System zarządzania bazami danych (DBMS) jest ważny w obszarach takich jak biznes, bankowość, linie lotnicze, telekomunikacja i uczelnie, ponieważ jest to wydajna i niezawodna metoda tworzenia, przechowywania i zarządzania danymi w bazach danych. Relational Database Management System (RDBMS) to zaawansowana forma DMBS skonstruowana specjalnie dla relacyjnych baz danych. Te bazy danych przechowują dane w tabelach zawierających wiersze i kolumny, które symbolizują odpowiednio wpis i atrybut.
Klucze są istotnymi składnikami schematu relacyjnej bazy danych, ponieważ ustanawiają połączenie między dwiema różnymi tabelami i zapewniają jednoznaczną identyfikację dowolnego wiersza danych w tabeli. Jednak klucze mają bardziej konkretne znaczenie niż tylko utrzymywanie linków.
Pomaga w zbieraniu konkretnych danych z wielu wierszy, które byłyby skomplikowane lub wręcz niemożliwe, gdyby nie klucze. Dwa podstawowe klucze, które pomagają skutecznie ustanawiać i identyfikować powiązania między relacyjnymi bazami danych, to klucze podstawowe i klucze obce.
Klucz podstawowy a klucz obcy
Różnica między kluczem podstawowym a kluczem obcym polega na tym, że klucz podstawowy wykorzystuje dane zawarte w jednej lub wielu kolumnach w tabeli do unikalnej identyfikacji każdego wiersza, podczas gdy klucz obcy to kolumna lub wiele kolumn w bazie danych, które wskazują na klucz podstawowy rekord bazy danych w innej tabeli.
Bez klucza podstawowego tabela nie może być liczona jako tabela relacyjnej bazy danych. Ponieważ klucze podstawowe są używane do jednoznacznej identyfikacji określonego wiersza danych, co najmniej dwa wiersze nie mogą mieć podobnych kluczy podstawowych. Natomiast klucze obce służą do ustanowienia relacji między rekordami dwóch różnych tabel. Jednak w przeciwieństwie do kluczy podstawowych w bazie danych możemy mieć wiele kluczy obcych.
Tabela porównawcza między kluczem podstawowym a kluczem obcym (w formie tabelarycznej)
| Parametr porównania | Klucz podstawowy | Klucz obcy |
|---|---|---|
| Zduplikowane wartości | Klucze podstawowe nie pozwalają, aby dwa wiersze miały te same wartości. | Klucze obce pozwalają dwóm wierszom mieć te same wartości. |
| Wprowadzenie | W kluczach podstawowych można wstawiać wartości, nawet jeśli klucz obcy nie ma tej wartości. | W kluczach obcych nie można wstawiać wartości, jeśli wartości nie są obecne w kluczu podstawowym. |
| Zakres | Każdy wiersz w tabeli relacyjnej bazy danych może mieć tylko jeden klucz podstawowy. | Tabela relacyjnej bazy danych może mieć wiele kluczy obcych. |
| Indeks klastrowy | Klucze podstawowe domyślnie mają indeks klastrowy. | Klucze obce nie mają indeksu klastrowego. |
| Usunięcie | Gdy wartość ma zostać usunięta, należy sprawić, by wartość nadal nie była obecna w tabeli odniesienia kluczy obcych. | Gdy wartość ma zostać usunięta, można to z łatwością zrobić z kluczy obcych. |
| Stoły tymczasowe | Klucze podstawowe można zdefiniować w tabeli tymczasowej. | Klucze obce nie mogą być definiowane w tabeli tymczasowej. |
Co to jest klucz podstawowy?
Klucz podstawowy odnosi się do określonego wyboru kolumn, które jednoznacznie określają zestaw wierszy w tabeli. Klucz podstawowy to pojedynczy atrybut, który ma unikalny identyfikator i jest również uważany za klucz kandydujący. Istnieją dwa typy kluczy podstawowych, tj. prosty klucz podstawowy i złożony klucz podstawowy. Prosty klucz podstawowy to tabela bazy danych składająca się tylko z jednej kolumny, podczas gdy złożony klucz podstawowy w tabeli bazy danych zawierającej więcej niż jedną kolumnę.
Wartość klucza podstawowego nigdy nie powinna się zmieniać ani zmieniać, ponieważ klucz podstawowy charakteryzuje ważność w bazie danych. Tak więc zmiana wartości spowodowałaby wiele zamieszania. Klucz podstawowy nie powinien zawierać na początku wartości null, aby nikt nie mógł zidentyfikować wartości w tej tabeli. Ponadto żadne dwa wiersze nie będą miały tego samego klucza podstawowego, ponieważ nie spowoduje to, że baza danych będzie unikatowa. Dlatego może istnieć tylko jeden klucz podstawowy dla każdego wiersza danych w tabeli.
Klucz podstawowy jest indeksowany w klastrze, co oznacza, że wszystkie wiersze w tabeli są posortowane. Klucz podstawowy jest definiowany głównie w tabeli tymczasowej. Podczas usuwania wierszy z tabeli należy uważać, aby usunięta wartość nie znajdowała się w kolumnie klucza obcego.
Co to jest klucz obcy?
Klucz obcy odnosi się do kolumny w tabeli bazy danych, która zapewnia łącze między dwiema tabelami. Gdy tabela 1 ma klucz podstawowy z tabeli 2, ten atrybut jest kluczem obcym. Tablica 1 mająca klucz obcy nazywana jest kluczem referencyjnym, a klucz podstawowy tablicy 2 jest nazywany relacją, do której się odnosimy.
W przeciwieństwie do kluczy podstawowych klucze obce mogą zawierać wartości null, ponieważ nie pomaga to w identyfikacji różnicy w relacji, ponieważ klucze podstawowe już wykonały tę część zadania. Klucze obce mogą również akceptować zduplikowane wartości w przeciwieństwie do klucza podstawowego i mogą mieć wiele lub wiele kluczy obcych w bazie danych, ponieważ klucze obce mogą mieć różne atrybuty. Jednak klucze obce nie mogą mieć indeksu klastrowego.
Klucze obce nie mogą być definiowane w tabeli tymczasowej. Podczas dodawania wartości do kolumny klucza obcego należy upewnić się, że wartość jest obecna w kluczu podstawowym i nie ma ograniczeń podczas usuwania wartości z klucza obcego. Tabele obce pomagają w utrzymaniu integralności tabel w bazie danych. System zarządzania bazą danych może zapobiec przypadkowemu usunięciu dowolnej wartości.
Główne różnice między kluczem podstawowym a kluczem obcym
Wniosek
W systemie zarządzania bazami danych klucze odgrywają ważną rolę w nawiązywaniu relacji w obrębie tabeli, a także między różnymi tabelami. Ale aby to zrobić, musimy upewnić się, że obszary używane do utrzymywania relacji między różnymi tabelami muszą mieć porównywalne wartości, a tabela musi składać się z unikalnych wierszy.
W tym artykule omówiono dwa najważniejsze i najczęstsze klucze, które tworzą łącza między tabelami i pomagają wydajnie działać systemom zarządzania relacyjnymi bazami danych. Klucze podstawowe i klucze obce są szczegółowo opisane i zróżnicowane, aby pomóc osobom w jasnym zrozumieniu, jak bardzo różnią się od siebie, ponieważ chociaż te terminy mogą być podobne w konstrukcji, pełnią różne role.
Klucz podstawowy wykorzystuje dane w jednej kolumnie lub wielu kolumnach do jednoznacznej identyfikacji wszystkich wierszy w tabeli relacyjnej bazy danych, aby uniknąć wstawiania zduplikowanego wiersza danych, podczas gdy klucz obcy jest używany do ustanowienia połączenia między dwiema tabelami w bazie danych.
