RIP i OSPF, dwie formy routingu dynamicznego, oferują większą skalowalność niż statyczne protokoły routingu oraz zdolność do dynamicznego reagowania na zmiany topologiczne sieci, takie jak uszkodzony element, rekonfiguracja ruchu przez inne kanały przy minimalnym wpływie. OSPF jest najszerzej używanym protokołem IGP w dużych sieciach przemysłowych, podczas gdy RIP jest jednym z najwcześniejszych używanych protokołów routingu.
RIP a OSPF
Różnica między protokołem RIP a OSPF polega na tym, że protokół RIP jest odpowiedni dla małych, niehierarchicznych sieci, podczas gdy protokół OSPF jest doskonały dla dużych, hierarchicznych sieci przemysłowych. OSPF jest prawdopodobnie najczęściej używanym protokołem IGP w dużych sieciach przemysłowych, podczas gdy RIP był jednym z pierwszych zaimplementowanych protokołów routingu.
RIP to protokół działający na podstawie wektora odległości, który rozgłasza regularne aktualizacje sieci; Protokół RIP rozgłasza się co 30 sekund, a także inicjuje aktualizacje, gdy zmienia się sieć. Oblicza metrykę routingu, która określa optymalną ścieżkę dotarcia do systemu, używając liczby przeskoków. Maksymalna liczba routerów obsługiwanych przez protokół RIP wynosi 15, a 16 przeskok jest uważany za niedostępny lub niemożliwy do współużytkowania.
OSPF jest szeroko stosowany w protokole bramy wewnętrznej. Tworzy mapę topologii systemu po otrzymaniu informacji z dostępnych routerów. OSPF komunikuje się z sieciami w tym samym systemie autonomicznym za pośrednictwem obszarów; najpierw budują relacje sąsiadów z routerami w tym samym systemie autonomicznym. Każdy obszar powinien być połączony z obszarem szkieletowym, zwanym „obszarem 0”, wirtualnie lub fizycznie. Tablica routingu, tablica sąsiadów i tablica bazy danych są obsługiwane przez OSPF.
Tabela porównawcza między protokołem RIP a OSPF
| Parametry porównania | ROZERWAĆ | OSPF |
| Pełne formy | RIP zasadniczo odnosi się do protokołu informacji o routingu. | Z drugiej strony OSPF to skrót od Open Shortest Path First. |
| Część klasy | Protokół RIP jest klasycznym przykładem protokołów routingu działających na podstawie wektora odległości wraz z protokołem EIGRP. | OSPF jest doskonałym przykładem protokołu routingu Link State. |
| Budowa sieci | Router łączy tablice routingu otaczających urządzeń, tworząc własną tablicę routingu, którą wysyła w regularnych odstępach czasu do otaczających urządzeń. | Router centralizuje tablicę routingu, odbierając potrzebne dane z otaczających go urządzeń; nigdy nie uzyskuje całej tablicy routingu. |
| Klasyfikacja sieci | Sieci w RIP są podzielone na dwie kategorie: obszary i tabele. | Regiony, podobszary, systemy autonomiczne i obszary podstawowe to wszystkie protokoły sieciowe w OSPF. |
| Wymaganie zasobu | Wysyłana jest cała tablica routingu, co zużywa dużo przepustowości. | Podawane są tylko niewielkie aktualizacje, w przeciwieństwie do RIP. |
Co to jest RIP?
W przypadku sieci lokalnych protokół RIP (protokół informacji o routingu) jest przykładem routingu działającego na podstawie wektora odległości. Co 30 sekund protokół RIP wysyła całą tablicę routingu do wszystkich aktywnych interfejsów. Liczba przeskoków to pojedyncza statystyka używana w protokołach RIP w celu określenia najlepszej trasy do sieci zdalnej. Spójrzmy na przykład, jak działa protokół RIP: Załóżmy, że istnieją dwie drogi od źródła do miejsca docelowego. Ponieważ ścieżka 2 ma mniej przeskoków, oczywiste jest, że zostanie wybrana przez protokół RIP.
Ponieważ przesyła aktualizacje co 30 sekund, protokół RIP może powodować zatory w ruchu. Ponieważ każda aktualizacja routingu RIP zużywa dużo przepustowości, zasoby dostępne dla ważnych zadań IT są ograniczone. Ponieważ liczba przeskoków protokołu RIP jest ograniczona do 15, każdy router poza tym zakresem jest uważany za nieskończoność, a zatem nieosiągalny. Sukces konwergencji zajmuje dużo więcej czasu.
Gdy łącze nie działa, znalezienie alternatywnych tras zajmuje dużo czasu. RIP nie obsługuje wielu ścieżek na tej samej trasie, co może skutkować dodatkowymi pętlami routingu. Podczas porównywania tras na podstawie danych protokół RIP działa odwrotnie, gdy wykorzystuje ustalone kryteria liczby przeskoków w celu wybrania najlepszych tras.
Co to jest OSPF?
W dużych systemach przemysłowych szeroko stosowany jest algorytm routingu według stanu łącza OSPF (Open Shortest Path First). Protokół routingu OSPF pobiera informacje o pozycji z routerów sieciowych i używa ich do generowania danych z tablicy routingu w celu przekazywania pakietów.
Osiąga się to poprzez skonstruowanie mapy topologii sieci. W przeciwieństwie do protokołu RIP, OSPF udostępnia rutowanie okresowe tylko po zmianie topologii sieci. Protokół OSPF najlepiej nadaje się do skomplikowanych sieci z kilkoma podsieciami, które wymagają zarządzania i optymalizacji ruchu. Gdy nastąpi zmiana, określa najkrótszą trasę z najmniejszym ruchem sieciowym.
Routery mogą generować trasy powiązane z żądaniami wejściowymi za pomocą protokołu routingu SPF, który posiada obszerną wiedzę na temat topologii sieci. W przeciwieństwie do protokołu RIP, który ma maksymalnie 15 przeskoków, protokół OSPF nie ma takiego ograniczenia. W rezultacie OSPF działa lepiej i ma lepszy protokół routingu niż RIP. OSPF multiemisji zmienia połączenia i przesyła je tylko wtedy, gdy pojawia się aktualizacja sieci.
Protokół OSPF wymaga wysokiego poziomu zrozumienia skomplikowanych sieci, co czyni go trudniejszym do nauczenia niż inne protokoły. Gdy do systemu podłączonych jest wiele routerów, sieć OSPF nie jest skalowana. OSPF nie nadaje się do routingu w Internecie ze względu na brak skalowalności.
Główne różnice między protokołem RIP a OSPF
Wniosek
W sieciach z klasami protokół RIP wykorzystuje automatyczne sumowanie. Jednak w OSPF używamy podsumowania ręcznego. Dzięki temu nie musimy wydawać zleceń na automatyczne podsumowania. Podczas gdy protokół RIP wykorzystuje liczbę przeskoków w celu uzyskania wartości metryk, OSPF wybiera optymalną ścieżkę przy użyciu algorytmu SPF (najpierw najkrótsza ścieżka). Ponieważ protokół RIP przesyła regularne raporty, zużywa dużo przepustowości, podczas gdy OSPF po prostu emituje zmiany w sieci.
