W XV wieku rozpoczął się ruch religijny przeciwko praktykom Kościoła rzymskokatolickiego. Wszystkie grupy, które krytykowały kościół rzymski, zostały napiętnowane jako „protestanci”. Jedną z tych grup byli anabaptyści. Później również w tej grupie powstały frakcje – mennonici, huteryci i inni.
W XVII wieku menonicki przywódca Jakob Amman (szwajcarski przywódca) spowodował podział w sekcie, podtrzymując pogląd o wystrzeganiu się ludzi ekskomunikowanych za kłamstwa. Wprowadził także rytuał „mycia stóp” podczas nabożeństwa. Wyznawcy Ammanu są dziś znani jako amisze. Występują w USA i Kanadzie.
W tym samym czasie pojawiła się inna grupa wyznawców George'a Foxa w Anglii. Ludzie ci nazywali siebie Religijnym Towarzystwem Przyjaciół, później zasłynęli jako kwakrzy. Występują na całym świecie, głównie w Afryce i Ameryce Północnej (Pensylwania).
Amisze kontra kwakrów
Różnica między społecznościami amiszów i kwakrów polega na tym, że – Amiszowie wierzą, że muszą oddzielić się (prawdziwie wierzący) od świata, aby prowadzić pełne miłości życie wspólnotowe i uzyskać zbawienie, podczas gdy podstawą wiary kwakrów jest to, że każda dusza posiada Boga czy to mężczyźni czy kobiety.
Tabela porównawcza amiszów i kwakrów
| Parametry porównania | amisz | Kwakrzy |
| Ideologia | Amiszowie wierzą w oddzielenie swojej wspólnoty od świata, aby żyć kochającym życiem wspólnotowym, które naprawdę odpowiada biblijnym wskazówkom. | Kwakrzy wierzą, że w każdej duszy jest cząstka Chrystusa, dzięki czemu wszyscy są równi. |
| Miejsce osoby | Odmawia się tutaj indywidualności. | Podkreślono wartość indywidualnego życia. |
| Duchowieństwo i Kodeks | Każdy okręg kościelny Amiszów ma biskupa, dwóch lub czterech kaznodziejów i starszego. Rządzą nimi niepisane zasady (Ordnung). | Kwakrzy nie mają żadnej hierarchii kościelnej i nie używają honorowych tytułów, takich jak „Wasza Wysokość”. |
| Styl życia | Amiszowie prowadzą tradycyjne życie i ściśle unikają korzystania z nowoczesnych technologii, z wyjątkiem dobra społeczności. | Kwakrzy nie postrzegają technologii jako konfrontacji ze swoimi przekonaniami. Postrzegają świat jako zmieniający się dla polepszenia ludzkiego życia. |
| Rola kobiet | W społeczności Amiszów kobiety na ogół wykonują prace domowe i są uważane za poniżej mężczyzn. Nigdy nie mogą rozwieść się ze swoimi mężami. | Kwakrzy od początku traktowali kobiety na równi z mężczyznami, a nawet pozwalali im na rozwód i ponowne małżeństwo. |
Kim są amisze?
Amisze to chrześcijańska menonicka sekta w Ameryce Północnej, która została niedawno uznana za najszybciej rozwijającą się społeczność. Są wyznawcami szwajcarskiego menonity Jakoba Ammana.
Słyną z tradycyjnego stylu życia i prostego stroju. Amiszowie postrzegają proste i niezależne życie wspólnoty jako drogę do zbawienia. Amiszowie trzymają się z daleka od wszelkiego rodzaju konfrontacji i pracują w harmonii z naturą.
Trzymają się z dala od świata, ale w razie potrzeby nawiązują kontakt z innymi ludźmi. Żyją na wsi i utrzymują się z rolnictwa, ale czasami produkują również rękodzieło. Unikają technicznego zaawansowania współczesnego świata, jak telefony komórkowe, radio czy telewizja, a nawet elektryczność. Ich bryczki konne i ubrania w XVIII-wiecznym stylu są znane na całym świecie.
Generalnie kobiety wykonują prace domowe i opiekują się dziećmi, podczas gdy mężczyźni pracują w polu. Edukacja odbywa się do 14 roku życia, a następnie młodzi chłopcy uczą się praktycznych prac, aby zarobić na życie.
Kim są kwakrzy?
Kwakrzy są oficjalnie znani jako Towarzystwo Przyjaciół lub Religijne Towarzystwo Przyjaciół. Niektórzy uważają się za chrześcijan, inni nie, ale wszyscy wywodzą się z chrześcijaństwa. Sekta została założona przez George'a Foxa w Anglii w XVII wieku. Jego wierzących nazywano „kwakerami”, aby kpić z niego, ponieważ nazywa się Fox.
Kwakrzy wierzą, że każda osoba ma esencję Boga i dlatego wszyscy są równi. Nie przestrzegają żadnego pisanego kodeksu, księgi czy hierarchii urzędniczej, ani nie obserwują świąt. Nie rozdzielają swojego życia świeckiego i religijnego, zamiast tego postrzegają życie codzienne jako mające wpływ na religię i vice versa. Organizują spotkania kultu religijnego i dyskusje na tematy religijne.
Kwakrzy słyną z zaangażowania w różne ruchy domagające się równości i praw człowieka. Aktywnie uczestniczą w ochronie praw środowiska. Zajmowali nawet stanowiska takie jak prezydent Stanów Zjednoczonych (pan Richard M. Nixon). Uważają się za pacyfistów i surowo potępiają wojnę lub jakąkolwiek inną formę przemocy. Unikają nawet pracy w firmach związanych z przemocą, takich jak fabryki broni. Podejmują jednak inne prace, jeśli nie jest to sprzeczne z ich przekonaniami.
Główne różnice między amiszami a kwakrów
Wniosek
Po rewolucji protestanckiej na światło dzienne wyszło wiele sekt, ale niewiele z nich przetrwało. Amisze i kwakrzy to te, które przetrwały i dobrze prosperują sekty, którym udało się trzymać swoich przekonań nawet w tym szybko zmieniającym się, współzależnym współczesnym świecie. Świat może się wiele nauczyć od tych społeczności, mimo że nie podzielają ich przekonań.
Obie społeczności są przeciwne wszelkim rodzajom konfrontacji i potępiają przemoc. Możemy uczyć się od kwakrów, jak walczyć o to, by ten świat stał się dla nas lepszym, ucząc się pojęć równości i godności jednostki. Amisze mogą nauczyć nas stawiać dobro wspólne ponad samym sobą. Religie są po to, aby prowadzić nas przez całe życie, aby nie dowodzić sobie nawzajem lepszych lub gorszych, i musimy się tego nauczyć.
