Choroba Cushinga to rzadkie zaburzenie endokrynologiczne, które wpływa na sposób, w jaki organizm wytwarza i przechowuje naturalne hormony. Zespół Cushinga jest rzadką postacią choroby Cushinga. Jednak ten zespół może być związany z objawami choroby Cushinga, w tym wysokim podstawowym poziomem kortyzolu i zanikiem mięśni. Choroba Cushinga i zespół Cushinga są wyjątkowo nie do odróżnienia, ale można je rozróżnić.
Choroba Cushinga a zespół Cushinga
Różnica między chorobą Cushinga a zespołem Cushinga polega na tym, że choroba Cushinga jest nadczynnością nadnerczy, które uwalniają kortyzol w odpowiedzi na sygnały z organizmu, podczas gdy zespół Cushinga jest zaburzeniem endokrynologicznym charakteryzującym się przewlekłą nadprodukcją kortyzolu.
Choroba Cushinga to brak równowagi hormonalnej, który jest najczęściej spowodowany przedłużoną ekspozycją na zbyt dużą ilość hormonu kortyzolu, który jest wytwarzany w nadnerczach. Wysoki poziom kortyzolu jest zwykle leczony lekami, które blokują działanie tego hormonu na organizm.
Zespół Cushinga jest zwykle spowodowany przez łagodny guz przysadki mózgowej, który wydziela ACTH (hormon adrenokortykotropowy), który stymuluje nadnercza do wydzielania kortyzolu. Chirurgicznie usunięty guz jest następnie badany przez endokrynologów w celu ustalenia przyczyny.
Tabela porównawcza między Choroba Cushinga i zespół Cushinga
| Parametry porównania | Choroba Cushinga | Zespół Cushinga |
| Definicja | Choroba Cushinga jest dobrze znanym zaburzeniem, które wpływa na organizm, aby wytwarzać i przechowywać naturalne hormony. | Wpływ zespołu Cushinga może leżeć w działaniu nieprawidłowych hormonów lub funkcji neurologicznych w organizmie. |
| Źródło | Jej korzeniem jest przedłużona ekspozycja na nadwyżkę domowej produkcji kortyzolu. | Jego źródłem jest niedobór produkcji lub brak kortyzolu. |
| Czynniki ryzyka | Rozwój poważnych schorzeń, takich jak różne rodzaje raka, cukrzyca i osteoporoza. | Niewydolność zewnątrzwydzielnicza trzustki z przewlekłym zapaleniem trzustki i cukrzycą. |
| Wskazanie | Poważny przyrost masy ciała, zanik mięśni, przerzedzenie włosów i zmęczenie. | Zatrzymanie płynów, osłabienie, powolne trawienie i słaba gęstość kości. |
| Identyfikacja | Poprzez badanie fizykalne, takie jak rezonans magnetyczny, badanie moczu, kortyzol i badanie krwi. | Poprzez badanie fizykalne, takie jak badanie wzroku, rezonans magnetyczny, testy dynamiczne i badanie krwi. |
Co to jest choroba Cushinga?
Choroba Cushinga jest dobrze znanym zaburzeniem, które wpływa na organizm, aby wytwarzać i przechowywać naturalne hormony. Co więcej, jest to brak równowagi hormonalnej, który jest najczęściej spowodowany długotrwałym narażeniem na nadwyżkę domowej produkcji kortyzolu, który jest często wytwarzany w gruczołach, takich jak nadnercza. Co więcej, nadmiar hormonu kortyzolu jest zwykle leczony lekami, które blokują działanie tego hormonu na organizm.
Choroba Cushinga może mieć genetyczne predyspozycje do wyższych poziomów hormonu uwalniającego kortykotropinę (CRH). Nadmiar lub nadmierna produkcja kortyzolu może często powodować dokuczliwe objawy i zwiększone ryzyko rozwoju poważnych schorzeń, takich jak różne rodzaje raka, cukrzyca i osteoporoza. Ponadto insulinopodobny czynnik wzrostu-1 (IGF-1) może być przyczyną nadmiernej produkcji kortyzolu.
Choroba Cushinga jest spowodowana jednym z dwóch rodzajów nowotworów. W przysadce guzy te nie są nowotworowe i mogą być bardzo małe lub duże. Guzy te nazywane są gruczolakami lub gruczolakami przysadki. Jednak guzy nadnerczy zlokalizowane bezpośrednio nad nerką to nowotwory. Objawy choroby Cushinga obejmują przyrost masy ciała, pogrubienie skóry, oczu i kości, wysokie ciśnienie krwi i nietolerancję glukozy.
Co to jest zespół Cushinga?
Zespół Cushinga stwierdza, że zespół ten występuje rzadziej u kobiet niż u mężczyzn. Możliwe są również dokuczliwe i denerwujące następstwa, takie jak wypadanie włosów, osłabienie i przybieranie na wadze. Przyczyną zaburzenia może być działanie nieprawidłowych hormonów lub funkcji neurologicznych w organizmie.
W zespole Cushinga nie ma tłumienia podstawowych poziomów kortyzolu, jak w chorobie Cushinga. Jednym z tych czynników jest historia długotrwałego podawania steroidów lub leków przeciwzapalnych. Badanie rezonansu magnetycznego przysadki może czasami wykazać powiększenie guza lub inne nieprawidłowości, które mogą wskazywać na pozytywne wyniki.
Zespół Cushinga można bez wysiłku wykryć, badając go fizycznie. Objawy oczne to wczesny rozwój zaćmy lub jaskry, łojotokowe zapalenie skóry, chrypka i nadciśnienie. Można stwierdzić niewydolność zewnątrzwydzielniczą trzustki z przewlekłym zapaleniem trzustki, ze słabym apetytem, utratą masy ciała i cukrzycą. Pełna morfologia krwi z podwyższonym poziomem białych krwinek jest również związana z zespołem Cushinga.
Główne różnice między chorobą Cushinga a zespołem Cushinga
Choroba Cushinga jest dobrze znanym zaburzeniem, które wpływa na organizm, aby wytwarzać i przechowywać naturalne hormony, podczas gdy wpływ zespołu Cushinga może leżeć w działaniu nieprawidłowych hormonów lub funkcji neurologicznych w organizmie.
Korzeń choroby Cushinga to przedłużona ekspozycja na nadwyżkę domowej produkcji kortyzolu, podczas gdy korzeń zespołu Cushinga to niewydolność lub brak produkcji kortyzolu.
Choroba Cushinga rozwija poważne stany, takie jak różne rodzaje raka, cukrzyca i osteoporoza, podczas gdy zespół Cushinga rozwija niewydolność zewnątrzwydzielniczą trzustki z przewlekłym zapaleniem trzustki i cukrzycą.
Wskaźniki choroby Cushinga obejmują znaczny przyrost masy ciała, zanik mięśni, przerzedzenie włosów i zmęczenie, podczas gdy wskaźniki zespołu Cushinga obejmują zatrzymanie płynów, osłabienie, powolne trawienie i słabą gęstość kości.
Choroba Cushinga Identyfikacja poprzez badanie fizykalne, takie jak badanie MRI, badanie moczu, kortyzol i badanie krwi, podczas gdy zespół Cushinga Identyfikacja poprzez badanie fizykalne, takie jak badanie wzroku, badanie MRI, badanie dynamiczne i badanie krwi.
Wniosek
Choroba Cushinga uwalnia kortyzol w odpowiedzi na sygnały z organizmu, gdzie hormony te stymulują nadnercza do produkcji kortyzolu. Uważa się jednak, że u niektórych osób może wystąpić czynnik środowiskowy, taki jak narażenie na toksyny, infekcje lub urazy, które powodują, że przysadka mózgowa wytwarza więcej tego hormonu. Jeśli ktoś ma chorobę Cushinga, to jego organizm wytwarza zbyt dużo kortyzolu i można go leczyć lekami i chirurgicznie.
Wpływ zespołu Cushinga może leżeć w działaniu nieprawidłowych hormonów lub funkcji neurologicznych w organizmie. Możliwe jest również doznanie wypadania włosów, osłabienia i przybierania na wadze. W niektórych przypadkach zespół może być związany z objawami choroby Cushinga, w tym wysokim poziomem podstawowego kortyzolu i zanikiem mięśni.
