Przedrostek hypo oznacza „nieadekwatny”. Stężenia substancji rozpuszczonych w roztworze hipotonicznym są mniejsze niż w komórkach. Hyper oznacza „za dużo”. Roztwór hipertoniczny zawiera więcej substancji rozpuszczonych niż komórki i ma większe ciśnienie na zewnątrz niż wewnątrz. A ze słowa iso oznacza, że mieszaniny izotoniczne powinny zachowywać swoją regularną formę po poddaniu ich działaniu roztworów.
Hipertoniczny vs hipotoniczny vs izotoniczny
Różnica między roztworem hipertonicznym, hipotonicznym i izotonicznym polega na tym, że rozróżnienie między roztworem hipertonicznym, hipotonicznym i izotonicznym dotyczy głównie stężenia. Roztwór hipotoniczny jest mniej nasycony niż komórki, roztwór hipertoniczny jest bardziej stężony niż w przypadku komórek, a następnie roztwór izotoniczny jest równy między komórkami, jak i roztworami zewnętrznymi.
Gdy roztwór zewnętrzny zawiera większe stężenie cząstek, a wewnętrzne roztwory komórek mają mniejszą gęstość, układ jest hipertoniczny. Ponieważ dąży do rozcieńczenia roztworu zewnętrznego, płyn jest zmuszony do ucieczki z komórki i przedostania się na zewnątrz. To rozcieńczenie powoduje zmniejszenie ilości z zewnątrz, która jest bliższa poziomowi od wewnątrz.
Mechanizm hipotoniczny w przeciwieństwie do systemu hipertonicznego. Wydaje się, że układ hipotoniczny ma koncentrację substancji rozpuszczonych z wnętrza komórki niż na zewnątrz, która ma mniejszą gęstość. To zasila wodę w komórce, rozcieńczając jej wnętrze. Ponownie, celem jest osiągnięcie równowagi poprzez doprowadzenie poziomów koncentracji do poziomu porównywalnego.
Osmoza, jak również toniczność, dotyczą osiągnięcia równowagi stężeń pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem takich błon. Po osiągnięciu tej równowagi układ rzeczywiście nie jest izotoniczny.
Tabela porównawcza między hipertonicznym, hipotonicznym i izotonicznym
| Parametry porównania | Hipertoniczny | Hipotoniczny | Izotoniczny |
| Oznaczający | W konfiguracji hipertonicznej płyny na zewnątrz komórki mają wyższe stężenie substancji rozpuszczonych niż płyny w komórce. | Płyny na zewnątrz komórki mają niższe stężenie substancji rozpuszczonych niż płyny w komórce w całej konfiguracji hipotonicznej. | Roztwory izotoniczne zawierają równe ilości substancji rozpuszczonych. |
| Rola jako konserwant | Roztwory hipertoniczne są dość skuteczne przeciwko konserwacji żywności. | Roztwory hipotoniczne pozostają nieskuteczne w konserwacji. | Roztwory izotoniczne są generalnie nieskuteczne w konserwacji żywności. |
| Ciśnienie osmotyczne | Płyny hipertoniczne mają większe ciśnienie osmotyczne niż inne płyny. | Rozwiązania hipotoniczne to te, w których występują obszary o niższym ciśnieniu. | Roztwory izotoniczne mają takie samo ciśnienie osmotyczne. |
| Wpływ na komórki | Komórki kurczą się pod wpływem roztworów hipertonicznych. | Komórki rozprężają się w warunkach hipotonicznych. | Roztwory izotoniczne nie mają wpływu na komórki. |
| Zdolność rozpuszczania | Roztwory hipertoniczne mają fiksację o niższej zdolności rozpuszczania. | W sytuacji roztworów hipotonicznych występuje również fiksacja o wysokiej rozpuszczalności. | W przypadku roztworów izotonicznych fiksacja rozpuszczalna jest równomierna i wystarczająco przyzwoita. |
Co to jest hipertoniczny?
Gdy roztwór zewnętrzny zawiera większe stężenie cząstek, a wewnętrzne roztwory komórek mają mniejszą gęstość, układ jest hipertoniczny. Ponieważ dąży do rozcieńczenia roztworu zewnętrznego, płyn jest zmuszony do ucieczki z komórki i przedostania się na zewnątrz. To rozcieńczenie powoduje zmniejszenie ilości z zewnątrz, która jest bliższa poziomowi od wewnątrz.
Przepływ płynu z komórek na zewnątrz powoduje kurczenie się komórki. Kiedy z krwinek czerwonych pobiera się tak dużo wody, kurczą się one, a następnie ulegają deformacji. Ten rozpad strukturalny zmniejsza zdolność działania czerwonych krwinek.
Rośliny usychają, a tym samym skręcają się, jeśli nie są podlewane, ponieważ woda migruje z komórek, powodując spadek ciśnienia turgoru, które wydaje się być dodatkowym ciśnieniem używanym przez rośliny do naciskania na błonę komórkową i zachowania jej kształtu.
Co to jest hipotoniczny?
Mechanizm hipotoniczny w przeciwieństwie do systemu hipertonicznego. Wydaje się, że układ hipotoniczny ma koncentrację substancji rozpuszczonych z wnętrza komórki niż na zewnątrz, która ma mniejszą gęstość. To zasila wodę w komórce, rozcieńczając jej wnętrze. Ponownie, celem jest osiągnięcie równowagi poprzez doprowadzenie poziomów koncentracji do poziomu porównywalnego.
Gdy woda wnika do komórek, podnosi wewnętrzne napięcia i prowadzi do pęcznienia komórek. Te komórki mogą eksplodować, jeśli urosną nadmiernie duże. Może to być również korzystne dla niektórych drobnoustrojów. Hipertoniczność jest ideą negatywną, ponieważ zmniejsza jędrność roślin. Jednak hipotoniczność powoduje większe ciśnienie turgorowe, co jest korzystne dla niedojrzałych roślin.
Rośliny stymulują mechanizmy, które zwiększają ciśnienie turgorowe, ponieważ naciskają na ściany komórkowe i umożliwiają komórkom roślinnym ekspansję, dzięki czemu mogą dalej rosnąć.
Co to jest izotoniczny?
Osmoza, jak również toniczność, dotyczą osiągnięcia równowagi stężeń pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem takich błon. Po osiągnięciu tej równowagi układ rzeczywiście nie jest izotoniczny.
Woda wpływa do komórki w tym samym tempie, w jakim wychodzi, co skutkuje prawie zerowym przepływem wody. Ta równowaga generuje stabilny kształt dla komórki i jest najwyższym priorytetem dla większości komórek biologicznych. Aby uniknąć utraty funkcji, nasze krwinki czerwone faworyzują ten stan ponad dwoma innymi.
Ponieważ te rzeczy dzieją się w żywych organizmach, są to porównawcze słowa, które nieustannie się poruszają i zmieniają, gdy ludzie jedzą lub nie spożywają płynów, przepuszczalność substancji rozpuszczonych (takich jak sole) przepływa do iz komórek, a każdy inny czynnik modyfikuje te poziomy. Komórki roślinne, w przeciwieństwie do komórek ludzkich, wolą być hipotoniczne niż izotoniczne, ponieważ zwiększa to jędrność i utrzymuje komórki w znacznie sztywniejszej i mocniejszej strukturze.
Główne różnice między hipertonicznym, hipotonicznym i izotonicznym
Wniosek
Osmoza to dyfuzja wody przez półprzepuszczalną błonę komórek ludzkich przez organizmy żywe. Procesy te zachodzą, ponieważ ilość substancji rozpuszczonej w błonach aspiruje do tego, by być jak stężenie rozpuszczonych substancji rozpuszczonych daleko poza komórką. Ponieważ większość z tych substancji rozpuszczonych nie jest porowata dla błon komórkowych, mogą przez nią przepływać tylko maleńkie cząsteczki, takie jak woda.
Oznacza to, że zamiast substancji rozpuszczonych, które to robią, woda przemieszcza się na zewnątrz i wewnątrz membran, aby wyrównać ilość substancji rozpuszczonej. Zdolność zewnętrznego roztworu do odprowadzania wody do iz komórki w celu osiągnięcia równowagi jest następnie powiązana z osmozą.
