Antybiotyki i szczepionki działają jednocześnie, lecząc choroby w procedurach medycznych. Produkcja antybiotyków i szczepionek jest przetwarzaniem mikrobiologicznym i jest korzystna w rozwoju medycznym.
Antybiotyki a szczepionki
Różnica między antybiotykami a szczepionką polega na tym, że obie mikstury lecznicze zabijają wirusy i bakterie, ale mają różne podejścia do zwalczania wirusów i bakterii. Szczepionki podaje się wcześniej, aby zapobiec chorobie, natomiast antybiotyki podaje się tylko wtedy, gdy ktoś cierpi na chorobę.
Leki, które pomagają w leczeniu infekcji wywołanych przez jakiekolwiek bakterie, to znane antybiotyki. Ich rolą w żywych organizmach jest powstrzymanie rozprzestrzeniania się infekcji. Termin Antybiotyki pochodzi od greckiego ἀντι oznaczającego anty, a słowo biotics od słowa βίος oznaczającego życie.
Substancja biologiczna działająca w układzie odpornościowym przeciwko wirusowi znana jest jako Szczepionka. Szczepionki pomagają układowi odpornościowemu w tworzeniu wyspecjalizowanych białek w kształcie litery Y, zwanych przeciwciałami, które budują odporność organizmu do walki z wirusem. Termin pochodzi od łacińskiego słowa „Vacca” oznaczającego krowę.
Tabela porównawcza antybiotyków i szczepionek
| Parametry porównania | Antybiotyki | Szczepionka |
| Definicja/funkcja | Antybiotyki leczą choroby lub infekcje wywołane przez jakiekolwiek bakterie. Ich rolą jest ponadto powstrzymanie rozprzestrzeniania się infekcji. | Substancja biologiczna, która działa w układzie odpornościowym przeciwko wirusowi lub wirusowi, jest znana jako Szczepionka. |
| Klasyfikacja | Istnieją 2 rodzaje antybiotyków oparte na działaniu antybiotyków – bakteriostatyczne i bakteriobójcze. | Istnieje 5 rodzajów szczepionek – szczepionki wykonane z żywych wirusów, toksyny inaktywowane, szczepionka podjednostkowa i skoniugowana. |
| Terminologia/pochodzenie terminu | Termin antybiotyki pochodzi z języka greckiego. ἀντι oznacza „anty”, a słowo biotyka pochodzi od słowa „βίος” oznaczającego życie. | Termin pochodzi od łacińskiego słowa „Vacca” oznaczającego krowę. |
| Odkrycie | Pierwszy antybiotyk odkrył Alexander Fleming w 1928 roku. | Pierwszą szczepionkę odkrył Edward Jenner w 1796 roku. |
| Antybiotyki są wytwarzane z substancji naturalnych lub syntetycznych. | Szczepionki powstają z samego wirusa, z którym ma walczyć. |
Co to są antybiotyki?
Antybiotyki pomagają zatrzymać wzrost i rozprzestrzenianie się bakterii oraz leczą infekcje bakteryjne.
Pierwszy skuteczny antybiotyk odkrył Alexander Fleming, co było przypadkiem. Fleming wrócił z wakacji, po których zauważył, że na jednej z jego szalek Petriego rośnie pleśń. Czynnikiem aktywnym w pleśni była penicylina, która zabijała otaczające ją gronkowce. Penicylina była pierwszym właściwym antybiotykiem.
Na podstawie działania antybiotyków można je podzielić na 2 typy – bakteriostatyczne i bakteriobójcze. Działanie antybiotyków bakteriostatycznych polega na zapobieganiu namnażaniu się bakterii. Środki bakteriostatyczne zapobiegają rozmnażaniu się bakterii, wnikając w produkcję białka bakteryjnego, replikację DNA i inne funkcje bakterii. Środek bakteriostatyczny działa w koordynacji z układem odpornościowym, aby zatrzymać rozwój bakterii.
Antybiotyki bakteriobójcze całkowicie zabijają bakterie. Te antybiotyki działają na hamowanie syntezy ściany komórkowej. Antybiotyki bakteriobójcze mogą jednak zabić 99% bakterii, a nawet więcej. Antybiotyki bakteriobójcze są najczęściej stosowane u pacjentów z rakiem, w przypadkach niskiego poziomu białych krwinek (WBC) w celu leczenia infekcji ze słabym przepływem krwi, w których osłabiona jest obrona gospodarza.
Co to jest szczepionka?
Szczepionka jest związkiem biologicznym pochodzącym z zwykle inaktywowanego lub martwego wirusa, przed którym ma chronić. Szczepionki zwiększają odporność organizmu po wstrzyknięciu, ponieważ gdy inaktywowany lub martwy wirus jest wstrzykiwany do organizmu, układ odpornościowy zabija wirusa i rozwija siłę i moc do zabicia wirusa za każdym razem, gdy dostanie się do organizmu.
Żywy lub nieatenuowany wirus jest wstrzykiwany przez szereg kultur komórkowych lub zarodków zwierzęcych, wirus traci zdolność do namnażania się, a następnie jest stosowany jako szczepionka.
Inaktywowana szczepionka jest zrobiona z inaktywowanego wirusa, którego zdolność do namnażania się zostaje zniszczona i jest umieszczana w szczepionce, aby układ odpornościowy mógł go rozpoznać.
Szczepionki toksoidowe są wytwarzane z toksycznej substancji wyekstrahowanej z wirusa wywołującego chorobę, dzięki czemu układ odpornościowy może wytworzyć przeciwciała przeciwko toksycznym częściom wirusa.
Szczepionka podjednostkowa to szczepionka, w której określone białko jest pobierane z wirusa i prezentowane jako antygen wirusa.
Kombinacja słabych i silnych antygenów jest włączona do skoniugowanej szczepionki, aby układ odpornościowy zareagował na wirusa.
Główne różnice między antybiotykami a szczepionką
Wniosek
Podsumowując, zarówno antybiotyki, jak i szczepionki są niezbędne w zależności od choroby. Oba mogą mieć swoje własne skutki uboczne, takie jak antybiotyki mogą powodować bóle głowy, biegunkę, utratę apetytu, a w przypadku szczepionek skutki uboczne mogą być takie jak zmęczenie i ból ciała lub miejscowa reakcja alergiczna.
Antybiotyki są przepisywane tylko wtedy, gdy pacjent cierpi na infekcję bakteryjną, ale szczepionki są podawane w celu przyszłej ochrony przed wirusem. Oba odgrywają bardzo ważną rolę w historii medycznej. Ogólnie rzecz biorąc, szczepionki są bardziej skuteczne w leczeniu choroby. Prawie wszystkie bakterie przystosowały się do odporności na swoje antybiotyki, ale odporność na szczepionki jest bardzo rzadka.
