Równomierna płynna kombinacja co najmniej dwóch mocowań jest układem odpowiedź-jeden. Rozpuszczając odpowiedź w rozpuszczalnej, powstaje odpowiedź. Ich fiksacje podlegają trzem rodzajom ustaleń. Celem aranżacji jest ilość aranżacji w jednostce objętości. Utrwalenie substancji rozpuszczalnej decyduje o współczynniku nacisku osmotycznego; podstawowy szczep, który ma zapobiec odpowiedzi, spływa po półprzepuszczalnej folii.
Hipertoniczny kontra hipotoniczny
Różnica między układami hipotonicznymi i hipertonicznymi polega na tym, że układy hipotoniczne są układami o niskim współczynniku nacisku osmotycznego, podczas gdy układy hipertoniczne są układami o wysokim współczynniku nacisku osmotycznego. Kluczową kwalifikacją między układami hipotonicznymi i hipertonicznymi jest to, że układy izotoniczne mają równoważne czynniki nacisku osmotycznego, a układy hipotoniczne mają niższe współczynniki nacisku osmotycznego, a układy hipertoniczne są układami o wysokim współczynniku nacisku osmotycznego.
Hipertoniczny to wyższy osmotyczny sposób działania czynnika ściskającego niż większość planów. Ponieważ centralizacja płynów hipertonicznych jest bardziej widoczna, należy zastosować element silnie ściskający, aby powstrzymać ten kierunek działania przed odkryciem warstwy półprzepuszczalnej. Oczekuje się, że czynnik prasowania osmotycznego zapobiegnie temu rozwojowi dzięki półprzepuszczalnej warstwie aranżacji.
Hipotoniczne przebiegi działania w komórkach roślinnych mogą wywoływać wybrzuszenie. Komórka rozszerza się, gdy woda dostaje się do komórki rośliny. Warstwa komórek jest zatem dopasowywana do masy komórkowej rośliny. Masa komórki uniemożliwi jej wybuch. To jest obrzęk lub ta zhellenizowana komórka jest znana jako „spuchnięta” komórka. W momencie, gdy komórka znajduje się w klimacie hipotonicznym, komórka ma mniej wody niż roztwór hipotoniczny. Dzieje się tak, ponieważ mniej substancji rozpuszczonych ulega rozkładowi w dużej ilości wody w układach hipotonicznych.
Tabela porównawcza między hipertonicznym i hipotonicznym
| Parametry porównania | Hipertoniczny | Hipotoniczny |
| Oznaczający | W tym układzie na zewnątrz komórki skupienie substancji rozpuszczonej jest większe niż w płynach wewnątrz komórki. | W tym układzie na zewnątrz komórki skupienie substancji rozpuszczonej jest mniejsze niż w przypadku cieczy wewnątrz komórki. |
| Współczynnik prasowania osmotycznego | Wysokie prasowanie osmotyczne | Niskie prasowanie osmotyczne |
| Rozpuszczalna fiksacja | Wysoka fiksacja substancji rozpuszczonej | Niska fiksacja Solute |
| Rozpuszczalna fiksacja | Niska rozpuszczalna fiksacja | Mocowanie o wysokiej rozpuszczalności |
| Wpływ na komórkę | Powoduje kurczenie się komórek. | Powoduje wzrost komórek. |
Co to jest hipertoniczny?
Układ hipertoniczny jest układem o wyższym współczynniku nacisku osmotycznego niż większość układów. Ponieważ centralizacja płynów hipertonicznych jest bardziej widoczna, należy zastosować wysoki współczynnik nacisku, aby zapobiec potknięciu się tego układu w warstwie półprzepuszczalnej.
Ponieważ układ hipertoniczny jest odłączony od warstwy półprzepuszczalnej (nie hipertoniczny), substancje rozpuszczone w układzie hipertonicznym przechodzą przez warstwę półprzepuszczalną. Układ hipertoniczny ma wyższe skupienie rozpuszczalne, a substancje rozpuszczone będą ignorować skłonność do fiksacji (od wysokiej fiksacji do niskiego stężenia). Warstwa organiczna lub wytworzona jest półprzepuszczalna i wymaga kilku atomów i cząstek, aby przejść przez nią.
Oczekuje się, że czynnik prasowania osmotycznego zapobiegnie temu rozwojowi dzięki półprzepuszczalnej warstwie aranżacji. Ponieważ układ hipertoniczny jest uważany za bardzo wysoki, często występuje duże obciążenie, aby zapobiec ruchowi tego, co rozpuszczalne. W ten sposób powstaje stały czynnik nacisku osmotycznego.
Do ochrony produktu naturalnego wykorzystuje się aranżacje hipertoniczne. Na przykład, jeśli jakikolwiek produkt naturalny lub ryba zostaną zalane solą hipertoniczną lub obciążone układem hipertonicznym, mikroorganizmy mogą zostać wyeliminowane z obszaru wiązania.
Dzieje się tak, ponieważ komórki drobnoustrojów zawierają wyjątkowo więcej wody niż substancje rozpuszczone i prawie nie ma wody dostępnej w układzie hipertonicznym, podobnie jak szybkość wiązania wody wypływającej z komórek. Niedobór wody pozwala komórce się cofnąć i ostatecznie unicestwia mikroskopijne organizmy.
Co to jest hipotoniczny?
Odpowiedzią o niższym współczynniku nacisku osmotycznego jest układ hipotoniczny. Niski współczynnik prasowania osmotycznego wynika z niskiego poziomu rozpuszczalności. Oczekuje się, że czynnik prasowania osmotycznego zapobiegnie temu rozwojowi dzięki półprzepuszczalnej warstwie aranżacji. Rozpuszczalne rozwinięcie warstwy jest mniejsze, gdy układ hipotoniczny jest oddzielany od innego układu przez półprzepuszczalną błonę. Oczekuje się, że ograniczenie, które ma trzymać się z dala od tego wzorca, jest również odpowiednio mniejsze.
W momencie, gdy komórka znajduje się w klimacie hipotonicznym, komórka ma mniej wody niż roztwór hipotoniczny. Dzieje się tak, ponieważ mniej substancji rozpuszczonych ulega rozkładowi w dużej ilości wody w układach hipotonicznych. Komórka rośnie jako pierwsza. W tym momencie puchnie. Zwiększa się wewnętrzny czynnik nacisku komórki, a komórki mogą podobnie detonować.
Układy hipotoniczne w komórkach roślinnych mogą wywoływać wzdęcia. Komórka pęcznieje, gdy woda dostaje się do komórki rośliny. Warstwa komórek jest w konsekwencji skoordynowana z masą komórkową rośliny. Masa ogniwa zapobiegnie jej detonacji. To jest wzdęcie lub ta zhellenizowana komórka jest znana jako „rozdęta” komórka.
Główne różnice między hipertonicznym i hipotonicznym
Wniosek
Konstytucja to względne utrwalenie rozbitego rozwiązania w odpowiedzi, które decyduje o sposobie i poziomie przemieszczania się atomów przez warstwę półprzepuszczalną. Istnieją trzy rodzaje układów opartych na zapaleniu migdałków: układy izotoniczne, hipertoniczne i hipotoniczne. Kluczową kwalifikacją między układami hipotonicznymi i hipertonicznymi jest to, że układy izotoniczne mają równoważne czynniki nacisku osmotycznego, a układy hipotoniczne mają niższe współczynniki nacisku osmotycznego, a układy hipertoniczne są układami o wysokim współczynniku nacisku osmotycznego.
