adresy IP są przypisywane do urządzeń sieciowych w sieci fizycznej za pomocą protokołu Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP). Automatycznie dystrybuuje i aktualizuje adresy IP i inne dane konfiguracyjne sieci.
Przypisywanie adresów IP do każdego komputera w sieci jest żmudną pracą dla administratorów sieci, dzięki czemu korzystanie z DHCP pozwala im zaoszczędzić czas. Konfigurując setki urządzeń, zrobienie czegoś, co zajmuje zaledwie minutę, zajmuje dużo czasu. Korzystanie z DHCP przez bezprzewodowe punkty dostępowe oznacza, że użytkownicy nie muszą już konfigurować swoich komputerów przed ręcznym połączeniem.
Co to jest statyczny adres IP?
Statyczny adres IP jest nadawany urządzeniu ręcznie i nie można go zmienić. Adresy IP zostały najpierw przydzielone przy użyciu tej techniki. W takim przypadku administrator sieci musi ręcznie wprowadzić adres IP dla każdego urządzenia w sieci na stronie konfiguracji sieci. Ponadto administrator musi podać informacje, takie jak maska podsieci i brama domyślna w pliku konfiguracyjnym routera. Co więcej, ta procedura musiała być przestrzegana przez wszystkie urządzenia w sieci. Jeśli w sieci jest wiele urządzeń, przypisywanie statycznych adresów IP staje się wyzwaniem.
Jednak dopóki administrator sieci lub dostawca usług internetowych nie dokona ręcznej regulacji, statyczny adres IP pozostanie na swoim miejscu (ISP). Ponadto adres IP użytkownika pozostaje taki sam bez względu na to, ile razy łączy się z siecią. Innymi słowy, gadżet zawsze łączy się z Internetem przy użyciu tego samego adresu IP. Zapewnia zdalny dostęp z możliwie najmniejszymi przestojami. Dodatkowo użytkownik ma dostęp do urządzenia z dowolnego miejsca.
Posiadanie statycznego adresu IP i ustalenie, który z nich nie jest używany, jest ogromnym bólem dla tych, którzy nie są zaznajomieni z procedurą. Statyczny adres IP można przypisać poprzez skojarzenie go z adresem MAC karty sieciowej, innym niż adres IP.
Główne różnice między DHCP a statycznym adresem IP
Wniosek
Po przeanalizowaniu protokołu DHCP w porównaniu ze statycznym adresem IP staje się jasne, że DHCP jest bardziej popularnym wyborem dla większości klientów ze względu na łatwość wdrożenia i niższy koszt. Posiadanie statycznego adresu IP i próba przewidzenia, który adres IP jest dostępny, jest niewygodne i czasochłonne, szczególnie dla osób niezaznajomionych z procedurą. Z drugiej strony statyczne adresy IP pozostają popularne i przydatne, jeśli prowadzisz witrynę internetową z domu, masz serwer plików w sieci, korzystasz z drukarek sieciowych lub oprogramowania do zdalnego dostępu. Inne urządzenia zawsze mogą znaleźć urządzenie ze statycznym adresem IP, ponieważ się nie zmienia.
Adres IP umożliwia wzajemną interakcję urządzeń w sieci. DHCP i Statyczny to dwa różne rodzaje adresów IP. Podstawowa różnica między DHCP a statycznymi adresami IP polega na tym, że adres DHCP jest automatycznie nadawany urządzeniu przez serwer DHCP. Natomiast statyczny adres IP jest ręcznie przypisywany urządzeniu przez administratora sieci.
