Znęcanie się to akt słownego, psychicznego lub fizycznego znęcania się nad inną osobą. Nie jest to jednorazowe zdarzenie, ale raczej pojawia się z czasem, aby wzmocnić zwierzchnika łobuza nad osobą, którą dręczy. Może to zrobić jedna osoba lub grupa w różnych środowiskach, w tym w pracy, rodzinie i społeczności. Zastraszanie dotyka dzieci bardziej niż dorosłych, a ponad 10% uczniów jest zastraszanych w szkole.
Zastraszanie a cybernękanie
Różnica między nękaniem a nękaniem w sieci polega na tym, że nękanie może mieć miejsce w miejscu pracy, w wojsku i w Internecie, za pośrednictwem technologii takich jak wiadomości tekstowe wysyłane za pomocą telefonów komórkowych i wiadomości e-mail lub wiadomości błyskawiczne wysyłane przez Internet. Nazywa się to cyberprzemocą, formą znęcania się, która jest trudna do wykrycia i jest trudna do zidentyfikowania sprawcy, ponieważ może on łatwo przebrać się za kogoś innego.
Znęcanie się jest definiowane jako wzorzec agresywnego zachowania, które może mieć charakter fizyczny, werbalny lub relacyjny i może mieć miejsce osobiście lub online. Znęcający się często są bezwzględni, wielokrotnie zastraszając przez długi czas. Możesz żyć w ciągłym zmartwieniu o kolejny atak łobuza, o to, co zrobi i jak daleko zajdą. Chłopcy są bardziej podatni na zastraszanie za pomocą fizycznych gróźb i czynów, podczas gdy dziewczęta częściej zastraszają słowami lub poprzez związki. Z drugiej strony nigdy nie należy tolerować zastraszania.
Dzięki postępowi technologicznemu zastraszanie nie ogranicza się już do placów zabaw czy ruchliwych ulic. Cyberprzemoc może mieć miejsce wszędzie, w tym w domu, 24 godziny na dobę, za pośrednictwem telefonów komórkowych, e-maili, wiadomości i sieci społecznościowych. Cyberprzestępcy wykorzystują, grożą lub poniżają Cię za pomocą technologii cyfrowej. Cybernękanie, w przeciwieństwie do zastraszania konwencjonalnego, nie wymaga interakcji twarzą w twarz i nie ogranicza się tylko do kilku świadków na raz. Nie potrzebuje też siły fizycznej ani dużej liczby osób.
Tabela porównawcza między nękaniem a nękaniem w sieci
| Parametry porównania | Zastraszanie | Cyberprzemoc |
| Definicja | Zastraszanie definiuje się jako słowne, emocjonalne lub fizyczne znęcanie się nad osobą przez inną osobę. | Cybernękanie definiuje się jako zastraszanie, które ma miejsce przy użyciu sprzętu elektronicznego, takiego jak telefony komórkowe i komputery. |
| Oferty z | Prawdziwy świat | Komputery |
| Dzieje się | W określonym miejscu. | Może wystąpić w dowolnym miejscu i czasie. |
| Zapobiec | Łatwiej. | Trudny. |
| Efekt | Stosunkowo niski | Większy zasięg działania. |
Czym jest zastraszanie?
Znęcanie się to wzorzec agresywnego zachowania, w którym osoba sprawująca władzę celowo nęka inną osobę, grozi jej lub wymusza w celu wyrządzenia jej fizycznej lub emocjonalnej krzywdy. Znęcanie się może przybierać formę aktów fizycznych lub słownych. W okresie dojrzewania, kiedy umiejętności społeczne są udoskonalane i pojawiają się dorośli, wielu młodych ludzi może być wobec siebie okrutnych.
Chociaż te wymiany zdań są nieprzyjemne, granica między sporem a zastraszaniem jest wyraźna. Sytuacje zastraszania są często bardziej skomplikowane, niż się wydaje. Ofiary, prześladowcy i osoby postronne to trzy ogólnie akceptowane pozycje na scenie zastraszania. Z drugiej strony scenariusze zastraszania rzadko są proste. Znęcanie się definiuje się jako agresję fizyczną lub werbalną, która powtarza się z biegiem czasu i, w przeciwieństwie do złośliwości, wiąże się z brakiem równowagi sił.
Podczas gdy zarówno zastraszanie, jak i zastraszanie obejmują nękanie z biegiem czasu, zastraszanie wyklucza ofiarę z grupy, podczas gdy zastraszanie jest częścią wejścia ofiary do grupy. Zastraszanie zgłaszało 28% uczniów w klasach od 6 do 12. Nauczyciele czasami nie doceniają skali zastraszania w swoich klasach. Tylko w około połowie przypadków rodzice są świadomi, że ich dziecko jest prześladowane. Wykazano, że prześladowcy, którzy nigdy nie byli prześladowani, mają wysoką samoocenę i są bezczelni, w przeciwieństwie do konwencjonalnej opinii.
Co to jest cyberprzemoc?
Cyberprzemoc charakteryzuje się serią kontaktów, zwykle zawierających groźby lub groźby wyrządzenia krzywdy fizycznej. Gdy technologia jest dostępna dla obu stron, nękanie jest często dwukierunkowe, powodując, że ofiara staje się cyberprzemocą. Cybernękanie to forma nękania, która zwykle dotyczy nastolatków, nieletnich lub nastolatków i występuje poza normalną rzeczywistością bezpośredniej interakcji.
Ci młodzi ludzie często doświadczają nękania, gróźb, poniżania lub zawstydzania ze strony innych dzieci lub młodych ludzi, którzy korzystają z Internetu lub innych metod komunikacji elektronicznej. Znęcanie się, które ma miejsce za pośrednictwem Internetu, określane jest jako cyberprzemoc. Może to przybrać formę wysyłania ostrych komentarzy, wykluczania kogoś z grupy, tworzenia fałszywego profilu lub przesyłania obraźliwych zdjęć, filmów lub informacji na ich temat.
Podstawowa różnica między nimi polega na tym, że cyberprzemoc ma miejsce w Internecie, podczas gdy znęcanie się ma miejsce w świecie rzeczywistym, na przykład w szkołach, parkach i innych miejscach. Podczas gdy tradycyjne nękanie występuje w określonych miejscach i o określonych porach, cybernękanie ma miejsce w prywatnych obszarach online i może w każdej chwili wyrządzić szkodę osobie. Oba są równie niebezpieczne i mogą na dłuższą metę zranić osobę.
Główne różnice między nękaniem a nękaniem w sieci
Wniosek
Znęcanie się jest obwiniane za wiele zgonów nieletnich, a wraz z rozwojem cyberprzemocy, wskaźnik samobójstw z powodu znęcania się gwałtownie wzrósł. Tradycyjnym nękaniu łatwiej jest zapobiegać niż cyberprzemocy. Chociaż możliwe jest uniknięcie cybernękania poprzez zmianę numerów telefonów komórkowych i adresów e-mail oraz unikanie czatów, niewiele można zrobić, jeśli łobuz zdecyduje się publikować zawstydzające i niedokładne twierdzenia na temat ofiary na stronach internetowych i forach.
Podczas gdy konwencjonalne prześladowanie ma miejsce twarzą w twarz, gdy ofiara jest świadoma osoby, która ją wykorzystuje, cyberprzemoc pozwala prześladowcy ukryć swoją tożsamość, pozwalając mu być bardziej bezczelnym oraz mówić i robić bardziej krzywdzące rzeczy ofierze. Ponadto wszelkie obraźliwe i nieprecyzyjne wypowiedzi na temat ofiary będą czytane i oglądane przez tysiące internautów. W porównaniu z cyberprzemocą, tradycyjne prześladowanie jest bardziej szkodliwe dla ofiar i ma długoterminowe skutki.
